Eerste schoentjes

Vandaag zijn we voor N schoentjes gaan kopen. Het zijn mooie paarse Kickers geworden. Binnen zal ze nog altijd haar lederen slofjes dragen, maar zo kan ze buiten ook al wat stappen aan de hand.

N stapt met hulp

Na heel wat oefenen stapt N nu een heel stukje zelf met hulp van een loophondje.

Herfst met zijn drietjes

Met een mooi herfstzonnetje en een extra uurtje tijd, was het het ideale moment om nog eens naar het park te gaan. De jongens deden hun botjes aan en met het hele gezin trokken we richting park. Daar aangekomen eerst wat schoppen op de blaadjes, eikels bekijken, een grote denne-appel vinden. En dan foto-tijd. Eindelijk nog eens een leuke foto waar ze alle 3 op staan. Daarna nog wat eendjes kijken en dan was er een kastanje-zoektocht. Het kwam er op neer dat mama kastanjes zocht en de bolsters open deed en M en J de kastanjes opraapten en in hun zak staken. Toen de zakken vol waren was het bijna etenstijd. Dus nog even vlug met een stok spelen en dan terug richting thuis.

"Kinderen met down horen thuis in het gewone onderwijs"

Kinderen die lijden aan het syndroom van Down zouden altijd in het gewoon onderwijs les moeten krijgen. Zowel de kinderen met Down als andere kinderen halen hier voordeel uit. Dat zegt professor Jo Lebeer van de Universiteit Antwerpen in het medisch weekblad De Huisarts.
Volwaardige burgers
Lebeer speelt met zijn pleidooi in op de visie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO). Die stelt dat andersbegaafde mensen volwaardige burgers zijn en dat er geen reden is om hen in aparte instellingen van de maatschappij af te sluiten.
De voordelen
Zowel de kinderen met Down als de "kinderen met een typische ontwikkeling" halen voordeel uit het inclusief onderwijs. Kinderen met Down omdat ze enkel een aangepast sociaal gedrag kunnen ontwikkelen wanneer ze leven in een omgeving waarin ze worden geconfronteerd met de vigerende gedragsregels. Voor de andere kinderen is het goed om te leren omgaan met diversiteit. Een kind met Down als schoolkameraad kan daarbij helpen.
Achterstand
Inclusief onderwijs bestaat in Vlaanderen al. Maar toch loopt Vlaanderen achter op landen als Portugal, Spanje, Frankrijk, Groot-Brittannië, Tsjechië en Roemenië die onlangs hun wet grondig wijzigden en ouders de keuze laten tussen gewoon en buitengewoon onderwijs. In landen die al een langere traditie hebben inzake inclusief onderwijs (Noorwegen en Italië) zitten alle kinderen met Down in het gewone onderwijs. Vlaanderen bengelt samen met Zwitserland en Duitsland achteraan. Lebeer wijst erop dat ouders krachtens een VN-conventie klacht kunnen indienen bij het Hof in Straatsburg als hun kind inclusief onderwijs wordt ontzegd. (belga/edp) http://www.hln.be/hln/nl/1265/Onderwijs/article/detail/1018851/2009/10/21/Kinderen-met-Down-horen-thuis-in-gewoon-onderwijs.dhtml

Hartzaken

M heeft al sinds zijn geboorte een gaatje in zijn hart. Op zich niet zo erg, maar het moet wel opgevolgd worden. Vandaag werd zijn hart nog eens gecontroleerd. Een cardiogram en een echo zorgde voor duidelijkheid. Het gaatje is er nog altijd, maar is klein. Het zorgt niet voor problemen. En de volgende afspraak is over 5 jaar. Enkel diepzeeduiken is verboden. ;-)

Herfst in het park

Met J en N ging ik naar het park. J wou nog wat blaadjes, stokken, eikels en kastanjes rapen. Een leuke namiddag met mooie herfstfoto's.

Geboortebos

Vandaag werd in de Gentbrugse Meersen het eerste geboortebos in Gent geplant. Alle kindjes die in 2008 geboren werden mochten hun boompje gaan planten. Het was een groot succes. Veel volk, veel boompjes die geplant werden. En ook N's boompje, een Gelderse Roos, staat te pronken tussen de andere boompjes.

Studiedag rond brussen

Brus. Broer/zus van een persoon met een handicap. J en N zijn brussen.
Daarover ging de studiedag die georganiseerd werd door De Tandem, onze thuisbegeleidingsdienst, en Hogeschool Gent.
We werden heel goed onthaald in het Provinciaal Administratief Centrum in Gent.
In de voormiddag kwam Professor Robert Schalock spreken over A family-centered quality of life system of supports. Interessante visie, met hier een daar wat bedenkingen.
Na de pauze werden de resultaten van het onderzoek van de Hogeschool Gent toegelicht. En kregen we nog een korte lezing door Professor James Thompson over Family-assessment portfolios - the power of involving siblings. Over hoe je met een fotoboek, filmpjes of een website brussen kan betrekken en zo aan anderen informatie kan geven over de persoon met een handicap. Ik maakte me wel de bedenking dat dit niets nieuws is, maar dat een aantal mensen (waaronder ikzelf ;-)) dit eigenlijk sowieso al doen.
Na de broodjeslunch (en kolfpauze) kwam het beste deel van het programma. De voormiddag was nog theoristisch, de namiddag was eerder praktijk.
Eerst werd door een thuisbegeleidster een intervieuw afgenomen van een brus.
Daarna werd de voorstelling van het boek (dat volgde op het onderzoek) gedaan. 4 brussen hebben, samen met de onderzoekers, hun verhaal in een boek gegoten.
Groene appels en zussenknuffels.
Iedereen kon het boek gaan halen en na de pauze volgde nog een panelgesprek.
Na het slotwoord kon iedereen terecht op de receptie.

Een interessante dag. Een prachtig boek.