Deckbuilding met een kleine puzzeltwist. Doet wat denken aan After Us, en die vond manlief wel leuk, dus getwijfeld maar uiteindelijk niet op de Essen-lijst terecht gekomen.
Gisterenavond kon ik die dan spelen bij een vriend.
In Bohemians heb je een starterdeck van 10 kaarten en een 'job'-tegel. Die jobtegel zorgt voor wat asymmetrisch startvoordeel, maar zal niet de grote verschillen maken in gameplay. Daarnaast heb je ook nog een bordje waarop je je kaarten zal puzzelen.
Een ronde gebeurt deels simultaan, deels in spelersvolgorde.
* Kaarten trekken en puzzelen
Simultaan ga je 5 kaarten trekken en op je bordje puzzelen. Sommige kaarten hebben een pijltje links boven en dan mag je een extra kaart trekken. Uiteindelijk zal je 5 kaarten zonder pijltjes in handen hebben en x-aantal kaarten met pijltjes.
- De kaarten zonder pijltjes zijn de artiestenkaarten. Dit zijn diegene die je op je bordje gaat leggen. En liefst zo dat de symbolen op de linker- en rechterzijde gaat matchen. Want elke match levert 1 inspiratiepunt op, wat de koopkracht is in het spel. Leg je de juiste kleur dan ook nog op de gekleurde voorgedrukte plaatsen, dan krijg je nog extra inpiratie. Maar let op! Je kan niet leven van het artiestenbestaan alleen, er moet ook nog gewerkt worden. Doe je dit niet, krijg je op het einde van je beurt een hardship-kaart.
- Ofwel zijn je pijltjeskaarten muzes. Een muze kan je onder een artiestenkaart leggen en die heeft dan een positief effect op die artiestenkaart. Sommige muze-kaarten werken ook enkel bij een bepaalde kleur artiestenkaart. En het is belangrijk dat je wel kijkt waar je ze puzzelt, want sommige muzes hebben een beperking dat ze niet op een bepaald veldje gespeeld kunnen worden.
- De kaartjes met pijltjes kunnen ook hardship-kaarten (zwarte achtergrond, donkere tekeningen) zijn, waarbij je die bovenaan je spelersbordje legt en die een negatief effect zullen hebben tijdens die ronde.
* Inspiratie tellen en kopen
In spelersvolgorde tel je je inspiratie en kan je daarmee nieuwe artiestenkaarten en muzes kopen. Maar even belangrijk: je kan ook gaan voor overwinningskaarten, die lopen telkens op in aankoopprijs, dus wie snel shopt, betaalt minder (en het levert tijdens het spel nog voordeel op).
- Heb je nog inspiratie over, dan kan je die in het atelier-track stockeren. Want met de atelierpunten ga je vrije acties kunnen doen tijdens het spel. Zo ga je kaarten kunnen bijtrekken, de markt veranderen, kaarten op het einde van een ronde uit het spel halen (bv hardship-kaarten, maar even goed je startkaarten om zo je deck uit te dunnen). Overwinningskaarten leveren 1x per ronde een korting op wanneer je een vrije actie met atelier-punten betaald.
Het spel stopt wanneer iemand 5 overwinningskaarten (van de 9) heeft of de 9e overwinningskaart gekocht wordt. De ronde wordt nog wel uitgespeeld en de andere spelers kunnen dan wel nog een overwinningskaart kopen (virtueel of een andere kaart in de plaats leggen). Bij gelijkspel wordt gekeken naar het atelier-track en wie daar nog het meeste over heeft is de winnaar.
Conclusie:
Artwork is mooi. Ik hou wel van die schets-tekeningen en het past ook mooi in het thematisch plaatje. Symbolen en kaarten zijn ook duidelijk.
Gameplay, daar wringt het wat bij mij. Niet slecht, zelfs beter dan verwacht (mijn verwachtingen waren niet hoog na toch wel wat negatieve reviews). Maar het puzzeltje is wel vrij simpel.
Je gaat op de kleuren spelen die op je bordje staan want die leveren extra op en gaan ook iedere keer passende symbolen en dus inspiratie opleveren. Idem met de muzes: je gaat enkel muzes kopen die interessant zijn voor je kleur. De helft van de kaarten in het spel ga je eigenlijk links laten liggen.
Ook of je je jobtegel gaat leggen is vrij duidelijk: heb je weinig inspiratie die beurt, dan leg je de tegel om geen extra hardship-kaart te moeten nemen. Heb je veel inspiratiepunten, dan laat je die jobtegel achterwege en ga je voor de grote slagen (kaarten en/of overwinningskaarten) en neem je wel zo'n hardship-kaart.
Die hardship-kaarten zijn soms wel grappig, thematisch en geven een extra twist, maar de balans is ver te zoeken. De ene kaart zorgt voor veel beperkingen in gameplay, de andere doet amper iets. Ze zijn dan ook vrij makkelijke weg te spelen en aangezien ze een pijltje hebben nemen ze ook geen plaats in in je hand. Vaak is de keuze om toch een hardship-kaart te nemen niet echt een keuze omdat de voordelen van die beurt niet opwegen tegen de mogelijke nadelen.
Ook de andere kaarten zijn niet altijd in balans, zeker als ze in het begin van het spel komen kunnen sommige muze-kaarten overpowered zijn (bv diegene die zegt dat je ook atelier-punten kan gebruiken ipv enkel inspiratiepunten om een overwinningskaart te kopen).
Endgame voelt wat simpel aan. Zeker in een 2-spelerspel ga je ongeveer gelijk opbouwen en gelijkmatig de overwinningskaarten kopen. De kans op een gelijkspel is dus vrij groot. En dan is de tiebreaker het aantal atelier-punten die je nog hebt op het einde. Ben je een klein uurtje bezig met spelen en komt het er eigenlijk op aan wie nog het meeste atelierpunten heeft (en die kunnen nooit boven 20 gaan, dus daar op spelen en stockeren is geen optie). Beetje anticlimax.
Het is bij mij dus een dubbel gevoel: enerzijds wel mooi spel, speelt vlot. Anderzijds toch wel wat vragen bij het puzzel-aspectje dat echt te licht uitvalt en de balans van sommige kaarten.
Blij deze gespeeld te hebben, maar als ik dan vergelijk met de andere lichtere spellen van de Essen-releases dan komt deze eerder onderaan in het lijstje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten