Ragnarocks
Een abstracte tweespeler genre Santorini.
Je gaat proberen zoveel mogelijk land te claimen door een afscheiding van rune-stenen te creëren. En je tegenstander probeert hetzelfde.
In je beurt ga je 1 van je 3 vikings in een rechte lijn bewegen, zoveel plaatsen als je wil. Maar wel met de restrictie dat je niet over rune-stenen of andere vikings kan bewegen.
Dan plaats je een rune op 1 van de hexes die in 1 lijn liggen met waar je viking stopte.
Daarna is het de beurt aan de andere.
Wanneer er maar 1 kleur van viking in een door rune-stenen afgesloten ruimte zit, kan deze niet meer bewegen.
Het spel stopt wanneer beide spelers geen legale zet meer kan doen.
Puntentelling is heel simpel: je telt het aantal lege hexes in de afgesloten ruimtes waarin jouw vikings staan.
Zijn er ruimtes waar er van beide spelers nog een viking staat, dan zijn die nog in battle en tellen niet mee. Ook wild-spaces (plaatsen waar geen enkele viking in de afgesloten ruimte staat) tellen niet mee.
Wanneer je er net wat meer spice wil aan toevoegen, dan speel je met mythologische krachten.
De witte speler kiest 2 kaarten, de rode speler kiest welke kaart hij wil en geeft de andere kaart aan de witte speler.
Mythologische krachten-kaarten kunnen andere win-condities toevoegen aan het spel of een extra kracht geven.
Je kan deze, net zoals Santorini, ook in teammodus spelen. Maar aangezien wij liever competitief spelen, zal het bij een 2-speler blijven.
Conclusie:
We hebben de kickstarter-editie en de blauwe runes tonen toch net wat mooier op het bord.
De kaarten zijn groot genoeg en de krachten lijken op het eerste zicht toch in balans te zijn.
Artwork is iets minder mijn ding, die grote hoofden op een klein lichaam is zo buiten proportie dat mijn logische kantje het er moeilijk mee heeft.
De doos is ook te groot om het spel op te bergen. Het plastiek onderstuk van het bord neemt de grootste plaats in. Het bord zelf blijft ook niet zo stevig zitten op de boomstructuur. En waar je bij Santorini de overige ruimte nodig hebt om alle onderdelen in op te bergen, is dit hier helemaal niet het geval. Beetje jammer, zeker als je weet dat heel wat mensen in de hobby altijd wel plaats te kort hebben in de kasten. Maar misschien ben ik nu te kritisch...
Gameplay: het is leuk om een andere insteek te hebben in het abstracte spel.
Maar na 2x spelen lijkt er al eensgezindheid dat Santorini het betere spel is.
Een abstracte tweespeler genre Santorini.
Je gaat proberen zoveel mogelijk land te claimen door een afscheiding van rune-stenen te creëren. En je tegenstander probeert hetzelfde.
In je beurt ga je 1 van je 3 vikings in een rechte lijn bewegen, zoveel plaatsen als je wil. Maar wel met de restrictie dat je niet over rune-stenen of andere vikings kan bewegen.
Dan plaats je een rune op 1 van de hexes die in 1 lijn liggen met waar je viking stopte.
Daarna is het de beurt aan de andere.
Wanneer er maar 1 kleur van viking in een door rune-stenen afgesloten ruimte zit, kan deze niet meer bewegen.
Het spel stopt wanneer beide spelers geen legale zet meer kan doen.
Puntentelling is heel simpel: je telt het aantal lege hexes in de afgesloten ruimtes waarin jouw vikings staan.
Zijn er ruimtes waar er van beide spelers nog een viking staat, dan zijn die nog in battle en tellen niet mee. Ook wild-spaces (plaatsen waar geen enkele viking in de afgesloten ruimte staat) tellen niet mee.
Wanneer je er net wat meer spice wil aan toevoegen, dan speel je met mythologische krachten.
De witte speler kiest 2 kaarten, de rode speler kiest welke kaart hij wil en geeft de andere kaart aan de witte speler.
Mythologische krachten-kaarten kunnen andere win-condities toevoegen aan het spel of een extra kracht geven.
Je kan deze, net zoals Santorini, ook in teammodus spelen. Maar aangezien wij liever competitief spelen, zal het bij een 2-speler blijven.
Conclusie:
We hebben de kickstarter-editie en de blauwe runes tonen toch net wat mooier op het bord.
De kaarten zijn groot genoeg en de krachten lijken op het eerste zicht toch in balans te zijn.
Artwork is iets minder mijn ding, die grote hoofden op een klein lichaam is zo buiten proportie dat mijn logische kantje het er moeilijk mee heeft.
De doos is ook te groot om het spel op te bergen. Het plastiek onderstuk van het bord neemt de grootste plaats in. Het bord zelf blijft ook niet zo stevig zitten op de boomstructuur. En waar je bij Santorini de overige ruimte nodig hebt om alle onderdelen in op te bergen, is dit hier helemaal niet het geval. Beetje jammer, zeker als je weet dat heel wat mensen in de hobby altijd wel plaats te kort hebben in de kasten. Maar misschien ben ik nu te kritisch...
Gameplay: het is leuk om een andere insteek te hebben in het abstracte spel.
Maar na 2x spelen lijkt er al eensgezindheid dat Santorini het betere spel is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten