Het laatste avondmaal

Ons etentje aan zee was al een aantal weken gereserveerd. Het maakt het extra hard en dubbel dat dit net voor de invoering van de discriminatiepas is.

Proberen genieten van een gezellige en lekkere hamburger met 2 van de 3 tieners (eentje is op scoutskamp). 

En tegelijk constant het stemmetje in mijn achterhoofd dat zegt dat dit de laatste keer is dat we onbezorgd iets kunnen gaan eten. En dat voor lange tijd. En niet omdat we niet willen, wel omdat we niet mogen. Omdat we het groene vinkje op de smartphone niet hebben.