Knuffelbeer

M knuffelt graag. Hij is een echte knuffelaar. Iedereen die hij kent, geeft hij regelmatig een dikke zoen en een grote knuffel. En wanneer er niemand in de buurt is om eens goed dicht te pakken, dan neemt hij wel een knuffelbeertje. Hij ligt dan gewoon op de grond of in de zetel te knuffelen met de beer. Zoentjes geven, aaikes geven, platknijpen,... En alles gebeurt met zoveel liefde en een grote glimlach.

Fiasco

Vandaag gingen we naar de foor. Het uitstapje is dus uitgelopen op een fiasco. We gingen met de tram. In het doorgaan viel het mee. Bij het zien van de foor waren allebei de kindjes heel enthousiast. De oo's en ah's waren niet te tellen.
Eventjes rondwandelen. Toen mochten ze op het draaimolentje. J ging zonder al te veel problemen, M begon te roepen en tieren en wou er niet op.
Dan nog wat rondstappen en we kwamen aan de pony's. Aangezien M paardrijdt, dachten we dat hij dat wel leuk ging vinden. Heel enthousiast zei hij ja, tot hij op de rug van de pony zat. Roepen, tieren, zich achteruit gooien,... De uitbaters hebben hem halverwege er moeten afhalen, het ging gewoon niet.
Dan maar wafeltje eten (iets wat ze allebei héél lekker vinden). Maar nee, na een paar happen moest hij het niet meer hebben. Wenen, roepen,...
De terugweg met de tram was een hel. Van het moment dat we opgestapt zijn was het verkeerd. Roepen en hysterisch wenen. Iedereen op de tram serieus aan het staren, B begon zich op te jagen,... Te voet naar huis is hij blijven nasnikken tot we thuis op de oprit kwamen.Wat een leuke uitstap voor de kindjes moest zijn is een groot fiasco geworden door M's gedrag. Zucht, dan plan je eens iets leuks voor hen.

Tutloos

Overdag dan toch. J was redelijk "verslaafd" aan zijn tutje. En hij begon dat tutje alsmaar meer op te eisen. Met als gevolg dat ik regelmatig op zoek mocht naar een verloren gelopen tut. A ja, want niets dat leuker is om de tut ergens ver weg te gooien en dan te vragen aan mama om ze te zoeken.
Aangezien ik na de zoveelste keer een kwartier of langer zoeken het echt beu was, heb ik dan maar beslist dat het tijd was om de tut enkel nog te gebruiken om te slapen. Ik had me aan erge taferelen verwacht, maar al bij al viel het goed mee. Maar een paar driftbuien de eerste 2 dagen en toen hij merkte dat ik niet toegaf, was dat ok en ging hij verder spelen. En intussen zijn we al 4 dagen verder. En hij vraagt nu enkel nog zijn tutje wanneer hij op zijn kamer komt.
Ik ben dus ook supertrots op mijn kleine ventje!

Slapen

J heeft voor het eerst in zijn leventje een hele nacht doorgeslapen!
Om 19u30 heb ik hem naar bed gebracht, rond 23u was hij eventjes aan het wenen, maar toen ik op de kamer kwam had hij juist zijn tutje terug gevonden en draaide zich om en sliep verder. Om 5u werd ik wakker en realiseerde ik me dat J nog altijd niet om een borstvoeding had gevraagd. Om 6u30 ging de wekker en heb ik hem zelfs nog moeten wakker maken. Hij was toen wel blij dat hij bij mij mocht drinken.
Daarmee wordt de stelling dat ieder kindje uiteindelijk op zijn of haar tempo leert doorslapen nog eens bevestigd.

Winkelflaters

Op boodschap gaan is altijd een avontuur met onze 2 bengels. Er is altijd wel ééntje die iets uitspookt. Je zou denken dat we het intussen al geleerd zijn, maar toch slagen ze er altijd wel in om iets nieuws uit te halen.
Vandaag een aantal dingen gaan halen in de makro. B kwam op het lumineuze idee om dan maar boterkoeken mee te nemen voor deze middag. Achteloos legt hij die in de kar, waar J zit. Ik ga nog om yochurt en B blijft intussen bij de kar. Hij is overal aan het rondkijken, behalve naar M en J. Ik kom terug en zie J iets eten. Vreemd. Eens rondkijken in de kar en ja hoor, meneertje was er in geslaagd de verpakking van de chocoladekoeken open te krijgen en was die aan het opsnoepen. Ik vraag aan B of hij niets gemerkt heeft. Nee, M was aan het meekijken met hem en J was heel braaf en stil. Natuurlijk! Papa heeft (hopelijk!) zijn lesje nu wel geleerd.

Knoppekes

Daarjuist heeft J het knopje van de radio ontdekt. Hij duwde op het knopje en dit liedje speelde op de radio. Hij begon te dansen en daarna heb ik hem op de arm genomen om samen nog wat te "slowen". Hij vond het heerlijk, pakte me heel dicht vast en knuffelde er op los. Mijn hartje smolt van zoveel liefde. Een zalig moeder-zoon moment.

Gezellig aan tafel

Voor valentijn had ik het idee om in plaats van de gewone spaghetti bolognèse eens iets anders, iets "feestelijkers", te kiezen. Het werd Tagliatelli met vissaus en stukjes zalm.
Zo gezegd, zo gedaan. J at met veel smaak alles op. M daarentegen wou niet eten. Alleen al het zien van de tagliatelli was voldoende om hem uit zijn dak te laten gaan. Roepen, wenen, schreeuwen,... Uiteindelijk kalmeerde hij voldoende om hem eens een stukje te kunnen laten proeven. Hij vond het niet lekker en daar ging de sirene terug. De hele maaltijd lang is hij zo hysterisch geweest.
Onze valentijnsmaaltijd was dus niet echt gezellig te noemen. Gelukkig kunnen we die morgenavond nog eens overdoen. Dan gaan B en ik gezellig gaan eten met zijn tweetjes. Eindelijk eens een maaltijd rust aan tafel.

Slapen

Zowel M als J zijn het intussen al gewoon op hun nieuwe kamertjes.
M slaapt goed, zoals hij al lange tijd doet.
En J slaapt ook beter (of wij worden er toch minder wakker van). In plaats van 1, maar meestal 2 of 3 borstvoedingen tussen 19u en 7u is dit nu maar 1 nachtvoeding meer. Hoewel ik nooit problemen had met nachtvoedingen, zolang J daarna gewoon verder sliep, merk ik toch dat het deugd kan doen om maar 1x te moeten opstaan.

Lenteweekend

Een mooi zonnetje, dus perfect weer om een uitstapje te maken naar de brielmeersen. Wat wandelen, diertjes kijken, spelen op de speeltuin. Een ezeltje wou zelfs geaaid worden door J. M wou eerst ook de ezel aaien, maar zei al heel vlug 'edaa' (gedaan).
Ook geitjes, ooievaars, schapen en 2 paarden hebben we daar gezien. Het speeltuintje was echt te druk, dus dan maar met de bal wat geravot op het grote grasplein.
Een namiddagje genieten met ons gezinnetje.

In mineur

De verhuis naar de nieuwe kamertjes is in mineur geëindigd. Het begon allemaal goed. J ging zonder problemen slapen, M had het iets moeilijker, maar lag na een kwartiertje in mijn armen in slaap. Het slapen in hun eigen kamertje was en is geen enkel probleem.
Maar halverwege de nacht is J ziek geworden. Buikgriep. Een ziek, hangerig ventje, veel was voor mij en het geplande uitje met M naar de binnenspeeltuin dat is uitgesteld.

Verhuizen

Nee nee, wij gaan niet verhuizen. Maar de kindjes wel. Ze krijgen een nieuwe kamer. M krijgt een superdeluxe cars-kamer en J (die tot nu toe nog altijd bij ons op de kamer sliep) krijgt M's babykamertje. Morgenavond vind de verhuis plaats. Dan zijn de gordijnen er en kan M in zijn 'grote-jongenskamer' slapen. Enkele foto's zijn hier wel op hun plaats:

Een zilver-metallic bovenstuk, een felrood onderstuk en een border van cars. Een rode lamp met spotjes, een geverniste planken vloer. Een mooie bureau, een boekenkast en een bed met cars-dekbed. Welke jongen zou daar nu niet van dromen?!

Carnaval

Een lieve beer en een koddige poes, ook gekend als M en J.

Eerst was er carnaval op school. M mocht verkleed naar school. En natuurlijk kon J niet achterblijven en mocht hij zich ook verkleden. We hadden veel bekijks en M was zo trots op zijn berepakje. Hij heeft op school ook flink meegeknutseld. Een mooi masker geschilderd en een schuddertje met vrolijke kleurtjes papier geplakt.
Gisteren zijn we dan naar 'de kleine stoet' van Aalst carnaval gaan kijken. Natuurlijk waren ze dan ook verkleed. J genoot van de muziek, het spektakel. M had wat schrik. Gelukkig was er dan nog de foor. Eens eendjes vissen, een ritje op de draaimolen, lekkere wafel eten. Een geslaagde namiddag.