Waspoeder

Ik was 1 van de mama's die dacht dat het haar nooit zou gebeuren. En toch is het vandaag gebeurd.
Ik let er altijd op dat de kindjes aan niets van giftige producten kunnen. Vandaag doe ik waspoeder in de wasmachine en zet het potje (maatschepje) op het aanrecht om het na het aanzetten van de machine weg te kunnen zetten. Plots moest ik dringend naar het toilet. Het potje stond dus nog op het aanrecht, maar normaal zijn ze nog te klein om aan het aanrecht te kunnen. Maar vandaag dus niet. Hoe hij het gedaan heeft, weet ik niet. Feit is wel dat M het potje heeft kunnen pakken.
Toen ik van het toilet kwam liep J met het potje rond. Er was op gesabbeld, maar dit kon zowel van M als van J zijn. En natuurlijk hing er nog wat waspoeder in. Ik begon al wat te panikeren. Heb direct naar B gebeld en hij heeft naar de kinderarts gebeld (ik was zelf te veel over mijn toeren). Gelukkig blijkt het niet erg te zijn. De mondjes moesten goed gespoeld worden en als er uitslag zou zijn op hun lippen of rond hun mondjes moesten we langsgaan. Intussen zijn we een uurtje verder en alles lijkt in orde.
Toch voel ik me nu een slechte mama. Ik had beter moeten weten en toch nog eerst alles weg zetten. En ik had niet in paniek mogen raken toen ik het ontdekte. Ik voel me nu enorm schuldig, hoewel er eigenlijk niets ernstig gebeurd is.

Dagje genieten

Gisteren zijn we op uitstap geweest. Eerst gaan zwemmen. Heel erg leuk. Zowel M als J genoten er enorm van. Spelen in het peuterbadje en dan later met mama en papa in het kleuterbad "zwemmen". Na het zwemmen was iedereen erg hongerig. M en J aten met veel smaak hun kip met appelmoes en frietjes op. De eerste keer op restaurant een kindermenu en ze zijn allebei heel flink geweest.

Dan vertrokken we richting kust. Blankenberge was de bestemming. We hadden daar een afspraakje. Via een speciale kindjes groep heb ik contact met mama's (en papa's) van kinderen met downsyndroom (of kinderen met een andere mentale handicap). Af en toe wordt er eens afgesproken om iets leuks te doen.

Het strand werd erg gesmaakt door M en J. Zowel letterlijk als figuurlijk. Zand is toch erg lekker?! De zee was wat beangstigend, maar nadat J zich eens had op zijn poep gezet in het zeewater wou M ook wel eens met zijn voetjes in de golven.

Een hele fijne dag. Echt genieten van ons gezinnetje op een een mooie nazomerdag.

Paardrijden

M mocht vandaag eens gaan proberen paardrijden. Het is niet het paardrijden zoals iedereen dit kent, maar wel therapeutisch paardrijden via deze organisatie.
In het begin had M schrik van de paarden. Hij mocht gelukkig wat wennen. Toen gingen we het paard op. We, in de zin van dat we duorijden, M en ik. Eerst was hij echt bang, maar het wenen en krijsen ging erg vlug over in wat zeuren. En toen hij het gewoon was, voelde ik hem echt ontspannen. Hij was aan het rondkijken, genoot van de bewegingen die het paard maakte en hij glimlachte.
We hadden niet verwacht dat dit zo vlot ging gaan. M heeft meestal wel wat tijd nodig om aan iets nieuws te wennen. Maar zolang hij op het paard mocht zitten, dicht tegen mama aan, was alles goed.
Het paard aaien, dat was nog geen goed idee. Dat vond hij nog te beangstigend. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dit ook wel algauw zal lukken.
We hebben een afspraak over 2 weken. Ik hoop dat M er dan evenveel van geniet zoals vandaag.

1 jaar!

Een jaar geleden...

Een jaar geleden was ik nog hoogzwanger. De laatste nacht dat we met ons drietjes waren, want de volgende dag, op 18 september 2006, werd J geboren. Dat jaar is voorbij gevlogen. Er waren heel wat moeilijke momenten, maar de leuke momenten hebben echt wel de bovenhand gehaald.
Ik kijk terug naar het moment van de bevalling. Een heel mooie, natuurlijke bevalling, ondanks de stuitligging. Een heel intiem en emotioneel moment.
Ik kan me nog zo goed dat kleine poepje inbeelden dat als eerste tevoorschijn kwam. Het gespannen wachten tot we eindelijk dat lieve gezichtje te zien kregen. Het gevoel van liefde voor dat kleine prutske. De eerste keer aan de borst, dat warme lijfje dicht tegen me aan. Genietend van elkaar. Elkaar na 9 maand leren kennen.
En nu is dat babytje van toen een guitige peuter, die nog altijd geniet van de tijd aan de borst. Die rondstapt en brabbelt alsof hij nooit iets anders gedaan heeft.
Mijn lieve J, ik wens je een prachtige 1e verjaardag toe!

Kappersbezoek

Gisterenavond gingen we naar de kapper. Het was echt dringend tijd dat de haartjes van M en J geknipt werden. We stellen het altijd zo lang mogelijk uit, omdat we ons aan een scène verwachten. Ook dit keer was dit het geval.
J's haartjes werden eerst geknipt. Het begon goed, het natmaken van het haar vond hij leuk. Maar daarna begon het. Eerst een lipje trekken bij het zien van de schaar, daarna beginnen sniffen toen de kapster begon te knippen en toen werd het echt huilen. Toen zijn haartjes geknipt waren, was het gehuil over en begon hij rond te lopen.
Bij het horen van het gehuil van zijn broer begon M al een lip te trekken. Dus dat beloofde niet veel goeds. En ja hoor, hij moest nog maar in de stoel gaan zitten en hij gooide zich achterover. Wenen, tegenspartelen, roepen,... Het hele register werd opengetrokken. De kapster was klaar en M begon te kalmeren. Het moment dat er betaald werd kon er al een lachje af. En toen ik hem in de auto zette was hij aan het stralen en zwaaide hij mooi dada.
Het grote verdriet was dus gauw vergeten.
En toen er 's avonds tagliatelli met bolognèsesaus op het menu stond werd het nieuwe kapsel al vakkundig herschapen tot een roodharige massa.

Feminisme

Christine Northrup M.D (LLL-leidster) schreef:
When we trust the makers of baby formula more than we do our own ability to nourish our babies, we lose a chance to claim an aspect of our power as women. Thinking that baby formula is as good as breast milk is believing that thirty years of technology is superior to three million years of nature's evolution. Countless women have regained trust in their bodies through nursing their children, even if they weren't sure at first that they could do it. It is an act of female power, and I think of it as feminism in its purest form."

Mooi verwoord. En o zo waar.

Ondergoed

Omdat M in januari naar school zal gaan, zijn we hem stilletjes aan al aan het voorbereiden. Hij wordt dan een grote jongen. En grote jongens dragen een boxershort en hemdje. De bodytjes zijn voor babytjes.
Dus gisteren ben ik gaan winkelen zodat hij vanaf nu 'grotejongensondergoed' kan dragen. Hij vond het in het begin maar raar en hij wist niet goed wat er gebeurde toen de body uit ging. Maar de boxershort en het hemdje zijn goedgekeurd. Een brede lach werd tevoorschijn getoverd toen hij zijn nieuwe ondergoed aan had.
Voor mezelf vind ik het ook gemakkelijker. Geen knoopjes van de body meer dicht doen. Gewoon de beide broeken naar beneden en verpamperen.

Hormonen op hol

Dit weekend zijn we naar een babyborrel geweest. De te bewonderen kindjes zijn een meisje en een jongentje. Jaja, een tweeling. Zo lief, zo schattig, zo koddig,... Ik wou direct aan een 3e kindje beginnen.
Maar ik weet ook wel dat we beter nog eventjes wachten. Mijn verstand neemt nu nog de bovenhand, maar mijn gevoel wil minder en minder naar mijn verstand luisteren.
Komt er nog bij dat ik met mijn wisselende humeurstemmingen heel gevoelig ben. Dus voor B die hiermee moet omgaan is het niet altijd even makkelijk.
Vrouwen en hormonen, geen goede combinatie.

Oplossing gezocht!

06.09.2007 08:45
De Lijn weigert kinderen op schoolbus uit plaatsgebrek
Tientallen kinderen uit het Gentse Bijzonder Onderwijs mochten afgelopen week niet meer de schoolbus op, omdat de schoolbussen momenteel overvol zitten. Dat schrijft Het Laatste Nieuws donderdag.
Daarom beroept De Lijn zich op een wet waarin staat dat de busmaatschappij alleen "rechthebbende kinderen" - kinderen die geen school dichter bij huis hebben - moet vervoeren. Ouders zoeken nu koortsachtig een oplossing om hun kinderen toch op school te krijgen. (DWM)
http://news.be.msn.com/binnenland/Article.aspx?cp-documentid=6052555
http://www.hln.be/hlns/cache/det/art_575236.html?wt.bron=kanaalArt4

Dit kan nu toch niet! Of je nu kiest voor inclusief onderwijs of bijzonder onderwijs, iedereen moet de mogelijkheid hebben om het beste onderwijs voor het kind te kiezen en mag daarin niet gehinderd worden door praktische zaken zoals busvervoer. Dit is nu al een lang aanslepend probleem (zowel de duur van de reistijd als het aantal plaatsen) en nog altijd is er geen oplossing. Minister van onderwijs en De Lijn, wanneer komen jullie nu eindelijk eens met een goeie oplossing uit de bus? Zodat ieder kind met een handicap kan genieten van onderwijs in de school die het beste aansluit bij de noden van het kind!

Kinésitherapie

M is deze voormiddag nog eens naar de kiné geweest. We hadden even een pauze ingelast omdat M niet meer wou meewerken. Vandaag heeft hij heel flink meegewerkt. Volgens de kiné zijn zijn bewegingen mooi en goed, maar heeft hij nog problemen met stabiliteit. Zijn buikspieren zijn niet voldoende ontwikkeld waardoor hij zijn evenwicht moeilijk vind en hij heel onstabiel staat en stapt.
De techniek van het stappen kent hij al, nu nog zijn evenwichtsgevoel. Dat wordt dus de komende weken goed oefenen op evenwicht en buikspieren.

Mysterie

Deze namiddag kon ik plots terug alle websites openen. Hoe het komt of wat het probleem was blijft een mysterie, maar ik ben al blij dat alles terug werkt.
Ik blijf dus op post om hier regelmatig te komen schrijven.

Speelstraat

Internetproblemen

Sinds gisterenavond hebben we internetproblemen. Een aantal websites kan ik nog openen, op een groot deel van de .be websites kan de server niet gevonden worden. Waarschijnlijk een virus, dus de laptop zullen we moeten binnen brengen in de computerwinkel.
Dus bloglezertjes, niet gepanikeerd als er de volgende dagen geen blognieuws bij komt, een update volgt later nog.

Trouw en logeren

Vrijdag trouwde mijn nicht. De misviering is heel goed verlopen, vooral dankzij een speelhoekje achteraan in de kerk. (Als alle kerken nu eens zo kindvriendelijk zouden zijn...) Het was een mooie viering, de witte duiven vonden de kerk ook interessant, want ze vlogen beiden de kerk binnen. De rijst werd goed in het rond gegooid. De champagne smaakte lekker. Het eten was lekker en het feest was plezant.
M en J mochten gaan logeren bij de grootouders (mijn schoonouders). Ze hebben zich goed geamuseerd, hebben enorm veel gegeten en vielen gemakkelijk in slaap. Wat een contrast met verleden week!
Wij zijn 's nachts nog naar mijn schoonouders gereden en zijn daar dan ook blijven slapen. Zo hoefden we niet vroeg opstaan en moest mijn borstverslaafde zoontje zijn lekker mamamelkje niet missen.