Shaolia Warring States - Teamplay

Shaolia Warring States
Eerste keer spelen. En we gingen meteen voor de team-variant 2vs2.
Gameplay is an sich niet erg moeilijk.
Koop kaarten. Bouw kaarten. Activeer je kaarten met je dobbelstenen.
Winnaar is wie als 1e het paleis van de tegenstander vernietigt of wie als 1e 18 punten (culture) heeft.
Teammode voegt er aan toe dat je samen 'speelt' en overlegt (wel elk met een eigen playerboard) en zaken kan uitwisselen.
Spel duurde wel een stuk langer dan aangegeven op de doos, vooral ook door het overleggen,...
Het was erg spannend, culture bij het ene team en attack bij het andere team waren op een bepaald moment aan elkaar gewaagd.
De mannen waren niet zo enthousiast over de teammodus. Ze vonden het ook wat te eentonig: ene produceert geld, andere valt aan met de assasin. En dat ronde na ronde.
De vrouwen hadden wat meer opties, vielen aan, produceerden goud, raapten punten,... Wij hadden ook net wat sterkere kaarten door voor de level 2 kaarten te gaan.
Manlief wil het spel wel een 2e kans geven, maar dan niet meer in team maar 1vs1.

By the fireplace...

Stormachtig herfstweer. Een emotioneel lastige dag met een begrafenis. We hadden wat nood aan wat warmte, zowel fysiek als mentaal.
Het haardvuur aansteken, genieten van de warme gloed. De gezelligheid van met het gezin samen rond de haard, een filmpje te kijken en intussen lekker knus en warm in de zetel te zitten.

Ozark Henry in de AB

Concerten konden lange tijd niet plaatsvinden. Ons laatste concert dateert van februari. We hebben 7 maanden geen enkel live-optreden meegemaakt.
Gisteren gingen we naar ons eerste concert sinds de lockdown.
Ozark Henry in de AB Brussel.
Los van de compleet overdreven maatregelen (serieus, zelfs als er geen kat is, moet je een heel parcours doen om naar het toilet te gaan want er zou je maar eens iemand kunnen kruisen), was het echt super goed!
Piet Goddaer, de zanger, had er ook zin in. De mix van piano, zang en elektronica kwam heel goed tot zijn recht. We hebben dan ook genoten van de eerste tot de laatste noot.
Tijdens het concert merkte ik dat ik dit zo enorm hard gemist heb. De emotie in de muziek, meegesleept of zelfs betoverd worden,... Dat kan enkel tijdens een live-optreden.
Bij dit concert waren het allemaal zitplaatsen. Verplicht. En dat is ok, een acoustisch optreden leent zich daar ook toe.
Maar ik verlang nu al tot we eindelijk weer een goed hard metal-concert met dansen, meezingen,... kunnen meemaken.
#weneedlivemusic

Schattige panda's for the win

Pandai speelden we intussen al een aantal keren met de tieners. Maar als fillertje na een groter spel kwam hij nog niet veel op tafel. Voornamelijk ook omdat we nog altijd (verplicht) beperkt zijn in contacten en er weinig vrienden over de vloer komen.
Dinsdag was er na Lorenzo Il Magnifico nog net tijd voor een fillertje. En schattige panda's scoren altijd goed, dus we kozen dit spel. En ja, ook bij V was het een hit.

Lorenzo Il Magnifico met 3

Een 2 weken geleden speelden we Lorenzo Il Magnifico al eens met 2. Die beviel ons toen niet echt.
Dinsdag speelden we hem opnieuw en deze keer met 3. Wat een verschil!
Net omdat meerdere spelers de engine kunnen in gang zetten, was het veel interessanter. Je kon veel meer opbouwen, wat er voor zorgde dat het spel vlotter speelde. Daardoor werd de markt ook minder gebruikt voor resources. Het spel werd ook strategischer. Meer keuzes, meer mogelijkheden om kaarten aan te kopen (omdat je nu wel aan voldoende resources kon geraken),...
Gelukkig gaven we deze een nieuwe kans!
Ik zal hem nooit meer bovenhalen voor 2 spelers, maar met 3 of 4 zal hij zeker nog gespeeld worden.

Bewijs

J was weinig aanwezig aan zee. Een scoutsactiviteit op zaterdag. Zondagvoormiddag de boeken open doen en studeren. En dan ipv op je gemak in een zetel te hangen nog verplicht worden om mee te gaan op het strand. J was niet zo overtuigd van de zondagnamiddag family-time. Maar we hebben toch bewijs dat hij ook mee was naar Oostende.

Swimming in the sea

Hoewel het 'maar' 22° was en er een strakke en frisse wind stond, was N overtuigd om toch in het water te gaan. Zo gezegd, zo gedaan.
Eerst een put graven als opwarming. Daarna kleren uit en springen over de golven. En als je dan toch nat bent, springen in de golven. Om dan te eindigen met languit in de golven te liggen.
Na een halfuurtje waterpret rol je je in je handdoek, kruip je tussen mama en papa in (zodat je uit de wind ligt) en laat je je lekker warm worden door de zonnestralen.
Indian summer volgens N.

Freedom!

De tram op tot Raversijde en van daar te voet terug tot aan het appartement. Een wandeltochtje dat we wel vaker doen. Op het eerste stuk (tot Mariakerke) kom je amper een mens tegen. En zeker wanneer het eb is, heb je een groot strand helemaal voor jezelf. Vrijheid.

De avond valt...

Wanneer iedereen zijn buikje rond heeft gegeten en de tieners nog de afwas deden, ging ik met P nog een avondwandelingetje doen. Gewoon het gekende stukje strand. Maar wel met een mooie zonsondergang als extra'tje.

Zo vader, zo zoon. Zo moeder, zo dochter.

Zaterdagnamiddag was een strandnamiddagje. 
J koos er echter voor om heen- en terug te gaan naar Gent. Hij kon met de scouts gaan kajakken en wou dit niet missen. Begrijpelijk. Ouder zijn van een puber is toch wel loslaten. Al krijgt hij nog geen toestemming om een weekendje alleen thuis te zijn wanneer wij in Oostende zijn. Er zijn grenzen aan dat loslaten.
B, M, N en ik kozen voor wat ontspanning. Elk op onze eigen manier. Voor M en B betekende dat muziek luisteren. Zo vader, zo zoon. N en ik zijn wat avontuurlijker en sprongen in de golven. Zo moeder, zo dochter.

Goodmorning sunshine

P is zoals altijd een vroege vogel. Dat leverde al heel wat zonsopgangen op wanneer we in Oostende verblijven. Ook deze keer werd ik getrakteerd op dit schouwspel.