Nostalgie in Llança

Als puber gingen we vaak op reis naar Llança. En ook B en ik zijn daar al samen op reis geweest. Aangezien het stadje niet zo ver van Figueres ligt, reden we dan ook door tot daar. Dan konden de kinderen eens zien waar mama al een aantal keer op reis was geweest en nog altijd over praat.
Het was toch al zo'n 11 jaar geleden sinds we er de laatste keer kwamen en er was eigenlijk niet zo veel veranderd sinds onze laatste reis. Ik werd weer helemaal verliefd op het privé-strandje en de boulevard met de haven. En ook de kinderen vonden het daar super. Ze wilden alle plaatsen zien waar mama nog gelogeerd had, wilden de verhalen horen over de zee-egels,... Pure nostalgie voor mij en een twinkelende kinderoogjes. En J vroeg of we daar nog eens naar het strand wilden gaan.
Misschien toch maar eens lief kijken richting B voor onze reis volgend jaar...