Seeker Chronicles

Seeker Chronicles
Nog nooit van dit spelletje gehoord. En toch wel iets speciaals: je gaat tegen elkaar op botsen om zo snel mogelijk 3x door je deck te gaan.
Concreet: je hebt 3 scientists-decks en je start met 1 scientist en zijn hulpkaart. De andere 2 scientists en startkaarten gaan aan kant voor later. Maar de rest van alle 3 de decks shuffle je door elkaar. 
Een beurt bestaat uit:
- 1 kaart trekken
- 1 kaart in je memory leggen (speelveld voor je)
- 1 of meer kaarten linken met je scientist. Elke kaart heeft een aantal 'mana' nodig om die te kunnen linken en die betaal je door kaarten in je memory te gaan tabben (schuin draaien). En heeft een éénmalig voordeel als je die gaat linken. Wanneer een scientist minstens een kracht van 7 heeft, mag je de volgende scientist in het spel brengen en krijg je die hulpkaart op hand.
- je mag gaan 'searchen'. Als je dit doet krijgt je tegenspeler een kans om een kaart uit zijn hand te gaan linken met een scientist (niet voor alle kaarten mogelijk en je moet voldoende mana hebben). Daarna wordt per scientist bekeken wat het verschil is. Ben je in het voordeel, dan mag je het verschil in kaarten van je trekstapel (library) naar je aflegstapel (archive) brengen.
Zo gaat het heen- en weer tot iemand voor de 3e keer genoeg kaarten heeft gearchiveerd (dus trekstapel voor de 3e keer leeg). Dat is de winnaar van het spel.

Conclusie:
Op basis van het artwork zou ik dit spel nooit kiezen. Het is mooi gedaan maar helemaal niet mijn thema. Wie wel van dit thema houdt, zal hier wel plezier mee hebben want naast de tekening staat er ook nog wat fluff-tekst op de kaarten.
In het begin zijn de kaarten niet zo duidelijk van structuur en wat de voordelen zijn. Maar éénmaal je 2-3 beurten gespeeld hebt, zal dit wel klikken en ben je helemaal mee.
Gameplay: wie van dit soort 1 tegen 1 kaartspellen houdt of bv de tcg-kaartspellen speelt (magic, pokémon,...) zal dit spelmechanisme wel herkennen en de combo's zien. Aan de andere kant komt er hier ook wel wat geluk bij kijken. Omdat je zo snel mogelijk door je deck wil gaan, zal je gewoon veel kaarten afleggen zonder ze te kunnen spelen. Dus zelfs al ken je de decks goed, de kaart die je graag zou willen, komt mogelijks helemaal nooit in je hand.
Fijne 2-speler.

Bohemians

Bohemians
Deckbuilding met een kleine puzzeltwist. Doet wat denken aan After Us, en die vond manlief wel leuk, dus getwijfeld maar uiteindelijk niet op de Essen-lijst terecht gekomen.
Gisterenavond kon ik die dan spelen bij een vriend.
In Bohemians heb je een starterdeck van 10 kaarten en een 'job'-tegel. Die jobtegel zorgt voor wat asymmetrisch startvoordeel, maar zal niet de grote verschillen maken in gameplay. Daarnaast heb je ook nog een bordje waarop je je kaarten zal puzzelen.
Een ronde gebeurt deels simultaan, deels in spelersvolgorde.
* Kaarten trekken en puzzelen
Simultaan ga je 5 kaarten trekken en op je bordje puzzelen. Sommige kaarten hebben een pijltje links boven en dan mag je een extra kaart trekken. Uiteindelijk zal je 5 kaarten zonder pijltjes in handen hebben en x-aantal kaarten met pijltjes.
- De kaarten zonder pijltjes zijn de artiestenkaarten. Dit zijn diegene die je op je bordje gaat leggen. En liefst zo dat de symbolen op de linker- en rechterzijde gaat matchen. Want elke match levert 1 inspiratiepunt op, wat de koopkracht is in het spel. Leg je de juiste kleur dan ook nog op de gekleurde voorgedrukte plaatsen, dan krijg je nog extra inpiratie. Maar let op! Je kan niet leven van het artiestenbestaan alleen, er moet ook nog gewerkt worden. Doe je dit niet, krijg je op het einde van je beurt een hardship-kaart.
- Ofwel zijn je pijltjeskaarten muzes. Een muze kan je onder een artiestenkaart leggen en die heeft dan een positief effect op die artiestenkaart. Sommige muze-kaarten werken ook enkel bij een bepaalde kleur artiestenkaart. En het is belangrijk dat je wel kijkt waar je ze puzzelt, want sommige muzes hebben een beperking dat ze niet op een bepaald veldje gespeeld kunnen worden.
- De kaartjes met pijltjes kunnen ook hardship-kaarten (zwarte achtergrond, donkere tekeningen) zijn, waarbij je die bovenaan je spelersbordje legt en die een negatief effect zullen hebben tijdens die ronde.
* Inspiratie tellen en kopen
In spelersvolgorde tel je je inspiratie en kan je daarmee nieuwe artiestenkaarten en muzes kopen. Maar even belangrijk: je kan ook gaan voor overwinningskaarten, die lopen telkens op in aankoopprijs, dus wie snel shopt, betaalt minder (en het levert tijdens het spel nog voordeel op).
- Heb je nog inspiratie over, dan kan je die in het atelier-track stockeren. Want met de atelierpunten ga je vrije acties kunnen doen tijdens het spel. Zo ga je kaarten kunnen bijtrekken, de markt veranderen, kaarten op het einde van een ronde uit het spel halen (bv hardship-kaarten, maar even goed je startkaarten om zo je deck uit te dunnen). Overwinningskaarten leveren 1x per ronde een korting op wanneer je een vrije actie met atelier-punten betaald.
Het spel stopt wanneer iemand 5 overwinningskaarten (van de 9) heeft of de 9e overwinningskaart gekocht wordt. De ronde wordt nog wel uitgespeeld en de andere spelers kunnen dan wel nog een overwinningskaart kopen (virtueel of een andere kaart in de plaats leggen). Bij gelijkspel wordt gekeken naar het atelier-track en wie daar nog het meeste over heeft is de winnaar.

Conclusie:
Artwork is mooi. Ik hou wel van die schets-tekeningen en het past ook mooi in het thematisch plaatje. Symbolen en kaarten zijn ook duidelijk.
Gameplay, daar wringt het wat bij mij. Niet slecht, zelfs beter dan verwacht (mijn verwachtingen waren niet hoog na toch wel wat negatieve reviews). Maar het puzzeltje is wel vrij simpel.
Je gaat op de kleuren spelen die op je bordje staan want die leveren extra op en gaan ook iedere keer passende symbolen en dus inspiratie opleveren. Idem met de muzes: je gaat enkel muzes kopen die interessant zijn voor je kleur. De helft van de kaarten in het spel ga je eigenlijk links laten liggen.
Ook of je je jobtegel gaat leggen is vrij duidelijk: heb je weinig inspiratie die beurt, dan leg je de tegel om geen extra hardship-kaart te moeten nemen. Heb je veel inspiratiepunten, dan laat je die jobtegel achterwege en ga je voor de grote slagen (kaarten en/of overwinningskaarten) en neem je wel zo'n hardship-kaart.
Die hardship-kaarten zijn soms wel grappig, thematisch en geven een extra twist, maar de balans is ver te zoeken. De ene kaart zorgt voor veel beperkingen in gameplay, de andere doet amper iets. Ze zijn dan ook vrij makkelijke weg te spelen en aangezien ze een pijltje hebben nemen ze ook geen plaats in in je hand. Vaak is de keuze om toch een hardship-kaart te nemen niet echt een keuze omdat de voordelen van die beurt niet opwegen tegen de mogelijke nadelen.
Ook de andere kaarten zijn niet altijd in balans, zeker als ze in het begin van het spel komen kunnen sommige muze-kaarten overpowered zijn (bv diegene die zegt dat je ook atelier-punten kan gebruiken ipv enkel inspiratiepunten om een overwinningskaart te kopen).
Endgame voelt wat simpel aan. Zeker in een 2-spelerspel ga je ongeveer gelijk opbouwen en gelijkmatig de overwinningskaarten kopen. De kans op een gelijkspel is dus vrij groot. En dan is de tiebreaker het aantal atelier-punten die je nog hebt op het einde. Ben je een klein uurtje bezig met spelen en komt het er eigenlijk op aan wie nog het meeste atelierpunten heeft (en die kunnen nooit boven 20 gaan, dus daar op spelen en stockeren is geen optie). Beetje anticlimax.
Het is bij mij dus een dubbel gevoel: enerzijds wel mooi spel, speelt vlot. Anderzijds toch wel wat vragen bij het puzzel-aspectje dat echt te licht uitvalt en de balans van sommige kaarten.
Blij deze gespeeld te hebben, maar als ik dan vergelijk met de andere lichtere spellen van de Essen-releases dan komt deze eerder onderaan in het lijstje.

Collect

Collect
Een fillertje in een mini-doosje.
Bedoeling is om een rijtje van 4 gelijke kaarten te maken (die moeten effectief naast elkaar liggen).
Er zijn 2 stapels kaarten en je trekt de bovenste kaart van 1 stapel. Ben je niet tevreden, mag je die terugleggen en een kaart van de andere stapel trekken. Die moet je dan wel houden en bij jou leggen. Je mag wel kiezen of je die links of rechts in je rij legt.
Elke kaart heeft een actie/voordeel.
- krokodil: eet een andere kaart (van jezelf of tegenspeler) op
- krab: je mag een kaart in je rij (of die van een tegenspeler) x-plaatsen verschuiven
- aap: je mag de aap wisselen met een andere kaart uit de rij van een tegenspeler
- papegaai: je raadt welke kaart je gaat trekken. Klopt dit, dan krijg je die kaart (en mag je ook de actie van die kaart uitvoeren)
- octopus: je wint ook indien je 3 paartjes hebt
- leeuw: je wint ook indien je 7 verschillende dieren hebt
- heremietkrab: je mag nog een beurt nemen indien je een krab hebt liggen in je rij
- kameleon: telt als een joker. Maar je mag nooit 2 kameleons liggen hebben in je rij.
Er wordt gespeeld tot iemand de win-conditie van die ronde haalt. Deze speler krijgt een half kroontje. Wint die persoon nogmaals een half kroontje, dan is die de winnaar. Indien het elke keer andere spelers zijn die de winconditie behalen is er een 'sudden death'. Dan is de speler die de 4e ronde wint (of deze nu al dan niet al een half kroontje behaalde maakt niet uit) de uiteindelijke winnaar.

Conclusie:
Artwork spreekt niet zo aan. De dieren zijn wel grappig maar doen mij niet zoveel. Dat er glanzende stukken (foil) in verwerkt zitten vind ik gewoon vreemd (behalve bij de kameleon, daar kan ik het thematisch nog begrijpen). De symbolen op de kaarten zijn wel duidelijk.
Gameplay: dit soort spelletjes is eigenlijk niet echt aan mij besteed. Te veel party-game, te veel luck-based. Speelt een beetje zoals Beasty Bar maar dan met nog meer geluk. Komt er nog bij dat deze ook wel erg lang duurt. Toch zeker als je elke ronde een andere speler met een win-conditie hebt. En dan is er eindelijk die laatste beslissende ronde, dan is die ook nog heel random. Want wie het ook wint, dat is de echte winnaar. Waarom er dan al 3 eerdere rondes gespeeld worden, lijkt gewoon nutteloos tijdverdrijf want het brengt niets op.
Niet mijn ding, zal het ook nooit worden. Speel ik liever niet meer mee.

Borealis: Arctic Expedition

Borealis: Arctic Expedition
Ook weer eentje van het Essen-lijstje, of toch het Essen-lijstje van de vriendinnengroep.
In Borealis speel je x-aantal rondes tot iemand in 1 van de 3 rijen 7 kaarten gelegd heeft en dus de endgame triggert.
In een beurt heb je keuze uit 1 van de 2 acties
* Speel een kaart
Je kiest 1 van de 4 kaarten uit je hand en legt die boven 1 van de 3 locaties (kolommen). Daarbij verplaats je de juiste gekleurde meeples naar de aangrenzende locaties (ofwel een kamp, ofwel een andere kolom). . Dan verplaats je je vlag op je spelbordje naar onderen indien het symbool overeen komt met 1 van de 2 symbolen in de volgende rij. Als laatste kies je een nieuwe kaart (van de openliggende kaarten of bovenaan de trekstapel)
* Regroup
Neem alle meeples van je 2 kampen, neem datzelfde aantal punten en zet daarna je meeples op 1 locatie. Je mag indien gewenst x-aantal handkaarten weggooien om x-aantal nieuwe kaarten van de trekstapel te nemen.
Tijdens het spel liggen er 3 ingame-doelkaarten open. Wie 1 van deze als eerste behaalt, krijgt 5 punten, de andere spelers krijgen nog de tijd om datzelfde doel (en dus 5 extra punten) te behalen tot die ronde voorbij is. Daarna wordt die doelkaart uit het spel verwijderd.
Wanneer iemand zijn 7e kaart op een locatie legt wordt de ronde nog afgewerkt en dan worden punten geteld. Voor elke kolom krijg je het aantal punten van waar de vlag is gestrand. Je krijgt per kolom nog punten per setjes van dieren (hoe meer dezelfde dieren, hoe meer punten) en punten die op de kaarten zelf staan (enkel bij kaarten die 2x dezelfde kleur meeple verplaatsen). Als laatste scoor je nog de 2 endgame-doelkaarten. Dit tel je op bij je verzamelde punten tijdens het spel en je kent de winnaar.

Conclusie:
Artwork is om verliefd op te worden. Prachtige tekeningen, elke kaart is anders en toont de dieren in een andere positie, achtergrond,... Daarnaast zijn ook de symbolen en kaartstructuur heel duidelijk. Simpel maar efficiënt. En genoeg plaats om de artwork te laten stralen.
Gameplay is van regels supereenvoudig. Maar het vraagt toch wat puzzelwerk en keuzes maken op wat je gaat spelen. Het fijne is dat die keuzes echt wel gelijkwaardig zijn, in die zin dat elke weg die je kiest wel wat gaat opleveren en de speler die het beste zijn puzzeltje wist te maken ook effectief de winnaar zal zijn.
Herspeelbaarheid is zeker groot wegens de vele kaarten in het deck en de verschillende ingame- en endgame-doelkaarten.
Heerlijke gateway-game met prachtige kaarten. Genoeg diepgang om interessant te blijven voor veelspelers en leuk voor beginnende spelers om te ontdekken.
Voor mij 1 van de beste Essen-releases in de lichtere categorie. En ondanks dat hij al in de spelersgroep zit, komt hij toch op mijn kerstlijstje. 

Rainforest

Rainforest
Onze impulsaankoop van Essen. Een gokje als familiespel, dus ik wou die eerst uittesten met een vriendin die hem ook al eens eerder speelde.
In je beurt neem je 1 tegel van de 5 stapels en alle fiches van 1 kleur of alle fiches van 1 dier die bij die stapel liggen. Neem je de laatste fiche, dan mag je die wisselen met een andere fiche op het bord. Daarna worden alle lege plaatsen opnieuw aangevuld.
De tegel leg je onderaan je spelbordje en je kan daarna fiches er op leggen. Wanneer de tegel vol is, leg je die bovenaan je spelbordje in de juiste volgorde (volgens wat er staat). Voldoe je aan 3 of 4 aangrenzende tegels van een kleur (afhankelijk van de doelen in het begin van het spel) dan mag je die doelfiche nemen en op een tegel van die kleur leggen. Je mag er voor kiezen een tegel nog niet af te werken en te wachten. En je mag max 2 fiches meenemen naar een volgende beurt.
Wanneer iemand zijn 9 tegels voltooid heeft, volgt een endgame-scoring.
Je krijgt 1 punt per jokerdier op je spelbordje, het aantal punten van de tegels en de tegel met een doelfiche scoort x2 of x3. Heb je alle kleuren op je spelbordje, dan scoort die doelfiche vanaf die tegel dan ook 2 punten extra per tegel die er na nog gelegd werd.

Conclusie:
Artwork is mooi. Felle kleuren, koddige diertjes. Alles duidelijk. Het minpuntje is wel dat de fiches maar aan 1 kant bedrukt zijn. Kosten drukkend begrijp ik het, maar het maakt wel dat je heel vaak fiches uit het zakje trekt en die dan toch op de juiste kant moet draaien, aangezien elke kleur alle diertjes heeft staan.
Gameplay is eenvoudig maar je hebt toch wel wat keuze. Deze heeft dan ook wat Cascadia-vibes maar net iets makkelijker. Ideaal dus voor een familiespel. M zal deze normaal wel alleen kunnen spelen.

Een gokje dat goed is uitgedraaid.

Point Galaxy

Point Galaxy is de 3e in de trilogie.
Deze leunt eerder aan bij Point Salad dan bij Point City.
In je beurt ga je 2 kaarten trekken, ofwel 2 planeten-kaarten, ofwel 2 scoringkaarten ofwel een combi van beide.
Scoringkaarten geven enkel voor die kolom een scoring. Daarnaast heb je ook nog scoring van meerderheid (asteroïden) die je enkel onder een scoringkaart kan schuiven. Planeten ga je cijfer-gewijs in klimmende of dalende volgorde plaatsen. Of je schuift er een wormhole tussen waardoor je weer mag gaan veranderen (van dalend naar klimmend of omgekeerd). Manen geven een extra scoring als je ze juist kan plaatsen. Bij 5, 10, 15,... raketten op je kaarten kies je ook een extra raket met scoringsmogelijkheden.
Wanneer de decks niet meer kunnen aangevuld worden (elke speler heeft dan 13 beurten gehad), ga je over tot de effectieve scoring.
- Scoringkaarten per kolom
- Asteroïde-kaarten meerderheid
- Raketjes
- Verschillende letters op de kaarten (A tem G)
- Aantal cijfers per kolom (hoe meer verschillende cijfers, hoe meer punten je scoort)
- Aantal kleuren per kolom (hoe meer verschillende kleuren van planeten, hoe meer punten je scoort).

Conclusie;:
Ander thema dan de 2 voorgangers maar ook hier weer is artwork goed uitgewerkt, zijn de kaarten en symbolen duidelijk. Gewoon goed gedaan.
Gameplay is een upgrade van Point Salad. Hetzelfde draftingmechanisme, minder ingewikkeld dan Point City, weer gewoon straight-to-the-point. Maar met meer scoringsmogelijkheden en zaken waar je aandacht voor gaat moeten hebben. Deze is dus ideaal als je iets meer uitdaging wil maar toch een vlot kaartspel wil. Voor mij de beste van de 3.

Bugs Buddy

Bugs Buddy
Klein tileplacement-spel.
Je hebt 4 tegels die dubbelzijdig zijn en trekt op het einde van je beurt een nieuwe tegel bij (max 4 tegels in bezit)
In je beurt ga je ofwel 1 tegel aanleggen bij een al bestaande kolom en leg je het aantal blokjes zoveel als het aantal tegels. De blokjes van de tegenspeler gaan terug naar de medespeler.
Ofwel kan je ook een nieuwe kolom starten met een insect dat nog niet op het speelveld ligt en dan leg je er 1 blokje van jezelf bij.
Kan je geen enkele tegel leggen, dan moet je passen. Als alle spelers na elkaar moesten passen, dan stopt het spel onmiddellijk en wint de speler met het minste blokjes. Anders speel je door tot iemand exact het aantal blokjes kan leggen om al zijn blokjes kwijt te zijn en is die persoon de winnaar.

Conclusie:
Artwork en componenten vallen tegen. Heel kleine, dunne tegels. Aan de ene kant zie je niet wat er op de andere kant staat. Je bent dus meer bezig met tegels omdraaien om te kijken wat er op staat dan dat je bezig bent met spelen.
Gameplay is ook niet veel soeps. Het klinkt interessant maar tijdens het spelen is het gewoon veel geluk hebben met welke tegeltjes je trekt. Het is ook constant een heen en weer geven van blokjes. Net zoals met de tegels draaien, ben je dus ook meer bezig met blokjes leggen en terugkrijgen. Gelukkig is er weinig denkwerk aan, zodat je effectief met de tegeltjes en blokjes kan bezig zijn.
Deze valt onder de categorie 'leuk idee maar dit is geen spel'.
Zal volgens de vriendin dat ook snel op de verkoop-stapel liggen. En terecht.

Norsewind

Norsewind
Eentje die op het interesse-lijstje stond en het uiteindelijk niet haalde op de shortlist van Essen. Om daar die dan toch spontaan mee te nemen. Ach ja, anders kwam hij toch op ons kerstlijstje terecht, dus nu heb ik daar plaats voor andere spelletjes.
In Norsewind heb je geen standaard aantal beurten maar ga je spelen tot het deck op is. Dit wordt dan aangevuld met het reservedeck zodat iedereen hetzelfde aantal beurten heeft.
Een beurt bestaat uit 1 van deze 2 acties:
- Het nemen van een kaart:
Je kiest 1 van de 5 openliggende kaarten en legt die aan de rechterkant in 1 van je 4 koninkrijken met een max van 4 kaarten per koninkrijk. Je hebt bij het nemen van de kaart ook de keuze uit 2 kleuren meeples of een schildje/puntentoken. Daarna trigger je het inkomen van dat koninkrijk. 
- Het kopen van een kasteel:
Je betaalt de kostprijs van een kasteel, legt dit aan de linkerkant in een koninkrijk en neemt een witte meeple (joker). Daarna trigger je het inkomen van dit koninkrijk.
Wanneer de stapel kaarten op is en iedereen even veel beurten gehad heeft, ga je naar de scoring.
Ieder koninkrijk waar meer vikings zijn dan schildjes krijgt 7 strafpunten. Voor de andere koninkrijken tel je het aantal punten maal het aantal meeples (gekleurd, joker of voorgedrukt). Per cent die je nog over hebt, krijg je ook nog een punt. Alles samen tellen en je kent de winnaar.

Conclusie:
Artwork en symbolen zijn leuk en duidelijk. Niets op aan te merken. Fijn ook dat de kleine gekleurde meeples allemaal een symbooltje hebben (bv de rode hebben een zwaardje, de blauwe een harnas,...). Voor wie wat moeite heeft met kleuren onderscheiden is dit toch een hulp.
Gameplay is vrij licht maar wel leuk. De balans zoeken tussen de vikings en de kastelen, welk koninkrijk geef je eventueel op om een ander wel te laten scoren,... Dit zorgt toch wel voor wat keuzes die er toe doen.
Herspeelbaarheid is er ook aangezien er per koninkrijk 1 tegel ligt die een extra twist geeft (bv naar scoring, voordelen of nadelen,...) en er 8 tegels zijn. Die combinaties zullen altijd anders zijn waardoor je niet telkens hetzelfde zal kunnen doen.
Blij dat ik deze uiteindelijk toch spontaan nog aangekocht heb. Fijn spel dat vlot speelt en ook met B en een aantal tieners wel op tafel kan komen.

Big Sur

Big Sur
Een kaartspelletje met multi-use cards en set-collection
Een beurt bestaat uit:
* Kaarten nemen
Je neemt 2 highway-kaarten uit het aanbod of bovenaan de trekstapel (wordt niet aangevuld tussendoor)
* Kaarten bouwen
- Je kan de grondstoffen van de achterkant van de kaarten gebruiken
- Je kan de grondstoffen rechtsonder op bepaalde kaarten gebruiken (kaart even naar beneden schuiven om aan te geven dat de grondstof gebruikt is die ronde is het meest handige)
- Je kan 1x per ronde aan recyclage doen. Daarbij gebruik je de bovenste grondstof van je aflegstapel om die te hergebruiken als bouwmateriaal.
* Stretch-kaart nemen
Wanneer je 3 dezelfde symbolen naast elkaar hebt, kan je 1 van de openliggende stretch-kaarten nemen en die bij 1 van de kaarten van die stretch leggen. Dit levert bonussen of endgame-scoring op.
Wanneer het deck highwaykaarten leeg is, stopt het spel.
Endgamescoring: Daarbij ga je per stretch kijken hoeveel punten (mijl) je hebt. Daarnaast ga je ook de endgame-scoring van de stretch-kaarten tellen. En het aantal stretch-kaarten gaat ook nog punten opleveren.

Conclusie:
Artwork is leuk! Verschillende achtergronden en toch de weg die elke keer mooi aansluit, frisse kleurtjes, duidelijke indeling kaarten en symbolen zijn ook intuïtief en duidelijk. De weinig tekst die er op staat had wat groter gekund, maar dat is dan ook het enige minpuntje.
Gameplay is verrassend eenvoudig en toch zit er ook nog wat diepgang en keuzes in. Al vrees ik wel dat het na x-aantal keer spelen wat saai gaat worden. Want het was na een 1e keer spelen vrij duidelijk dat korte stretches veel meer punten opleverde dan voor grotere stretches of zwaardere kaarten te gaan.
Blij dat ik die kon spelen en als filletje zeker ok.

Kilauea

Kilauea
Deze stond op mijn interesselijstje van Spiel Essen, maar kwam dan al in de spelersgroep. Gisteren kon ik die voor de 1e keer spelen.
Je wil tijdens het spel de totems die je bouwt op die plaats op je spelbordje zoveel mogelijk laten scoren door de totems bij de vulkaan te gaan beïnvloeden. Er zijn geen vast aantal rondes. Er is een tussentijdse scoring wanneer 1 bosbordje leeg is, een 2e scoring (en ook direct endgame) is wanneer 3 bosbordjes leeg zijn. 
Een beurt bestaat uit:
* Kano verplaatsen: je hebt sowieso 1 stap en mogelijke extra stappen op basis van hoeveel plaatsen op je kanobordje je vrij hebt. Eventueel kan je ook betalen voor extra stappen door een steentje in de vulkaan te leggen.
* Kiezen uit 3 hoofdacties:
- een totemdeel van het bos naar je kano brengen
- een totemdeel van je kano naar de vulkaan brengen. Je krijgt 2 steentjes uit de vulkaan.
- een totemdeel van je kano naar je spelbord brengen. Daarbij moet je 2 steentjes in de vulkaan leggen.
* Secundaire actie uitvoeren
Dit is optioneel. Er zijn 9 secundaire acties mogelijk waarvan er 5 in het spel zijn. Tijdens het spel worden ook nog optionele acties bij de vulkaan vrijgespeeld. Ook hier zijn er 9 mogelijk waarvan er 5 in het spel zijn. Mogelijke secundaire acties:
- neem 2 steentjes uit de vulkaan
- scoor 2 punten
- verplaats een totem van die plaats op je spelbordje naar een andere plaats
- verplaats een totem van die plaats op de vulkaan naar een aangrenzende plaats
-...
Zo speel je elk om beurt tot 1 bosbord leeg is. Dan volgt de scoring.
Elke plaats bij de vulkaan wordt bekeken. De hoogste totemtoren scoort 1 punt per totemdeel en dat vermenigvuldig je met hoeveel totemdelen van die kleur je op die plaats hebt op jouw bordje. De 2e, 3e en 4e hoogste totem scoren 3 punten per totemdeel op de vulkaan vermenigvuldigt met het aantal totems in die kleur op die plaats op je spelbordje.
Bij de endgame-scoring krijg je nog 15 punten als je op elke plaats op je spelbordje een totem hebt staan en scoor je nog punten voor totems op je kano.

Conclusie:
Artwork is prachtig. Die mooie grote totemstukken, die steentjes die je gaat offeren,... En dat in felle kleurtjes met verschillende totemgezichten. De 2 minpuntjes zijn het gepriegel met een te klein score-spoor dat rond je bordje loopt. Als je bouwt, durft je scoreblokje al eens een beetje te verschuiven en dan is het weer gokken op welk cijfer het net weer lag. En de bosborden die makkelijk verschuiven (een soort puzzelstuk-systeem was handiger geweest dan deze tegen elkaar schuiven)
Symbolen zijn vrij duidelijk nadat de uitleg gegeven is, zonder uitleg zijn ze niet zo intuïtief.
Gameplay is heel tactisch. Wat scoort verandert snel en zeker in het begin is het wat zoeken naar wat je waar wil laten scoren en hoe je daar best voor te positioneren. Want je wil liefst zo hoog mogelijk opbouwen met die kleur maar intussen met een andere kleur nog net hoger gaan. En ook zorgen dat je in de gewenste kleur ook voldoende totems hebt om op je spelbordje te bouwen. En dat liefst zonder dat je tegenspeler te veel mee kan profiteren. Tel daar dan ook nog timing mee op (op het juiste moment de steentjes oprapen, zodat je die later kan offeren) en je hebt een mindf*ck spelletje.
I love it!
Ik zou deze echter niet snel met 3 of 4 spelen net omdat het zo chaotisch en wisselend is in wat waar gaat goed scoren. Met 2 spelers kan je nog naar iets toewerken maar ik vrees dat dit met 3 en zeker met 4 onbegonnen werk is en er meer geluk bij komt kijken.
Herspeelbaarheid zeker ok wegens secundaire acties die anders gaan zijn en andere tactische keuzes die je op dat moment gaat maken.
Blij dat die in de collectie in de vriendengroep zit!