Terreur in de winkel

Omdat we op 30 juni naar een trouwfeest moeten en ik nog altijd niets had om aan te doen die avond, zijn we deze voormiddag gaan winkelen. Het was de bedoeling dat ik op mijn gemak kon kleren kiezen en passen. Maar dankzij mijn 2 terroristen is dat dus grandioos mislukt. We hadden ook nog wat andere zaken nodig uit de stad, dus had B voorgesteld om allemaal samen te gaan. Ok, zo gezegd, zo gedaan. J was al wat lastig, maar toch maar vertrokken in de hoop dat hij vlug ging slapen. De andere boodschappen hebben we eerst gedaan, zodat ik tijd had om te passen. Alles gaat goed tot we aan Cora Kemperman komen. Ik kies een aantal kledingstukken en ga het pashokje in. Een concert van jewelste breekt los. M is bang van het gordijn van het pashokje, J heeft schrik omdat hij me niet meer ziet. Gelukkig krijgt B hen redelijk vlug terug kalm. Maar telkens ik eventjes kom tonen wat ik aanheb, breekt er opnieuw een huilconcert los. Ik vloek in mijn binnenste en schaam me te pletter dat mijn 2 terroristen de boel op stelten zetten. Uiteindelijk heb ik gevonden wat ik zocht en kunnen we gaan betalen. Van op mijn gemak kledij te kiezen en te passen is er niets in huis gekomen. Volgende keer ga ik wel alleen winkelen. Want dit wil ik nooit meer!