Metropolys
Deze bied- en area-control game kreeg onlangs een nieuwe uitvoering: Skyrise. Wij speelden echter de oude versie.
Je krijgt in het begin van het spel 2 doelkaarten. Eentje met een gebied (kleur), eentje met een doel hoe je je biedmarkers moet plaatsen (bv rond een meer, verbinden via bruggen,...).
De startspeler (in de eerste ronde is deze random, daarna is het de persoon die het vorige bod gewonnen heeft) kiest een gebied en plaatst een biedmarker naar keuze (cijfer naar boven). In spelersvolgorde biedt je er boven en zet je je eigen biedmarker op een aangrenzend gebied. Of je gaat passen. Zo blijf je doorspelen tot er niet meer boven geboden wordt. De winnaar draait zijn biedmarker om zodat enkel het staafje blijft staan en het cijfer zichtbaar is. En daarnaast moet hij het token oprapen dat op dat gebied ligt, indien er eentje ligt. Die tokens zullen plus- of minpunten zijn op het einde van het spel. Daarna worden alle andere biedmarkers (die met het cijfer omhoog staan) weggenomen en mag diegene die het bod won en het gebied dus veroverde een nieuw startbod uitbrengen op een gebied.
Het spel is gedaan wanneer iemand alle biedmarkers op het spelbord staan heeft en dus 13 gebieden veroverd heeft. De eindtelling is de som van alle tokens, de punten op je doelkaarten en 5 punten per gebied waar je de meeste hoogste torens hebt.
Conclusie: Hoewel de nieuwe uitvoering Skyrise er prachtig uit ziet, is het origineel al erg de moeite. Zeker ivm duidelijkheid is dit een topper: amper symboliek, gewoon de staafjes met cijfers en een spelbord met de gebieden die duidelijk afgebakend zijn en opvallen in kleur. Zelfs met een vol bord blijft het overzichtelijk.
Gameplay is vlot. Amper regels, toch wel wat denkwerk. Want je wil natuurlijk wel dat ene gebied. Maar hoe er te geraken is wat zoeken. Daarnaast wil je ook dat de ander zijn hoge biedmarkers moet inzetten zodat jij later kan overbieden wanneer het er echt toe doet. Dus het is wat inschatten wanneer je je bod moet opdrijven en wanneer je laag kan blijven. En wanneer je een speler moet afblokken (zeker wanneer wat duidelijker wordt wat de doelen zijn, zal dit belangrijker worden).
Van interactie is deze echt goed. Psychologisch spelletje met het bieden, dat kan ik wel appreciëren. Met 4 spelers ook een speeltijd van ongeveer een uurtje en amper opzetwerk of regels en dat is ook altijd fijn.
Blij dat ik deze kon spelen. Maar als ik dan vergelijk met nog zo'n oudje dat ik onlangs speelde en een nieuwe editie krijgt en in hetzelfde genre ligt, dan gaat mijn voorkeur uit naar Kreta.
Deze bied- en area-control game kreeg onlangs een nieuwe uitvoering: Skyrise. Wij speelden echter de oude versie.
Je krijgt in het begin van het spel 2 doelkaarten. Eentje met een gebied (kleur), eentje met een doel hoe je je biedmarkers moet plaatsen (bv rond een meer, verbinden via bruggen,...).
De startspeler (in de eerste ronde is deze random, daarna is het de persoon die het vorige bod gewonnen heeft) kiest een gebied en plaatst een biedmarker naar keuze (cijfer naar boven). In spelersvolgorde biedt je er boven en zet je je eigen biedmarker op een aangrenzend gebied. Of je gaat passen. Zo blijf je doorspelen tot er niet meer boven geboden wordt. De winnaar draait zijn biedmarker om zodat enkel het staafje blijft staan en het cijfer zichtbaar is. En daarnaast moet hij het token oprapen dat op dat gebied ligt, indien er eentje ligt. Die tokens zullen plus- of minpunten zijn op het einde van het spel. Daarna worden alle andere biedmarkers (die met het cijfer omhoog staan) weggenomen en mag diegene die het bod won en het gebied dus veroverde een nieuw startbod uitbrengen op een gebied.
Het spel is gedaan wanneer iemand alle biedmarkers op het spelbord staan heeft en dus 13 gebieden veroverd heeft. De eindtelling is de som van alle tokens, de punten op je doelkaarten en 5 punten per gebied waar je de meeste hoogste torens hebt.
Conclusie: Hoewel de nieuwe uitvoering Skyrise er prachtig uit ziet, is het origineel al erg de moeite. Zeker ivm duidelijkheid is dit een topper: amper symboliek, gewoon de staafjes met cijfers en een spelbord met de gebieden die duidelijk afgebakend zijn en opvallen in kleur. Zelfs met een vol bord blijft het overzichtelijk.
Gameplay is vlot. Amper regels, toch wel wat denkwerk. Want je wil natuurlijk wel dat ene gebied. Maar hoe er te geraken is wat zoeken. Daarnaast wil je ook dat de ander zijn hoge biedmarkers moet inzetten zodat jij later kan overbieden wanneer het er echt toe doet. Dus het is wat inschatten wanneer je je bod moet opdrijven en wanneer je laag kan blijven. En wanneer je een speler moet afblokken (zeker wanneer wat duidelijker wordt wat de doelen zijn, zal dit belangrijker worden).
Van interactie is deze echt goed. Psychologisch spelletje met het bieden, dat kan ik wel appreciëren. Met 4 spelers ook een speeltijd van ongeveer een uurtje en amper opzetwerk of regels en dat is ook altijd fijn.
Blij dat ik deze kon spelen. Maar als ik dan vergelijk met nog zo'n oudje dat ik onlangs speelde en een nieuwe editie krijgt en in hetzelfde genre ligt, dan gaat mijn voorkeur uit naar Kreta.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten