'Ik kan het zelf'

Over loslaten en vertrouwen hebben. Er zijn hier al verschillende blogpostjes aan gewijd.
Waar het bij J en N nog wel spontaan gaat, blijft het altijd een extra moeilijke afweging als het over M gaat. Wat kan hij al, waar geven we hem dat vertrouwen en wat schatten we in als nog niet haalbaar? J en N geven ook gericht aan wat ze al kunnen en willen. M overschat zichzelf wel wat, wil hetzelfde mogen en kunnen als zijn broer, zus en vrienden.

De eerste dagen in het middelbaar. Op dit moment kan ik hem (hen) nog brengen en halen wegens ouderschapsverlof. Vanaf oktober lukt dit niet meer.
We hebben verschillende opties overwogen. M en J gaan naar dezelfde school dus het moet haalbaar zijn voor allebei.
Fiets/bakfiets: lukte niet om 's morgens op tijd terug te zijn om een trein te halen. M wordt ook groot voor de bakfiets.
Auto: midden in 't stad, drukte, niet op tijd terug om een trein te halen.
Tram: ja, dat moet mogelijk zijn.
Al van vorig schooljaar namen we vaker de tram ipv fiets om naar de bib,... te gaan. Zo is het een gekend iets wanneer hij effectief samen met zijn broer de tram moet nemen.
Schoolstart. We gaan opbouwen. Eerst samen de route naar school. Ik haal en breng hen de hele week. De week nadien kunnen we al eens testen wanneer ik niet de hele route mee ga. En zo verder. Tot de broers het traject samen kunnen afleggen.
Dat is buiten M en J gerekend. Mama die mee gaat naar school, NIET COOL! De vrienden mogen wel alleen met de tram/bus/fiets. En ja, J heeft een punt.
En M? Die geeft duidelijk aan dat hij het wel ziet zitten, samen alleen naar school. Glunderende oogjes en een grote glimlach toen hij hoorde dat het mocht.
Dag 3: de eerste test. Afzetten aan de tramhalte en van daar nemen ze zelf de tram en stappen de laatste 100m tot aan de schoolpoort.
Ze zijn geslaagd. Via sms kreeg ik te horen dat ze vlot op school waren geraakt.