Sigur Rós zagen we een paar jaar geleden voor de laatste keer live. Toen hadden we erna het idee dat het goed was maar dat we het nu eigenlijk wel gezien hadden. Daar kwam verandering in toen we merkten dat ze met een symfonisch orkest gingen toeren.
Gisteren zagen we Sigur Rós dan in de Bozar in Brussel aan het werk met het Noordpool Orkest.
Het was mooi. Betoverend mooi. De instrumenten van het orkest waren breekbaar en krachtig tegelijk. Ingetogen of net luid. Een mix van klassiek met de donkere Ijslandse sound.
En hoewel het een heel goed concert was, miste ik toch een beetje het rauwere geluid, de hardere uithalen, de kippenvel-momenten die we wel al eerder hadden wanneer ze een gewone set speelden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten