In 't honderd

Vandaag was zo'n dagje dat alles in 't honderd liep. Het begon slecht en het is niet opgehouden.
Na een ochtendrush om op tijd op het revalidatiecentrum te geraken (J vond het blijkbaar nodig om juist voor het vertrek nog iets te produceren in de pamper), bleek dat dat ik eigenlijk te vroeg was. Een misverstand door de verantwoordelijke, want op mijn papier stond het anders dan op het papier van de therapeuten. Dus dan 2 peuters moeten bezighouden voor een halfuur. En mijn 2 kapoenen en wachten, dat gaat dus niet samen.
Daarna naar de winkel met J, terwijl M zijn oefeningen deed. J heeft het uitgehangen en minstens 5 driftbuien gehad onderweg. Vond er dan nog een ouwe man het nodig om het beter te weten hoe je een driftige peuter aanpakt. Heb hem op een niet al te vriendelijke manier duidelijk gemaakt dat hij zich niet moest moeien.
Intussen had M, voor de 1e keer, niet goed willen meewerken met de oefeningen.
Thuisgekomen liepen zelfs de meest simpele dingen verkeerd. De poezen die het huis binnenstoven, ipv naar hun hokje te gaan. De choco die niet wou smeren op de boterham. Zelf een beker water morsen.
En dat was enkel nog maar de voormiddag. Gelukkig verliep de namiddag iets rustiger. En om het lot niet te tarten, werd er niet gekookt vandaag, maar werden het frietjes van de frituur. Toch nog iets goed om de dag mee af te sluiten.