Linkin Park @ Rock Werchter

Linkin Park, de groep waarvoor we tickets kochten. Heel benieuwd naar de nieuwe zangeres, hoe dit live zou overkomen, hoe de oude en nieuwe nummers zouden gemixt worden, hoe het geheel zou klinken,...
En we zijn niet echt ontgoocheld, want het was goed, al hadden we het idee dat er meer mogelijk was. En dat ligt niet alleen aan de nieuwe zangeres.
Natuurlijk merkte je wel dat de nieuwe nummers, voor haar geschreven, beter uit de verf kwamen. Ze was zelfzekerder, beter bij stem,... en het kwam oprecht over. Wanneer ze de oude nummers moest zingen, was het allemaal wat stroever, wat twijfelend,... Niet abnormaal, dat verschil, maar het valt op dat -zelfs naar het einde van de toer toe- dit toch wel een issue blijft. Dit zal met tijd hopelijk wel beteren, zeker als er meer en meer eigen muziek bij komt.
Het grootste pijnpunt waren echter de oeverloze overgangen tussen de verschillende nummers. Minuten met intro of outro. Zelfs geen praatje of interactie tussendoor, gewoon de muziek en het wachten op het volgende nummer. Waardoor de vaart uit het concert ging. Als zelfs op een wei vol fans, er hier en daar wat gemorreld wordt dat ze moeten zingen, zegt dit al veel. Komt er nog eens bij dat ze op de gewone concerten van de tour een stuk langer spelen, waardoor dit wel kan in het gehele plaatje. Maar met maar 1,5u speeltijd op een festival, mag, nee moet het wel wat meer vooruit gaan.
Dus ja, natuurlijk was het goed! Maar toch ook een kritische noot om mee af te sluiten.

Heilung @ Rock Werchter

Heilung. Wie het kent, zal er een uitgesproken mening over hebben. Love it or hate it.
Ik kende de groep en wist wat de muziek was die ze brachten (vooraf al geluisterd). Maar ik vermoed dat voor heel wat aanwezigen deze band met Noorse folk, legenden en oude rune-teksten op muziek onbekend was. Dat was duidelijk te merken in de tent. Heel wat kijklustigen, want op het podium wordt een heel verhaal verteld. Maar weinigen die het echt wisten te appreciëren. Ik ben bij de 'lovers'. Het was echt goed gebracht, het verhaal en de muziek brachten echt een geheel en wie zich liet onderdompelen in de sfeer, waande zich echt in oude tijden.
Voor J en mij het beste concert van de dag.

London Grammar @ Rock Werchter

London Grammar hebben we in hun beginperiode een paar keer aan het werk gezien. Heel zacht, breekbaar en toch heel krachtig. Betoverend mooi. Sindsdien zag B hen wel nogmaals op Werchter, het ticket in sportpaleis x-aantal jaar geleden moesten we skippen wegens de sneeuwval. Daarom keken we er nu ook naar uit om hen opnieuw te zien optreden.
En het was goed. Daar is iedereen het wel over eens. Alleen miste ik die intieme sfeer van de eerste concerten, het breekbare maakte plaats voor optreden voor een groot publiek: visuals, meezingmomenten,... Mooi. Maar anders. En voor zowel B als ikzelf toch minder goed dan we ze al eerder zagen. Al blijft het nog altijd wel betoveren.