Marvel-puzzel

De vorige puzzel was supermoeilijk. Maar direct erna wou hij toch aan de puzzel beginnen die hij als souvenir kocht in Spanje. Eentje van Marvel.
Hij begon er aan maar viel daarna stil.
De puzzel heeft er maanden gelegen zonder dat hij er interesse in had. Maar we mochten hem niet opruimen.
En plots was daar de puzzelmicrobe terug. Terwijl wij op reis waren heeft hij de puzzel bijna volledig gemaakt. Het lukte net niet om hem te voltooien voor hij naar de Special Olympics vertrok.
Vandaag legde hij dan wel het laatste puzzelstukje.
Terecht fier op zijn puzzeltalent.

Special Olympics Kortrijk

Al het 3e jaar op rij dat M mee doet aan de Special Olympics. Vorig jaar behaalde hij een gouden medaille en dat wou hij graag opnieuw behalen.
Dit jaar ging het door in Kortrijk en waren B en M al van woensdag naar daar gegaan. Openingsceremonie, een dagje training en skill-testen om de groepen te bepalen. En vandaag dan the real thing: kampen voor de medaille.
Zijn 1e wedstrijd was goed en heeft hij ook overtuigend gewonnen.
Zijn 2e wedstrijd was goed maar hij had het lastig. Ze waren echt aan elkaar gewaagd en hij heeft deze wedstrijd dan ook nipt verloren (ter info: gisteren op de skill-test had M gewonnen tegen dezelfde jongen).
Zijn 3e wedstrijd was mentaal wat lastiger. Je merkte dat hij minder goed kampte en minder aanvallend was dan anders. Maar uiteindelijk herpakte hij zich en won.

Dit jaar dus een zilveren medaille.

Een beetje teleurstelling omwille van de verloren wedstrijd. Maar ddat geeft dan weer motivatie om volgende keer opnieuw zijn best te doen.

Dan volgde nog een lange namiddag waarin de andere poules nog moesten kampen. Af en toe eens supporteren voor een andere Buitelaar. En tussendoor nog eens op de foto met Gella Vandecaveye, want ja, als bekende judoka afkomstig uit Kortrijk, heeft ze een paar keer mee op de mat gestaan. En was ze er ook voor de prijsuitreiking.
Naast de foto's die ik zelf maakte gedurende de dag, werden er door een fotograaf ook nog in opdracht van Belfius foto's gemaakt (die ook op hun facebookpagina staan) omdat ze sponsoren. De laatste 2 foto's zijn dan ook deze voormiddag voor de training gemaakt door hen.

Wedstrijd 1

Wedstrijd 2

Wedstrijd 3

Podium en prijsuitreiking

Medaille

De Buitelaars

Met Gella Vandecaveye

Met papa op de foto voor Belfius

Skara Brae

Skara Brae
De nieuwste Garphill titel die deze keer medium-heavy is. We waren wat afgehaakt omdat de laatste titels telkens zwaarder werden en dan te weinig op tafel kwamen. Maar deze is back to basics. Resource-management met een twist.
De twist: Je bent verplicht om al je resources die je krijgt te nemen. Je mag ook nooit een resource zomaar weggooien.
In het begin is je storehouse klein. Te klein. Als je meer resources krijgt dan je kan leggen, ga je je storehouse vergroten. MAAR hoe groter je storehouse wordt, hoe meer afval je ook gaat produceren. Afval is minpunten op het einde van het spel. En ook de grootte van je storehouse kan minpunten opleveren.
Het storehouse wordt ook niet zomaar kleiner, je zal acties moeten gebruiken om afval op te ruimen en je storehouse te laten krimpen.

Het spel wordt over 4 rondes gespeeld. En in elke ronde ga je 3x een kaart kiezen en workers plaatsen om je acties te doen. De 1e ronde heb je 1 worker, de 2e ronde 2, enz... Je gaat dus telkens meer acties kunnen doen.
* Kaarten kiezen:
In spelersvolgorde kies je of je een beurt neemt of past.
Neem je je beurt, dan kies je een kaart en voer je daarna de worker-actie(s) uit. Daarna schuift je pion door naar rechtsonder. Pas je, dan schuift je pion op naar rechtsboven, dan wacht je tot iedereen zijn beurt voorbij is en dan komt de stapel pionnen die paste opnieuw aan de beurt. Nu moet je je beurt wel uitvoeren. Je hebt minder keuze uit de kaarten die er liggen maar je pion schuift daarna door naar onder. Waardoor die hoger op de stapel komt te liggen. Die stapel schuift daarna terug naar links en wordt daarna weer van boven naar onder afgewerkt. Daardoor kan je bij de volgende reeks kaarten eerder aan de beurt komen en kiezen.
Bij hier kiezen van kaarten heb je 4 soorten kaarten:
- Settlers: Je krijgt x-keer de resources van die productietegel waar de settler bij hoort (blauw, groen, bruin of geel). X is afhankelijk van hoeveel settlers je van die kleur al liggen hebt. Je kan met messen virtueel extra settlers hebben, waardoor je x- verhoogt met het aantal messen dat je afgeeft. Daarna mag je éénmalig de onderkant van je settler uitvoeren (extra resources of resources omzetten naar iets anders)
- Roof: leg je links onderaan je spelersbord, geeft geen onmiddellijk voordeel maar zorgt er voor dat er 1 settler minder moet eten krijgen op het einde van de ronde
- Stone Ball: je krijgt x-aantal messen, x is afhankelijk van het aantal stone balls die je al hebt liggen
- Utensils: je krijgt een berenvel en tijdens het koken heb je een extra kookkracht. Ook produceer je 1 afval minder elke ronde.
* Acties uitvoeren:
Tijdens ronde 1 krijg je 1 grote worker. De volgende rondes krijg je telkens een kleine worker er bij. Je kan 2x dezelfde actie doen in een beurt als je de kleine en grote worker inzet op dezelfde actietegel. 2 kleine workers mogen nooit samen op 1 tegel staan!
- Gather: je neemt 1 van de resources afgebeeld op de tegel
(upgrade: dit kunnen meerdere resources, betere resources of een wisselactie van resources zijn)
- Craft: je betaalt de resources die op de beige banner staan van de tegel die je wil upgraden en draait die om. Deze levert vanaf nu een betere actie op en je krijgt extra punten op het einde van het spel (upgrade: kookactie bij het einde van de ronde)
- Cook: je mag koken ter waarde van 1-4. Met de utencils die je liggen hebt, kan je kookwaarde hoger zijn. Hoeveel een voedsel waard is, staat op je playerboard, net zoals de resources (kookvuur, botten, vel) die je er voor in de plaats krijgt
(upgrade: je mag koken ter waarde van 1-6)
- Clean: je betaalt 2 of 3 verschillende rescources van wat afgebeeld staat op de tegel en mag 1 of 3 afval verwijderen. Afval verwijderen is de afval-resource wegnemen uit je storehouse of je storehouse terug kleiner maken indien mogelijk. Daarna krijg je een roof-kaart van een aparte stapel.
(upgrade: 4 verschillende resources om 6 afval te verwijderen en daarna een roof-kaart)
- Furnish: Betaal x-aantal keer 2 wol of 1 vel (x is het volgende cijfer op het track op je spelersbord) en verplaats je marker op je track. Dit levert nu geen voordeel op maar zal bepalen hoeveel je settler-kaarten scoren op het einde van het spel
(upgrade: je krijg 1 graan of 1 mes)
- Trade: Je betaalt x aantal van dezelfde resources (behalve afval!) waarbij x het volgende cijfer is op het track van je spelersbord. Je zet je marker vooruit op het track en kan nu voor 1 mes het dier kopen dat er onder staat afgebeeld. Op het einde van het spel krijg je nog punten voor hoe ver je op dit track geraakt bent.
(upgrade: je kan een resource naar keuze afgeven ipv een mes om het dier te krijgen)
- Unieke tegel: iedere speler krijgt in het begin van het spel 2 unieke tegels uitgedeeld en kiest er eentje van. Deze tegel gaat een extra voordeel opleveren en je speelstijl deels gaan bepalen. Om deze tegel te activeren betaal je altijd 2 kookvuren en/of botten. Er zijn 8 unieke tegels (plus 2 extra als je de kickstarter hebt). 
Na 3x een kaart kiezen en acties uitvoeren, is het het einde van de ronde. Wie nog acties heeft met het einde-ronde symbool mag die uitvoeren (bv koken als je de craft-actie hebt geupgrade). Daarna ga je je settlers eten geven. Voor elke settler die een dak heeft, hoef je geen voedsel te voorzien. Voor de andere settlers moet je 1 kookvuur betalen per settler. Kan of wil je dat niet, dan moet je zoveel settlers weggooien als wat je niet kan betalen.
Daarna krijg je nog x-aantal afval. En ga je verder naar de volgende ronde.
Na 4 rondes volgt de scoring. Je krijgt punten voor je settler-kaarten afhankelijk van je furnisch-track, punten voor het trade-track, 2 punten voor elke ge-upgrade tegel, punten voor roof, stoneball en utensil kaarten, 1 punt voor elk kookvuur en mes dat je nog over hebt. Daarna trek je nog 1 punt af per afval dat nog in je storehouse ligt. En krijg je nog minpunten voor hoe groot je storehouse is.
En dan ken je de winnaar. (Bij gelijkspel is het de persoon die het hoogste ligt in de stapel van spelersvolgorde, aangezien die de laatste beurt de minste keuze had van kaarten)

Conclusie:
Artwork is top. Heel mooi gedaan. Dit geeft de sfeer van het spel weer en is tegelijk ook vertrouwd, zoals we bij de Garphill-games gewend zijn. Vrouwelijke personages die een sleutelrol krijgen in het artwork is ook een plus. Aan de andere kant is het artwork wel wat ten koste gegaan van duidelijkheid. De symbolen op de tegels zijn niet allemaal erg intuïtief. Wel duidelijk éénmaal je het weet. Echter verdwijnen sommige symbolen wat in het artwork op de tegel. Je moet dus wel aandachtig kijken.
Maar de grootste kritiek is dat nergens op voorkant van de tegel staat welk extra voordeel je zal krijgen bij een upgrade. Na enkele keren spelen zal je dit grotendeels wel weten. Maar bij een 1e play zorgde dit vooral voor heel vaak tegeltje omdraaien om te kijken welk voordeel je zou krijgen. Beetje zonde dat daar niet aan gedacht is.
De resources zijn veel (16 verschillende!) maar het is fijn dat elke resource een eigen duidelijke vorm heeft en de kleur ook wat verschillend is. Meestal heb ik geen bezwaar tegen zakjes maar voor deze ga ik toch kijken voor een soort insert of doosjes waarbij ik de resources gewoon zo op tafel kan zetten om zo het opzetten/afbreken wat te versnellen.

Gameplay is goed. De eerste rondes speel je nog na elkaar maar na 2 rondes ga je na het kiezen van je tegel al aan de slag met je workers terwijl de volgende speler al kiest. Het speelt dus deels simultaan en dus ook deels multiplayer solitaire. De enige interactie zit in het bepalen van de spelersvolgorde. En het mechanisme achter die spelersvolgorde is zo simpel en zo goed gevonden. Heerlijk, zo die extra twist die het spel toch een uniek gevoel heeft. Idem voor het resource-management mechanisme: heel eenvoudig maar zo goed gevonden. De spanning tussen 'o, ik krijg zoveel resources waar ik zoveel mee kan doen' en het 'o nee, maar als ik deze resources neem, dan krijg ik ook superveel afval en minpunten' en daarin de balans zoeken komt zo goed tot zijn recht.
Herspeelbaarheid is door de unieke tegels sowieso gegarandeerd. 
Voor mij zeker eentje die in de collectie blijft en die gemakkelijk wel eens op tafel zal gelegd worden wegens vrij eenvoudige gameplay maar toch voldoende diepgang.

Terugblik op Villandas en Albuerne (Asturias)

De obligate terugblik en evaluatie is er weer.

Wat was leuk?

Wat willen we behouden?

Wat willen we anders?

De eerste keer sinds we kinderen hebben dat we echt een reis met ons 2 doen (op een aantal verlengde weekends na). Een hele aanpassing. Vooraf een heel geregel, want 2,5 weken dat de tieners het huishouden draaiende moeten houden en dat tijdens de schoolweken, het is geen sinecure.
En over het algemeen kunnen we zeggen dat ze dat goed gedaan hebben. Er zijn geen drama's gebeurd, iedereen had (vers) eten, propere kleren,... Natuurlijk zijn er werkpuntjes en heeft de ene al wat beter zijn best gedaan dan de andere. Maar we kunnen stellen dat we eigenlijk wel met een gerust hart op vakantie waren.

Over de reis zelf:
We verdeelden onze tijd tussen 2 regio's in Asturië met een deeltje natuurpark en gebergte en een deeltje kust. Dus besprekingen x2.
- Het huisje in Villandas was heerlijk. Klein, gezellig, pelletkachel en een prachtige binnenkoer en tuin. Heel vriendelijke gastvrouw. Een echte Casa Rural. Ligging zeker ok, typisch in het gebergte dat je ver moet rijden voor weinig kilometers, maar vrij centraal gelegen. Uitzicht vanaf de tuin was goed, maar aangezien we door het weer daar niet konden vertoeven, bleef dit wat onderbelicht. Jammer, maar niets aan te doen.
Het huisje in Albuerne was een beetje een ramp. Een typische vakantiewoning met veel gebreken die ze verdoezelden om toch huur te krijgen. Een kapotte, beschimmelde wasmachine, elektriciteit die zomaar uitviel, geen licht in de living behalve wat staanlampen (die je niet kon opzetten wegens, je raadt het al, overbelasting van het elektriciteitsnet), een douche die niet voldoende doorliep. Kortom: echt niet ok. Uitzicht op zee was er wel, maar vanuit de verte. Was ok maar niet meer dan dat. De ligging was echter een pluspunt: vlakbij de autostrade, op een 20min stappen van de kliffen en het strand,... We hebben er vrede mee gesloten op het moment zelf, maar het blijft toch wat wringen dat we een stuk meer betaalden dan het 1e huisje.
- In mei weet je dat het in Asturias nog alle kanten uit kan met het weer. Maar over het algemeen is het daar wel al vrij mooi. Behalve dit jaar. Veel meer regen gevallen dan normaal die periode. En wij hadden pech. Die 1e dagen was echt rotweer. Van dinsdagnamiddag tot donderdagavond in de gietende regen. Niet fijn, maar we hebben er het beste van gemaakt met de uitstappen. Gelukkig klaarde het daarna wel op en hebben we toch nog de geplande wandelingen kunnen doen. Maar het blijft jammer want ik had de streek daar graag wat meer al wandelend verkend. En de 2e week was wel vrij goed weer, zon en wolken, niet te warm. Ideaal wandelweer om de kuststreek te verkennen.
- De streek: deze keer een gevarieerd aanbod: zowel bergen als kust, zowel natuur als cultuur in de 2 grotere steden. Voor mij sprongen de wandelingen in het gebergte er echt bovenuit. Eens een stad als afwisseling met wat cultuur is zeker ok. Maar voor mij primeert duidelijk de natuur. B vind de combi wel goed.
Maar we zijn het er allebei over eens dat de vissersdorpjes aan de kust minder ons ding zijn. Om te gaan eten dik ok. Maar om echt te gaan bezoeken, nee dank je. We weten nu ook dat als zo'n toeristisch dorpje aangeprezen wordt in de reisboekjes, we duidelijk wat voorzichtiger moeten zijn.
- Verblijven in 2 huisjes is wel meegevallen. Ok, je moet spullen terug in- en uitpakken en verliest wel wat tijd daarmee. Maar met ons 2 was dat snel gebeurd en ging dat vlot. En de tijd die je wint door dichterbij een andere regio te zitten, is zeker een pluspunt. Je kan uiteindelijk meer zien van een provincie op deze manier.
- Wifi. Dit jaar hadden we het. En op sommige momenten was het handig (videobellen, de mol kijken, opzoeken van interessante dingen om te doen). Maar we betrappen er ons op dat we veel meer dan nodig nutteloos op gsm scrolden. Zonde, want we hadden wel wat boeken en boardgames mee en die zijn weinig aan bod gekomen. Terwijl dit vorig jaar wel bovengehaald werd en we veel bewuster met sociale media en smartphone omgingen. Jammer genoeg is dit bijna overal standaard, zelfs in de meest afgelegen huisjes. Maar voor mij is het niet hebben van wifi echt een pluspunt.
- P is ook dit jaar thuis gebleven. En hoewel ik hem gemist heb, heeft hij dat goed gehad bij de thuisblijvers. Iedere avond wel iemand die bij hem in de zetel zat, op tijd en stond een wandelingetje, overdag ook wel wat aandacht (J had amper nog les omdat de blok al begon). Ideaal voor hem. Ook wel schattig en zielig tegelijk dat hij bij het videobellen ons wel hoorde maar ons niet vond. Echt met gespitste oren en maar zoeken. Voor ons is het duidelijk: beide partijen hebben er meer aan als P niet mee gaat en gewoon thuis bij de rest van het gezin kan blijven.
- De mei-periode. Voor de eerste keer in het voorjaar op reis in plaats van hoogzomer. Over het weer hebben we het al gehad. Maar ook in andere zaken speelde dit een grote rol. Wat een verschil in drukte! Heerlijk, zo buiten het zomerseizoen reizen en in de natuur bijna alleen zijn. Ook bij de steden geen wachtrijen om iets te bezoeken of niet nodig om iets op voorhand gaan reserveren. Dit geeft toch wel een stuk meer vrijheid om de vakantie in te plannen naar gelang het weer en de zin om iets te doen. En daarnaast een heel belangrijke: geen files onderweg! Het is duidelijk dat we niet terug willen naar het hoogseizoen. Al zal de datum en vakantieperiode volgend jaar misschien wel wat verschuiven, op basis van Special Olympics ea.

Meest memorabele momenten:
- B kiest voor de wandeling van las Brañas de Pornacal en Cabo Vido en het museo Fernando Alonso.
- Voor mij staan daar alleen maar wandelingen bij: Lago del Valle en las Brañas de Pornacal waren echt heel mooi. En ook de korte wandeling naar Cabo Vidio mag er op. Naast de wandelingen was het archeologisch museum in Oviedo wel de moeite.
Momenten om snel te vergeten:
- B zegt Cudillero want er was niets te doen. 
- Ik kies voor Cudillero. Mooi op foto maar voor de rest zo typisch gemaakt om toeristen aan te trekken en nietszeggend tegelijk. En de Senda del Oso was een teleurstelling. Hier had ik meer van verwacht (ondanks ons record van 35km stappen), het was te eentonig en saai, weinig variatie in uitzicht, integenstelling tot de andere wandelingen.

Conclusie:
Dit jaar weinig verwachtingen op elkaar moeten afstemmen is zeker een voordeel. Een vakantie op maat voor ons is echt fijn. Tijd voor ons 2, voor de dingen die we leuk vinden. En dan deze zomer nog een weekje weg met M, helemaal op maat van wat hij wil doen (terwijl de andere 2 buitenlands kamp en vakantiejob hebben). En dat voor dezelfde prijs als 2 weken met (een deel van) het gezin weg in de zomer. Ideale mix om zo op reis te kunnen gaan.
Voor volgend jaar doen we het dus opnieuw zo. En dan gaat de reis naar Galicië. Voor ons onbekend terrein, dus nog wel wat opzoekwerk nodig. Maar we hebben nog een jaartje tijd om daarover te dromen.

Adios Asturias - Home sweet home

Zondagochtend vroeg vetrokken we rond 8u. We hadden gerekend op -net als in de heenrit- rijden op 2 dagen en een keertje uitslapen.
Maar het verkeer was zo vlot, dat we uiteindelijk beslisten om door te rijden naar huis. Totaal geen file, niet rond Bordeaux, niet rond Poitiers of Tours of Orléans. Enkel in Parijs een halfuurtje verloren, maar dat is standaard. We hebben het al anders geweten.
Met als gevolg dat we ruim 2,5u eerder thuis waren dan vorige zomer, met zo'n 150km meer op de teller. Gewoon op een deftig uur heerlijk in eigen bedje kunnen crashen. 
En zo blij met het weerzien tieners en P. Want die heb ik toch wel wat gemist, de voorbije vakantie.
Home sweet home.

Playa de Portizuelo

Vanaf het kerkhof en de vuurtoren waren we al wat uitgekeken op het centrum van Luarca.
Daarna kon ik mijn zin doordrijven. Ik had via google maps een prachtig strandje (playa de Portizuelo) gevonden maar moeilijk bereikbaar met de auto. En laat dat kerkhof nu toevallig op 1,5km te voet van dat strandje liggen. Even gechecked of het inderdaad laagwater was (enkel dan is het toegankelijk, bij vloed staat het bijna volledig onder water) en ik had geluk. B vertrouwde het niet zo maar moest later toegeven dat het de moeite was. Bijna helemaal alleen, rust en stilte. Genieten!
We hadden daar gerust wat langer willen blijven. Maar helaas, de vakantie zit er op. Morgen gaan we terug naar huis. Tijd dus om valiezen te gaan maken.