Buen Camino

Buen Camino

In Spanje gekocht voor het thema, geen grote verwachtingen. Maar al bij al valt deze toch mee voor een familiespel.

Je kiest in je beurt tussen santiago-kaarten nemen of uitspelen.

Met santiago-kaarten die je aflegt ga je naar het volgende symbooltje op het spelbord. Afhankelijk van hoeveel santiago-kaarten je uitspeelde, kan je kaarten trekken van de stapel van het symbool dat je uitspeelde (wandelaars, monumenten of eten) en hou je er eentje en leg je die open voor jou. Deze zullen punten opleveren op het einde oa voor set-collection.

Je verzamelt ook stempels door op de plaats naast een stempel te staan en die stempel leg je op je stempelkaart.

Daarnaast zijn er ook herbergen. Als iemand die plaats passeert, moet iedereen binnen gaan. De eerste krijgt de meeste kaarten van de trekstapel, maar wie als laatste binnen is, mag dan wel de eerstvolgende beurt beginnen.

Zo leg je samen de weg af naar Santiago de Compostela.

De eerste daar krijgt 5 punten. Wanneer iedereen binnen is, worden de andere punten geteld. Dit gaat om aantal kaarten, set-collection en meerderheden. Plus wie zijn 7 stempels heeft verzameld, krijgt extra 10 punten.

Conclusie: Artwork is mooi getekend op kindermaat. Duidelijke symbolen. Enkel de kleuren van de pionnen zijn raar gekozen (zwart, donkerblauw, donkergroen en bruin). Maar kan je eventueel zelf vervangen door felle kleurtjes om beter uit elkaar te kunnen houden.

Spelregels passen op 2 A5jes maar zijn bedroevend slecht geschreven/vertaald.

Gameplay: er komt wel wat geluk kijken bij de set-collection. Anderzijds heb je dit zelf ook wat in de hand door te kiezen om meer kaarten af te geven en geluk te minimaliseren. Het is absoluut geen breinbreker maar voor een familiespel zit er toch een beetje diepgang in. 

Deze zal zeker geen potten breken van mechanismes ea maar speelt wel fijn thematisch. Eerder souvenir om met jongere kinderen te spelen, wat ook wel onze insteek was zodat we deze met M samen kunnen spelen.

Damme en Oostkerke verkennen

Het wandelen werd de laatste tijd wat verwaarloosd. 

Maar ons goede voornemen om er terug vaker op uit te trekken konden we gisteren al in praktijk omzetten. We moeten natuurlijk wel weer wat opbouwen voor onze wandelingen in Spanje in mei.
Normaal verkiezen we onverharde wegen maar wegens de vele regen en sneeuwval van de afgelopen weken, hadden we geen zin in moddergeploeter dus kozen we deze keer eentje met vooral verharde wegen en af en toe eens een stukje onverhard.
Het werd er eentje van 14km rond Damme, de Damse Vaart en Oostkerke. Geen specifieke wandeling, wel eentje die we online vonden op basis van verschillende andere trajecten/wandelingen in de regio. We hadden een traag tempo omwille van fotostops,... en dus 3u gewandeld maar wel heel erg genoten.

Heerlijk zonnetje op de snoet, temperaturen net boven het vriespunt, ideaal winterwandelweertje.

Streetart - Bruggenkunst

Wanneer je het pad volgt langs de brugpijlers van de E17, zie je heel wat (legale) graffiti. De ene al wat mooier dan de andere. En af en toe zitten er echt pareltjes tussen. Het was al even geleden dat ik er passeerde, ik verkies meestal het stuk door het bos ipv het wandelpad naast de E17. Dus ik was dan ook aangenaam verrast door deze nieuwe streetart.

P in bad

Na een wandeling met spelen in de sneeuw en wandelen in de modder, moet P natuurlijk ook weer proper gemaakt worden. Wegens toch wel erg vuil en alweer even geleden, mocht hij in bad. In het begin heel enthousiast, tot hij merkte dat het een grondige wasbeurt was. De blik op een paar foto's spreekt boekdelen.