donderdag 11 december 2008

Het geboorteverhaal

Het geboorteverhaal:'s avonds bij de gyn gevraagd om te strippen. Baarmoederhals nog maar 1,5cm en 4 cm opening. Aan de monitor wat contracties te zien, maar die deden absoluut nog geen pijn. Thuis nog wat op het forum gesurfd en gaan slapen.
Om 2u10 wakker geworden. Wat afgewacht, maar enkel af en toe een harde buik. Rond 2u30u opgestaan, want ik kon niet slapen van de harde buiken. En dan wat beginnen rondwandelen en ja, daar kwamen stilletjes aan de weeën. Ongeveer om de 7 min, dus rond 3u45 B wakker gemaakt, gebeld naar schoonouders en naar de vv (L). Rond 4u30 zijn de kindjes vertrokken en kwam L toe. Ze heeft me om 5u onderzocht en de bmh was 1cm en 4,5cm opening.
Alles ging heel vlot, de weeën kwamen goed, het was ook heel gezellig, met veel kaarsjes en het licht van de kerstboom. Tegen 9u had ik al 7cm ontsluiting. Dus dat zag er heel goed uit.
En toen begon het. Mijn weeën werden pijnlijker, maar geen verdere ontsluiting. Rond 11u besproken met L om de vliezen te breken, zodat het hoofdje wat meer zou duwen en er toch vordering zou komen. De vliezen braken moeilijk, maar uiteindelijk lukte het tijdens een wee. Gelukkig helder vruchtwater en de weeën waren direct steviger. Normaal moest er nu toch vlug verandering zijn.
Maar die bleef uit. Waarschijnlijk omdat het hoofdje niet zo goed aanduwde en wat schuin lag. Rond 12u nog altijd maar 7 cm, en stevige weeën om de 1 à 2 min. Rond 13u nog altijd geen verandering. Om 13u30 heb ik zelf gevraagd om nog eens te controleren en er was nog altijd niets veranderd.
Dus tijd om naar het zh te vertrekken want dit ging niet zo goed. (Je mag maar 4u op hetzelfde aantal cms blijven) Met wat traantjes bij mij, maar ik realiseerde me ook wel dat er iets moest gebeuren.Op het gemak naar het zh vertrokken, het was geen noodgeval, dus we konden ons op het gemak klaarmaken.
Tegen 14u20 daar toegekomen, aan de monitor voor een halfuurtje. (Weeën waren weggevallen door de verhuis naar het zh) Dan kwam de gyn langs, zij heeft me dan onderzocht. Nog altijd 7cm ontsluiting, maar het hoofdje duwde wel mooi aan (waarschijnlijk door het hobbelen in de auto dat het juist was komen te liggen).
Overleg met de gyn. Ze wou starten met een spuitje hormoon (weeënopwekkend) en als dat niets uithaalde een baxter met weeënopwekkend middel. Ik wou nog een laatste kans in het bevallingsbad. Uiteindelijk na wat over- en weer gepraat mocht ik het proberen, als er een halfuur later geen verandering was, dan werd het een spuitje.
Rond 15u werd het bad gevuld, ik zat er nog maar juist in of ik had een loeier van een wee. Een paar minuten later nog eentje en dan drukgevoel. Dus op 2 weeën was ik van 7 naar 10 cm ontsluiting gegaan. Dan kwamen de persweeën. En amai, dat deed pijn!!! In plaats van rustig te persen moest ik haar er direct uitduwen, ik kon het echt niet tegenhouden. Op 5 persweeën is ze geboren.
De navelstreng werd wel vlug doorgeknipt door B, want die was wat kort en anders kon ik haar niet boven water houden. Ze huilde direct vanaf ze de lucht inademde. Dan uit bad, samen op het bevallingseiland, met een aantal grote handdoeken om ons warm te houden. Zo hebben we een uurtje kunnen genieten van elkaar en kon ze al aan de borst.
Na een uurtje zijn ze haar komen wegen, meten en aankleden en kon ik douchen. Na nog wat overredingswerk hebben we het gedaan gekregen dat we direct naar huis mochten.
Normaal ben je verplicht een nachtje te blijven, maar met een papier te tekenen dat het op eigen verantwoordelijkheid was, mochten we vertrekken. Om 17u20 konden we naar huis.
Ook al is N dan niet thuis geboren, het was wel een mooie bevalling. Ik ben zo blij dat de gyn er voor open stond om toch nog het bevallingsbad uit te proberen en dat we onze eerste nacht allemaal samen thuis waren.

3 opmerkingen:

fozke zei

Een heel mooi verhaal! Je hebt dat super gedaan! En idd, gelukkig ben je in het bevallingsbad mogen bevallen! proficiat!

Marleen zei

mooie bevalling...
een dikke proficiat met N.

Anoniem zei

Goed gedaan Annelies. IK vind het jammer voor jou dat het niet gelukt is om de hele rit thuis uit te zingen, maar wat fijn dat het je zonder ingrepen gelukt is...en al bij al toch erg vlot. En nu genieten!

Bieke