De griepepidemie is in het land en dat hebben we ook mogen ervaren. Alle 3 de kindjes en ikzelf hebben griep. Uitzieken en daarna kunnen we er terug tegen, of dat dachten we...
M had geen koorts meer, maar kreeg gisteren wel een "aanval". Hij kon niet meer op zijn benen staan, hij was misselijk en hij was volledig in paniek,... Toch maar naar spoed, want het kon wel eens ernstig zijn (oa ook met dat kleine gaatje in zijn hart). Daar bleek alles ok te zijn en dacht de arts aan een paniekaanval bij misselijkheid en/of hyperventilatieaanval. We waren toch niet volledig gerustgesteld, maar we hebben over een paar weken sowieso afspraak bij de downpoli, dus we gingen daar vragen voor extra controle van zijn hart,...
Maar vanochtend kreeg hij weer zo'n aanval. Gelukkig iets minder erg dan gisteren, maar toch voldoende om terug naar spoed te gaan. En geluk bij een ongeluk, daar heeft hij nog een aanval gehad, waar de pediater bij was. Die nam het direct serieus en een hele reeks onderzoeken volgde. Hart bleek ok, er is contact opgenomen met de kinderneuroloog, hij moest naar de NKO-arts om evenwichtsproblemen omwille van oortjes uit te sluiten. Maar het vermoeden van de pediater ging uit naar post-virale ataxie. Alles bleek redelijk ok te zijn, dus de voorlopige diagnose is gebleven. Om achterliggende oorzaken uit te sluiten volgen nu wel nog een aantal onderzoeken, een evenwichtsonderzoek en een NMR (onder narcose). Geen leuke vooruitzichten, maar wel belangrijk dat deze onderzoeken gebeuren.
Post-virale ataxie is niet zo ernstig, maar wel erg vervelend. En omdat M niet beseft wat er gebeurt, krijgt hij dan een serieuze paniek-aanval. Er is geen behandeling nodig, normaal gaat dit vanzelf over. Als het toch nog zou gebeuren of erger worden, moeten we wel opnieuw contact opnemen. En tijdens zo'n aanval is het vooral hem proberen rustig krijgen.
Wat startte als een gewone griep, heeft ons toch heel wat zorgen opgeleverd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten