Lucidity

Lucidity Six-sided Nightmares.
Een aankoop van Spel getest.
Voor de 1e keer een solo-play gedaan. Vooral om dit spel uit te testen voor ik hem moet uitleggen aan medespeler(s).
Het is een leuk en licht spel. Met mooie artwork, als je van horror houdt.
En een geluksfactor met de dobbelstenen. Push-your-luck. Maar ook wat tactisch denken.
Ik heb 2 potjes gespeeld en beiden nipt verloren.
Ik vermoed dat hij wel beter speelt met meerdere spelers.
Als solo-play kan je niet zelf een nachtmerrie worden maar vecht je tegen de bogeyman. En verlies je sowieso als je 2x dezelfde nachtmerrie krijgt.
In een multi-player spel lijkt het net een interessante wending dat je zelf als nachtmerrie kan verder spelen en je daardoor anderen een hak kunt zetten. Dat zorgt voor meer interactie en wat meer tactische keuzes.

Kerstsfeer in huis

Cochon De Luxe

B werd 40.
Dat vierden we in stijl.
Terwijl de kinderen bij oma en opa logeerden gingen wij decadent gaan eten.
Cochon De Luxe werd door B gekozen.
Heel lekker gegeten. Heel speciale zaken geproefd. Combinaties van smaken waar we zelf nooit zouden opkomen. Het lekkerste everzwijn dat ik ooit gegeten heb.
En toch vonden we allebei dat een maandje eerder, toen we 15 jaar getrouwd waren, het net iets gezelliger, intiemer,... was in De Raadkamer. Iets klassieker van menu. Maar van sfeer wel net wat rustiger en romantischer.

Spel

Spel Antwerpen 2018
Een spellenbeurs meer gericht op het gezin en spellen spelen dan Spiel Essen. We hebben dan ook een aantal boardgames gespeeld. En een aantal gekocht.
Als eerste schoven we aan bij Skylands. Een workerplacement en tileplacement spel voor kinderen. J en N vonden het super. M vond het saai. Het was ook nog wat moeilijk voor hem. En later bleek dat hij ook honger had, dus sowieso al 'hangry'. Het spel is aangekocht (dank u sint tante M). En het is de bedoeling dat we dit vaker gaan spelen met M zodat hij weer eens een ander soort spel leert spelen dan enkel de dobbel- en luck-based party-games.
Het volgende dat aan bod kwam, was er eentje voor B en mezelf. Monolith Arena. Een 2-player battle game. B vind de meeste kaartspellen voor 2 spelers niet zo leuk, dus we waren op zoek naar een tactisch spel. B won voor de 1e keer een 2-speler-battle, dus dit kon hij niet laten liggen.
Intussen amuseerden de kinderen zich met een aantal houten spellen en konden wij verder rondkijken. En spelen.
Adventures in Neverland was de volgende. Een adventure-spel met een role-playing aspect. Normaal zijn we geen fan omdat die co-op zijn. Deze niet. Dus we lieten ons verleiden om dit prototype (de Kickstarter volgt begin volgend jaar) te testen. Het was duidelijk niet ons ding. B en ik waren het er over eens.
Als laatste spel gingen we The Grimm Forest uittesten. Miniaturen, sprookjes en bouwen. Het was een schot in de roos voor de kinderen. En ook wij vonden deze best wel leuk. Jammer genoeg was hij niet te verkrijgen op Spel, dus we laten de kerstman eens zoeken om voor het gezin een cadeautje onder de kerstboom te leggen.
Naast de gespeelde en goed bevonden spellen kochten we ook nog Lucidity voor onszelf. En de sint mag Gravity Superstar en Zombie Tsunami nog aan het lijstje toevoegen.
Voor we naar huis gingen, gingen we nog even kijken bij Valda, een Kickstarter die we gebacked hebben. En eens horen bij Olivia en Nico hoe het zat met de productie van Queens' Kitchen, een spel die we willen aankopen. En als je eenmaal aan het praten bent, kom je natuurlijk ook nog ander bekend volk tegen en blijf je nog wat plakken.

Mijn indruk van Spel is positief omdat je echt wel toekomt aan het spelen van spellen. Vooral ook met de kinderen er bij die zowel met ons konden meespelen als zichzelf bezighouden wanneer wij iets wilden uittesten. De slechte acoustiek in de Waagnatie is wel een minpunt. We waren allemaal blij om na een dagje spelen terug uit de drukte te zijn.

Skylands

Monolith Arena

Houten spellen

Adventures in Neverland

The Grimm Forest

Herfstwandeling

Loslaten en vertrouwen

We laten de kinderen al eens alleen thuis. Overdag. Maar ook 's avonds. Dan zorgden we dat ze in bed zaten en gingen wij weg. Altijd in de buurt, zodat we indien nodig snel terug thuis waren. Dat verliep iedere keer vlot. Toch vlot genoeg om dit te blijven doen. Al waren de pubers wel eens aan het uittesten door nog wat te lezen in bed nadat we weg waren.
Het was de bedoeling om over een paar weken eens te kijken of het ook lukt als ze zelf naar bed moeten gaan. Opnieuw met het idee dat, indien dit niet lukt, we snel terug thuis zijn.
We hebben dit gisterenavond sneller dan voorzien eens uitgetest.
Alle babysits bezet en een concert gepland.
Dilemma.
Gaan we en laten we ze alleen thuis met de buren te verwittigen dat ze daar terecht kunnen indien er iets serieus is? Of laten we het concert schieten en blijven we thuis?
Het werd het eerste. Met heel duidelijke afspraken en op voorhand al een filmpje gekozen die ze mochten kijken voor bedtijd.
Al was het wel met een klein hartje dat we vertrokken.
Maar ze hebben dat super gedaan.
Alles was in orde.
En ze hebben een leuke avond gehad.

Within Temptation

Nog eens een concertje.
Within Temptation.
We hebben al verschillende concerten van hen gezien, het ene beter dan het andere. Deze keer was de show zelf ok. Maar ook niet meer dan dat.
Het publiek, dat was een ander verhaal. Een groepje vlakbij had een luide discussie wie wie moest trakteren, het hele concert door. Zelfs nadat ze erover aangesproken werden door verschillende mensen. Niet leuk!
De beleving van het concert werd er zelfs door overschaduwd.

Founders of Gloomhaven

Een typische euro-game gecombineerd met puzzel in de wereld van Gloomhaven.
Op voorhand had ik wat twijfels wegens een aantal negatieve reviews. Maar hij viel beter mee dan verwacht.
Het grootste minpunt vind ik wel het constante tellen van wie hoeveel punten krijgt bij ieder bouwtegel en levering aan de prestige-gebouw. Het mechanisme is goed en logisch maar dit kon naar mijn gevoel veel duidelijker weergegeven worden. Er is wel een schema maar je moet elke keer opnieuw gaan terugzoeken wat je nu precies nodig hebt en wie welke punten krijgt.
Dat kon zoveel eenvoudiger opgelost worden door op de tegels zelf de puntentelling te zetten (die punten van upgrade = zoveel punten vr bv hout, zoveel voor diamant,...) ipv een doolhof van lijntjes waarbij je veel tijd verliest met rekenen op het moment van de puntentelling, maar ook tijdens het spel om je tactiek te bedenken.
Zal ik hem meespelen als hij op tafel komt. Ja, zeker wel. Maar het wordt niet mijn favoriete spel oa door het constante rekenwerk.

Auztralia

Hoge verwachtingen van dit spel. Een thema dat mij aanspreekt, vechten tegen Ctulhu-monster.s Samenwerken om die te verslaan maar tegelijkertijd proberen om die naar een ander te sturen zodat jezelf buiten de strijd blijft. Jammer genoeg werden deze verwachtingen niet ingelost.
Ik wil het spel wel een 2e kans geven want na een eerste gameplay zou ik het nu al totaal anders aanpakken. Mijn haven anders positioneren, veel sneller investeren in wapens ipv treinen en grondstoffen.
En toch...
Het beurtmechanisme is voor mij een groot minpunt. Het zorgt voor heel wat downtime tussen beurten. Hoewel het idee erachter wel goed is. Wie laatste staat op het tijd-track is aan beurt. Sommige acties kosten veel 'tijd' waardoor je erg lang zonder actie zit terwijl de andere spelers actie na actie kunnen doen. En als je met meerdere spelers op hetzelfde tijdslot staat, krijgt de bovenste als 1e een actie. Heel frustrerend als je daardoor 4 beurten aan je ziet voorbijgaan waarin je gewoon niets kan doen.
Voor mij dus een minder goede ervaring.