Natuurlijk staan we wel stil bij de slachtoffers van deze terreur. Het kwam dan ook wel heel dichtbij. Maar we zijn van mening dat je net door niet toe te geven aan de angst die IS wil zaaien, het meest bereikt.
Ondanks deze pragmatische houding, deed het toch ook wel emotioneel iets om in Brussel te zijn. Dubbele gevoelens bij het beursplein. Waar mensen samen kwamen om te rouwen maar om vooral een boodschap van liefde en verbondenheid te laten zien. Je wordt daar toch wel even stil van. Aan de andere kant ook het gevoel dat dit niet meer intiem was. Hordes nieuwszenders die het plein inpalmden om toch vooral niets te missen, dat is nu toch echt niet nodig!
Ook wanneer we met de metro op pad zijn, voel je dat het anders is. Het moment dat je metrohalte Maalbeek passeert, waar alles afgezet is met zwarte schermen en doeken, voelt 'raar'.
Maar naast het stilstaan bij het gebeurde, wilden we er vooral een leuke dag van maken. En daar zijn we ook in geslaagd.
De fototentoonstelling van Carl De Keyzer in de Roberto Polo Gallery over Cuba was prachtig. We gaan dus zeker ook het boek 'Cuba La Lucha' kopen.
Wanneer je Brussel bezoekt als toerist, mag zeker ook de grote markt en Manneke Pis niet ontbreken.
In de namiddag wilden we voor M iets doen. Het werd het legermuseum, waar hij allerlei soorten vliegtuigen kon bewonderen.
Als afsluiter mocht hij dan nog een ijsje eten. En hij glunderde! Eens wat exclusieve aandacht van mama en papa terwijl J en N op scoutskamp zijn, dat is genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten