Nadat we - door de lockdown en gesloten grenzen- het vakantiehuis in Spanje moesten annuleren, bleven we wat op onze honger zitten.
We wilden eigenlijk toch wel heel graag naar het buitenland voor 2 weekjes.
Nadat België groen licht gaf om de grenzen te openen en de buurlanden die ook zullen openen, gingen we op zoek.
Ons eerste idee was Duitsland, het Zwarte Woud. Maar dat klikte toch niet helemaal. We spraken dan over Frankrijk.
En ja, dat leek ons wel wat. Veel kans op zon, huis met tuintje. Maar geen zwembad. Zodat het financieel haalbaar blijft indien de grenzen opnieuw zouden dichtgaan en we gedwongen moeten annuleren.
Het werd een hele zoektocht. Hadden we gisteren iets moois gevonden, met grote tuin, zicht op de bergen en wifi, dan werden we vandaag met de voetjes op de grond gezet. De eigenares verontschuldigde zich en liet weten dat een andere huurder zijn reservatie had veranderd waardoor het toch niet vrij was. Zuchten, blazen en dan toch maar op zoek naar iets anders.
We hebben gelukkig iets gevonden in dezelfde regio, Aquitaine (Pyreneeën).
Een huis met kleinere tuin, zonder het spectaculair uitzicht op de bergen want midden in een dorpje. En geen wifi. Dat laatste wordt een hele uitdaging voor smartphone-verslaafde pubers!
Maar wel een erg mooi huis met 3 slaapkamers, mooie schaduwrijke tuin met bloemen en op 500m van een rivier.
Derde keer goeie keer. Of dat hopen we toch!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten