Yaxha

Yaxha
Doel van het spel: je gaat een pyramide bouwen met een onderste laag 4x4 blokjes, een 2e laag 3x3, een 3e laag 2x2 en de bovenste laag 1 blokje. Op basis van 3 endgame-doelen en het aantal zichbare blokjes aan elkaar verbonden, ga je scoren.
In elke beurt worden 3 blokjes op 1 van de kleurkaarten gelegd en ga je simultaan gedekt kiezen welke kleurkaart je wenst.
Je hebt ook elk een kaartje met een cijfer. Dit is om gelijkspel te beslechten. Het laagste cijfer krijgt zijn keuze, het hoogste cijfer moet de overblijvende kleurkaart met blokjes nemen. Daarna worden tussen de spelers die gelijkspel hebben de cijferkaarten omgewisseld, zodat de verliezer de volgende keer meer kans heeft om het gelijkspel te winnen.
Daarna ga je puzzelen met je blokjes. Je moet altijd aangrenzend aan minstens 1 blokje bouwen.
In de onderste laag maakt het nog niet uit welk blokje naast welke kleur ligt (dat is onvermijdelijk), maar vanaf je begint omhoog te bouwen moet het blokje dat je er boven legt overeen komen met 1 van de kleuren die er onder liggen. Kan je op een bepaald moment een blokje niet bouwen, dan gaat het uit het spel.
Na 10 beurten is je pyramide voltooid (of niet als je 1 of meerdere blokjes niet kon leggen) en volgt een puntentelling. Hoe meer zichtbare blokjes van 1 kleur (van bovenaf gezien), hoe meer punten. Tel daarbij de punten op van de 3 endgame-doelen en je kent de winnaar.

Conclusie:
Artwork is er weinig, maar wat er is, is wel mooi. De kleuren zijn ook goed gekozen, zowel voor de kleurkaarten als voor de blokjes. De houten blokken zijn groot en fijn om mee te bouwen. Met het tactiele aspect wordt hier echt wel rekening gehouden.
Gameplay zit fijn in elkaar. Geen moeilijke regels, de uitvoering om zo goed mogelijk te scoren, vereist wel wat 3D-puzzelwerk. En ja, er is wel een leercurve, zeker voor de iets minder abstract denkende mens. (Lees: de 4 middelste onderste blokken zijn dus NIET zichtbaar, reminder voor mezelf)
Er zijn superveel endgame-doelkaarten dus herspeelbaarheid is zeker gegarandeerd. En sowieso gaan de blokken in andere combinaties komen en maken spelers andere keuzes. Al zijn niet alle kaarten even duidelijk uitgelegd, dat is wel zonde.
Fijn fillertje dat vol interactie zit. Want wie heeft welke cijferkaart en krijgt dus de keuze als het op een gelijkspel aankomt, je gaat dat mee moeten nemen in je denkwerk welke kleurkaart je gaat kiezen (zeker naar het einde van het spel toe). En de verbazing, het gejuich of gevloek bij het al dan niet krijgen van de gewenste blokjes zorgde dat het er intens aan toe ging.
Zeker eentje die ik vaker wil spelen.

The Bloody Inn

Een hotel runnen, klanten vermoorden voor hun geld en hen begraven onder je woning voor de flikken het lijk vinden.
Klinkt fun toch?
Welkom in The Bloody Inn!
Er worden 2 tijdperken gespeeld en elk tijdperk stopt wanneer de trekstapel op is. In elk tijdperk worden x-aantal rondes gespeeld.
In een ronde ga je 2 beurten krijgen en elke beurt kan je kiezen uit 5 acties:
- Bribe: leg x-aantal kaarten uit je hand af gelijk aan het level van de kaart die je wil (links onderaan de kaart staat het levelcijfer). Met blauwe geldkaarten in je hand heb je korting. Of neem 2 peasants van de stapel.
- Build: bouw een kaart uit je hand, leg x-kaarten uit je hand af gelijk aan het level van de kaart die je gaat bouwen. Met rode bouwkaarten in je hand heb je korting. Elke gebouwde kaart levert nu het tekstvoordeel op en heeft plaats voor x-aantal grafkisten, afhankelijk van het level.
- Kill: vermoord de kaart, leg leg x-kaarten uit je hand af gelijk aan het level van de kaart die je gaat vermoorden. Neem deze kaart en leg ze omgekeerd (met de grafkist naar boven) in je speel-area. Met zwarte revolverkaarten heb je korting.
- Bury: Begraaf de grafkist uit je speel-area onder een woning. Dat mag een woning zijn die je zelf bouwde, dat mag ook een woning van een medespeler zijn (maar dan deel je de punten). Leg leg x-kaarten uit je hand af gelijk aan het level van de kaart die je gaat begraven. Paarse grafdelverskaarten leveren korting op. Verzet daarna het aantal punten die je krijgt op het puntenspoor op het spelbord. Let wel op, het puntenspoor gaat maar tot 40, als je daar boven gaat, krijg je de punten niet.
- Pass: Als je geen actie kan of wil doen, kan je passen. Daarbij kan je je geld witwassen: punten incasseren. Zodat je voor een volgende beurt/ronde weer verder kan.
Aan het einde van elke ronde volgt nog een politie-fase: als er nog revolverkaarten in de herberg liggen, gaat de politie op onderzoek. Heb je dan nog een niet begraven lijk liggen in je speel-area, dan moet je die kaart discarden (gaat uit het spel) en betaal je 10 munten om de politie om te kopen.
Daarna krijg je nog 1 punt als er nog een gast in je kamer ligt en betaal je 1 punt per kaart die je nog in hand hebt.
Aan het einde van het 2e tijdperk, komt de politie sowieso langs (ook al liggen er geen revolverkaarten). Daarna tel je de punten van je munten en het spelbord op en ken je de winnaar.

Conclusie:
Artwork is humoristisch en dat kan ik wel appreciëren. Het geeft het thema goed weer. Ook de symbolen zijn duidelijk.
Gameplay is niet zo eenvoudig als het op het eerste zicht lijkt. Je komt altijd kaarten te kort voor de acties die je wil doen. Zeker als je wat hogere kaarten wil op hand nemen, bouwen, vermoorden of begraven. En je komt ook altijd acties te kort in een ronde, want met 2 acties is het heel moeilijk om iemand tegelijk te vermoorden en te begraven. Het leuke daar van is dan wel dat als je goed timede, je een grafkist een ronde kan laten liggen (als er geen revolverkaarten meer liggen, ben je safe). Dus dat zorgt gelukkig wel voor wat extra mogelijkheden.
Interactie is er weinig. Ja, wel eens een kaart die voor je neus weggenomen wordt, maar behalve dit speelt iedereen vooral op zijn eigen.
Herspeelbaarheid is groot omdat kaarten nooit in dezelfde volgorde zullen uit komen.
Een leuke spel-ervaring, ik speel die met veel plezier nog eens mee!

Back to school

Daar gaan we weer...

Gisteren de 1e schooldag.

M start opnieuw in de finaliteitsklas. Hopelijk krijgen we snel goed nieuws dat er vanuit school zal ingezet worden op meer praktijk buiten school (ze zijn op zoek, daar kregen we al telefoon over). Maar het wordt sowieso een overgangsjaar waarin we willen gaan van het schoolse naar een combi met 'werken'.

J mag nog een paar weken werken op zijn vakantiejob. Zaterdag gaan we wel naar een opendeurdag met een nieuwe richting die hij wil uitgaan. De archeologie-droom wordt opgeborgen. En nu gaat hij voor agro- en biotechnologie: dierenzorg. We zijn benieuwd wat dit schooljaar zal brengen.

N start in het 6e middelbaar opvoeding en begeleiding. Toch wel wat spannend of ze opnieuw bij de vriendinnen in de klas zit, maar ja, daar hoefde ze zich geen zorgen over te maken. Hoe het smartphoneverbod zal toegepast worden (en hoe ze dat gaat omzeilen), is echter andere koek, want het is echt veel te streng. Gelukkig zijn wij 'chille' ouders die dit ook wel inzien dat je een 17-jarige niet als kind moet behandelen en kon ze thuis ventileren.

En voor ons was het weer 1e werkdag na een weekje vakantie.

We wilden allemaal dat de zomervakantie wat langer kon duren!

Terugblik op Amboise en Loirestreek

Dit zal een kortere terugblik worden want maar een weekje vakantie, met 1 tiener mee.
Kort: het deed deugd om er in de zomervakantie nog een weekje uit te zijn.

- Het huisje en omgeving waren top: heerlijk rustig, eigen tuin. Gedeeld zwembad maar waar we eigenlijk alleen zaten beide keren dat we gingen zwemmen. Dat is het voordeel van eind augustus: nog ok weer maar wel al wat minder toeristen.
- De streek: handig dat je vanuit Amboise alle kanten op kan. Alles ligt op max een uurtje rijden. En we hebben maar een klein deeltje kunnen verkennen. En wat we zagen was echt wel de moeite. Maar als ik eerlijk ben: geef mij maar Spanje, met bergen, zee, natuurparken,... 
- Wifi was er en was nodig om het voor M leuk te maken. Zelf merk ik wel dat ik vaker op smartphone en laptop zit om te scrollen, blog aan te vullen,... ipv op mijn gemak mijn boek te lezen of samen een spel te spelen. Maar ok, voor die week was het een meerwaarde voor M en dat is het belangrijkste.
- P bleef thuis en is goed verwend geweest door de 2 thuisblijvende tieners. Zeker voor een kortere periode is het fijn dat we ons daar geen zorgen over moeten maken en hij goed verzorgd wordt.

Meest memorabele momenten:
M: paardenshow, zoo, zwembad
B: Amboise, zoo
Ik: Chenonceau, zoo, tuinen bij Chaumont Sur Loire
Momenten om snel te vergeten:
M kiest de kastelen

B zegt Chambord wegens te groot en geen lijn in te vinden
Zelf kies ik ook Chambord met dezelfde bedenking als B.
Conclusie: We hebben geprobeerd de wensen van M te combineren met wat cultuur. We zijn daar redelijk in geslaagd, vinden we zelf.

En toch was M niet helemaal overtuigd. Ja, het zwembad was leuk. De momenten aan het huisje om te ontprikkelen waren voldoende. En ook de zoo en de paardenshow konden op bijval rekenen. Maar de kastelen, daar was hij niet zo'n fan van. Gelukkig was er nog de histopad, zodat hij op zijn manier er bij betrokken was. En in Chenonceau had hij een infoboekje waar alle kamers in stonden en was hij onze gids.

Maar het was toch niet echt hoe hij zich de vakantie had voorgesteld. Hij heeft meerdere keren uitgesproken dat het kazou-kamp naar de Mont Saint Michel eigenlijk leuker was dan met mama en papa op reis gaan (ook al vond hij het zeker ook ok met ons). Voor volgend jaar gaan we daar dus sowieso op inzetten, desnoods 2 kazou-kampen. Want dan zit een extra reisje met M er niet in aangezien N dat jaar 18 wordt en een reis met ons cadeau krijgt. Verlofgewijs lukt dat anders gewoon niet. En voor het jaar er na, zien we dan nog wel.
Wijzelf vonden het weekje weg met M wel fijn, maar we merkten ook dat het toch wat moeilijker verliep dan verwacht en de verwachtingen toch niet helemaal op elkaar afgestemd waren. Toch hebben we er van genoten.

Chaumont Sur Loire - Fototoestel

Chateau Chaumont Sur Loire

Art Moderne

Il était une fois...

Chenonceau - Fototoestel

Een deeltje van het domein van Chenonceau