De obligate terugblik en evaluatie is er weer.
Wat was leuk?
Wat willen we behouden?
Wat willen we anders?
De eerste keer sinds we kinderen hebben dat we echt een reis met ons 2 doen (op een aantal verlengde weekends na). Een hele aanpassing. Vooraf een heel geregel, want 2,5 weken dat de tieners het huishouden draaiende moeten houden en dat tijdens de schoolweken, het is geen sinecure.
En over het algemeen kunnen we zeggen dat ze dat goed gedaan hebben. Er zijn geen drama's gebeurd, iedereen had (vers) eten, propere kleren,... Natuurlijk zijn er werkpuntjes en heeft de ene al wat beter zijn best gedaan dan de andere. Maar we kunnen stellen dat we eigenlijk wel met een gerust hart op vakantie waren.
En over het algemeen kunnen we zeggen dat ze dat goed gedaan hebben. Er zijn geen drama's gebeurd, iedereen had (vers) eten, propere kleren,... Natuurlijk zijn er werkpuntjes en heeft de ene al wat beter zijn best gedaan dan de andere. Maar we kunnen stellen dat we eigenlijk wel met een gerust hart op vakantie waren.
We verdeelden onze tijd tussen 2 regio's in Asturië met een deeltje natuurpark en gebergte en een deeltje kust. Dus besprekingen x2.
- Het huisje in Villandas was heerlijk. Klein, gezellig, pelletkachel en een prachtige binnenkoer en tuin. Heel vriendelijke gastvrouw. Een echte Casa Rural. Ligging zeker ok, typisch in het gebergte dat je ver moet rijden voor weinig kilometers, maar vrij centraal gelegen. Uitzicht vanaf de tuin was goed, maar aangezien we door het weer daar niet konden vertoeven, bleef dit wat onderbelicht. Jammer, maar niets aan te doen.
Het huisje in Albuerne was een beetje een ramp. Een typische vakantiewoning met veel gebreken die ze verdoezelden om toch huur te krijgen. Een kapotte, beschimmelde wasmachine, elektriciteit die zomaar uitviel, geen licht in de living behalve wat staanlampen (die je niet kon opzetten wegens, je raadt het al, overbelasting van het elektriciteitsnet), een douche die niet voldoende doorliep. Kortom: echt niet ok. Uitzicht op zee was er wel, maar vanuit de verte. Was ok maar niet meer dan dat. De ligging was echter een pluspunt: vlakbij de autostrade, op een 20min stappen van de kliffen en het strand,... We hebben er vrede mee gesloten op het moment zelf, maar het blijft toch wat wringen dat we een stuk meer betaalden dan het 1e huisje.
- In mei weet je dat het in Asturias nog alle kanten uit kan met het weer. Maar over het algemeen is het daar wel al vrij mooi. Behalve dit jaar. Veel meer regen gevallen dan normaal die periode. En wij hadden pech. Die 1e dagen was echt rotweer. Van dinsdagnamiddag tot donderdagavond in de gietende regen. Niet fijn, maar we hebben er het beste van gemaakt met de uitstappen. Gelukkig klaarde het daarna wel op en hebben we toch nog de geplande wandelingen kunnen doen. Maar het blijft jammer want ik had de streek daar graag wat meer al wandelend verkend. En de 2e week was wel vrij goed weer, zon en wolken, niet te warm. Ideaal wandelweer om de kuststreek te verkennen.
- De streek: deze keer een gevarieerd aanbod: zowel bergen als kust, zowel natuur als cultuur in de 2 grotere steden. Voor mij sprongen de wandelingen in het gebergte er echt bovenuit. Eens een stad als afwisseling met wat cultuur is zeker ok. Maar voor mij primeert duidelijk de natuur. B vind de combi wel goed.
Maar we zijn het er allebei over eens dat de vissersdorpjes aan de kust minder ons ding zijn. Om te gaan eten dik ok. Maar om echt te gaan bezoeken, nee dank je. We weten nu ook dat als zo'n toeristisch dorpje aangeprezen wordt in de reisboekjes, we duidelijk wat voorzichtiger moeten zijn.
- Verblijven in 2 huisjes is wel meegevallen. Ok, je moet spullen terug in- en uitpakken en verliest wel wat tijd daarmee. Maar met ons 2 was dat snel gebeurd en ging dat vlot. En de tijd die je wint door dichterbij een andere regio te zitten, is zeker een pluspunt. Je kan uiteindelijk meer zien van een provincie op deze manier.
- Wifi. Dit jaar hadden we het. En op sommige momenten was het handig (videobellen, de mol kijken, opzoeken van interessante dingen om te doen). Maar we betrappen er ons op dat we veel meer dan nodig nutteloos op gsm scrolden. Zonde, want we hadden wel wat boeken en boardgames mee en die zijn weinig aan bod gekomen. Terwijl dit vorig jaar wel bovengehaald werd en we veel bewuster met sociale media en smartphone omgingen. Jammer genoeg is dit bijna overal standaard, zelfs in de meest afgelegen huisjes. Maar voor mij is het niet hebben van wifi echt een pluspunt.
- P is ook dit jaar thuis gebleven. En hoewel ik hem gemist heb, heeft hij dat goed gehad bij de thuisblijvers. Iedere avond wel iemand die bij hem in de zetel zat, op tijd en stond een wandelingetje, overdag ook wel wat aandacht (J had amper nog les omdat de blok al begon). Ideaal voor hem. Ook wel schattig en zielig tegelijk dat hij bij het videobellen ons wel hoorde maar ons niet vond. Echt met gespitste oren en maar zoeken. Voor ons is het duidelijk: beide partijen hebben er meer aan als P niet mee gaat en gewoon thuis bij de rest van het gezin kan blijven.
- De mei-periode. Voor de eerste keer in het voorjaar op reis in plaats van hoogzomer. Over het weer hebben we het al gehad. Maar ook in andere zaken speelde dit een grote rol. Wat een verschil in drukte! Heerlijk, zo buiten het zomerseizoen reizen en in de natuur bijna alleen zijn. Ook bij de steden geen wachtrijen om iets te bezoeken of niet nodig om iets op voorhand gaan reserveren. Dit geeft toch wel een stuk meer vrijheid om de vakantie in te plannen naar gelang het weer en de zin om iets te doen. En daarnaast een heel belangrijke: geen files onderweg! Het is duidelijk dat we niet terug willen naar het hoogseizoen. Al zal de datum en vakantieperiode volgend jaar misschien wel wat verschuiven, op basis van Special Olympics ea.
- B kiest voor de wandeling van las Brañas de Pornacal en Cabo Vido en het museo Fernando Alonso.
- Voor mij staan daar alleen maar wandelingen bij: Lago del Valle en las Brañas de Pornacal waren echt heel mooi. En ook de korte wandeling naar Cabo Vidio mag er op. Naast de wandelingen was het archeologisch museum in Oviedo wel de moeite.
Momenten om snel te vergeten:
- B zegt Cudillero want er was niets te doen.
- Ik kies voor Cudillero. Mooi op foto maar voor de rest zo typisch gemaakt om toeristen aan te trekken en nietszeggend tegelijk. En de Senda del Oso was een teleurstelling. Hier had ik meer van verwacht (ondanks ons record van 35km stappen), het was te eentonig en saai, weinig variatie in uitzicht, integenstelling tot de andere wandelingen.
Dit jaar weinig verwachtingen op elkaar moeten afstemmen is zeker een voordeel. Een vakantie op maat voor ons is echt fijn. Tijd voor ons 2, voor de dingen die we leuk vinden. En dan deze zomer nog een weekje weg met M, helemaal op maat van wat hij wil doen (terwijl de andere 2 buitenlands kamp en vakantiejob hebben). En dat voor dezelfde prijs als 2 weken met (een deel van) het gezin weg in de zomer. Ideale mix om zo op reis te kunnen gaan.
Voor volgend jaar doen we het dus opnieuw zo. En dan gaat de reis naar Galicië. Voor ons onbekend terrein, dus nog wel wat opzoekwerk nodig. Maar we hebben nog een jaartje tijd om daarover te dromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten