Terug?

Een week na de castratie van P en heel veel inspanningen en geduld van onze kant, zien we een serieuze verbetering.

P komt terug bij ons op schoot, hij wil weer geknuffeld worden, speelt opnieuw,... 

De angstagressie zien we nog wel. Overdag reageert hij veel meer op prikkels (bv trein die stopt, iemand die passeert aan ons huis) door te gaan blaffen. 

En hij durft wel nog altijd grommen en zijn tanden laten zien, vooral in de avond. We vermoeden dat hij overdag wat te wild is en dan tegen 's avonds opnieuw pijn heeft, waardoor hij niet kan verdragen dat we hem aanraken.

We zijn al heel blij dat we 'onze' P terug zien. Maar we blijven nog altijd met een wrang gevoel zitten.