N gaat nu al een sinds 4 oktober 2 dagen per week naar de peutertuin. In het begin had ze het moeilijk. Regelmatig wenen, ontroostbaar,... En toch was ze iedere keer enthousiast om te gaan, vroeg ze zelf om met de kindjes te mogen gaan spelen. We hebben haar dan maar verder laten gaan, ook al vond ik het heel moeilijk dat kleine meisje daar zo verdrietig achter te laten.
Intussen kan ik zeggen dat het gewoon is. Ze heeft het nog moeilijk met het afscheid, een trillend lipje en dan al dan niet gaan wenen. Maar ze voelt er zich veilig, speelt, is blij,...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten