Eventjes stilstaan bij de dood. Een kerkhofbezoek. De pijn die extra voelbaar is. Herinneringen die terug boven komen. Mooie liefdevolle herinneringen. Maar ook het lijden dat vooral de laatste maanden niet meer te ontkennen viel. En ook de kracht die iemand uitstraalt, de vechtlust om zoveel tijd als mogelijk mee te nemen.
Mama, ik mis je.
Afscheid van een vriend (Clouseau)
Alles is voorgoed gedaan
Als jij er klaar voor bent
'k Heb aan je zijde gestaan
Mijn God, ik heb je graag gekend
Ik blijf nu hier jij gaat naar daar
En daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten we elkaar
Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan
Slaap zacht, je hebt het verdiend
Je vocht tot aan je laatste zucht
En ga, ga nu m'n vriend
En droom voor eeuwig opgelucht
Net zoals vroeger kom je wel terecht
Ik weet je vindt een thuis heel gauw
En ik herhaal wat jij me ooit hebt gezegd
In m'n hart blijf ik je trouw
Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan
En ik weet ik zou dankbaar moeten zijn
Maar precies daarom doet het zo'n pijn
Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten