Alleen op weg (met de fiets)

J vraagt al langere tijd om eens echt alleen naar de scouts te mogen fietsen. We hadden hem dat beloofd. Ik weet dat hij het kan, ik had er ook wel vertrouwen in dat het goed zou gaan.
Maar dan is daar HET moment. Erg spannend, zowel voor hem als voor ons. Loslaten, het blijft een moeilijke evenwichtsoefening.
Hij kende de afspraken heel goed en hij leefde die ook perfect na.
Na 20 min kreeg ik een enthousiast telefoontje dat hij aangekomen was bij de scouts en dat alles goed gegaan was. Oef!
's Avonds haalde ik hem af (alleen naar huis, dat zagen we nog niet zitten) en hij was zo blij en trots dat hij het vertrouwen gekregen had om dit te doen.