Verwend

M is verwend. Heel het weekend heeft hij veel koek en ijs gekregen en zelfs boterhammetjes met chocoladehagelslag. En ik zal het geweten hebben vandaag. Het SMOG-teken voor koek werd meermaals gebruikt, waar ik consequent nee op zei. De boterhammen met confituur werden dan door M consequent geweigerd, maar aangezien ik ook niet toegaf, heeft hij uiteindelijk toch een halve boterham gegeten.

Harry Potter

Er zal waarschijnlijk eventjes een stilte zijn in dit blogje, tenzij er plots heel belangrijke dingen gebeuren. De reden: Harry Potter. Het laatste boek is onlangs verschenen en dat vraagt, nee smeekt, om gelezen te worden.
Prangende vragen dienen beantwoord te worden: Wint het goede van het kwade? Gaat Harry dood? Wie gaat er dan wel dood?

Eerste stapjes!

M heeft vandaag zijn eerste losse stapjes gezet! We waren een spelletje evenwicht bewaren aan het spelen. Hij verloor zijn evenwicht en in plaats van in mijn armen te vallen, zoals hij gewoonlijk doet, verzette hij een voetje en zette er zijn andere voetje bij om zijn evenwicht terug te vinden.
Ik heb hem platgeknuffeld, een traantje wegpinkend van geluk. Wat ben ik trots op M!

Eerste schoentjes

J heeft zijn eerste schoentjes gekregen. Nu hij meer en meer aan de handen begint rond te stappen (en het nu nog solden is ;-)), is het het ideale moment voor zijn eerste stappertjes. Deze zijn het geworden.
De eerste keer vond J het maar raar, zo'n dingen aan zijn voeten. Maar nu hij ze al een paar keer aangehad heeft, begint hij het gewoon te worden.
Samen met het kopen van die 1e schoentjes komt het besef dat mijn babytje stilletjes aan een peutertje wordt. Wat gaat de tijd vlug. Ik herinner me nog als de dag van vandaag dat kleine wriemelende babytje, met mini-handjes en mini-voetjes. En nu zijn die mini-voetjes al aan maatje 19 toe.

Geen goede combinatie

Het huishouden doen en kleine kindjes is geen goede combinatie. Na het weekje verlof van B waarin we veel uitstapjes gedaan hebben, wacht er veel werk in het huishouden. De keuken was echt toe aan eens goed gekuisd te worden. Dus vol goede moed wou ik er aan beginnen.
Dat was buiten M en J gerekend. J had het moeilijk, wou constant aandacht en wanneer hij die niet kreeg, krijste hij de hele buurt bij elkaar. M was in het begin erg flink, maar werd op de lange duur ambetant van J zijn gekrijs.
Toen ik eindelijk kon beginnen stofzuigen, waren ze allebei eventjes stil. Geen wonder, de kabel van de stofzuiger was leuk speelgoed. (Het dweilen heb ik dan maar gedaan toen ze in bed lagen voor hun middagdut.)

25

25 jaar ben ik vandaag geworden. Het was echt een fantastische dag, dankzij B. Deze morgen mocht ik uitslapen. Toen ik beneden kwam stonden er verse ontbijtkoeken en fruitsap klaar. Een lief kaartje en een tekening die M samen met B gemaakt had, maakten de verrassing compleet. Mijn cadeau volgt nog, een relaxerende sauna voor ons tweetjes.
De rest van de voormiddag was lekker rustig. Zowel M als J hebben veel gestapt aan de hand en waren heel lief voor elkaar. De namiddag eventjes naar het park geweest met de kindjes, zodat ze eens konden schommelen en op de wipplank gaan. En dan terug naar huis voor een overheerlijke maaltijd. Ik had al een hele tijd zin in mosselen, dus heeft B mosselen klaargemaakt. Ze hebben gesmaakt! En als dessertje daarjuist nog een lekker ijsje. Zo mogen er meer dagen zijn. ;-)

Mijn opa

Mijn opa zit sinds dinsdag in het rusthuis. Het ging gewoon niet meer om hem thuis te houden. Na maanden in het ziekenhuis op een plaatsje in het rusthuis gewacht te hebben is het dan eindelijk zover.
Gisteren zijn we hem gaan bezoeken. Van de grappenmakende opa is hij veranderd in een oud mannetje. Het verschil met een 2 maand geleden is enorm. Praten gaat moeilijk, stappen nog moeilijker. Hij is verward en beseft niet goed waar hij is.
Gelukkig herkende hij ons onmiddelijk, iets wat ook niet meer evident is.
Het is toch pijnlijk om een geliefd familielid zo te zien aftakelen.

Efteling (deel 2)

Gisteren zijn we op daguitstap geweest naar de Efteling. Mooi weer, leuke omgeving, de kindjes hebben zich geamuseerd,... Kortom, een leuke dag.
De rit naar de Efteling verliep vlekkeloos. Daar aangekomen wachtte ons het sprookjesbos. Wandelen langs de bekende sprookjes was leuk voor eventjes, maar het begon toch vlug te vervelen wegens te weinig actie.
Dan maar gaan eten. J at met veel plezier alles op, M had niet veel zin in de vegetarische lasagne en heeft dan wat frietjes gegeten. Na het eten eventjes op de speeltuin, wat rondwandelen voor een eventuele middagdut en dan een attractie op.
Het had allemaal een aantrekkingskracht op M, maar toen hij in de 1e attractie (een soort rups als op de kermis) zat begon hij toch wat schrik te krijgen. De volgende attratie was al wat leuker. Kijken naar poppen in verschillende werelddelen. J vond het heel plezant, M moest toch zijn schrik overwinnen.
Dan maar iets rustiger oorden opzoeken en een boottochtje gemaakt. Daarna fruit en ijsje dat werd opgesmuld en toen maar een treinritje gemaakt. Leuk om het park eens te bekijken. Tijdens de treinrit hadden we nog wat leuke attracties gezien en die gingen we dan ook opzoeken. Eerst naar de auto's. Zowel M als J hebben gestuurd, met papa als begeleider. Daarna nog naar de piratenbootjes (en walvis) die ronddraaien. Als afsluiter was dit wel leuk. J lachte zich een kriek en deed mooi de handjes in de lucht. M was wat voorzichtiger, maar vond het wel tof.
Dan nog een hamburger gegeten en dan naar de auto.
Het naar huis rijden was de hel. Gelukkig sliep M wel. B reed constant verkeerd, J krijste de boel bij elkaar vanwege oververmoeidheid. (Let wel, zowel M als J hadden van de hele dag niet geslapen) Na een halfuur had B de juiste weg gevonden en nog een halfuurtje later (na nog een pamper-pitstop) viel J uiteindelijk toch in slaap. Terug rust.

Efteling

Gentse Feesten

Een leuke avondvoorstelling gezien van Raf Walschaerts (Kommil Foo) en Katinka Polderman. Dankzij Virginia die ons de tip gegeven had en kaarten had besteld. Leuk gebabbeld met forum-vriendinnen. Rondgewandeld, geluisterd, genoten van de sfeer en dan terug naar huis.
Naar huis, waar J een ongelofelijke slechte avond gehad heeft. B heeft alle truken uit de kast gehaald om hem iets te laten eten/drinken, maar hij weigerde resoluut. Geen moedermelk uit de fles of uit de beker, wel honger hebben, maar niet willen eten. Veel huilen als gevolg. Uiteindelijk in slaap gevallen tot ik terug thuis was. Toen hij aan de borst kon drinken, viel hij uitgehongerd aan. Een karaktervol koppig borstkindje, toch wel van toepassing op J!

Gent

Vandaag naar de Gentse Feesten geweest. De kindjes vonden de Afrikaanse muziek en dans bij het Baudelopark erg leuk. M klapte mee in de handjes, J danste mee op mijn rug.
We kwamen ook kennissen tegen. Eerst K, en later ook de mama van Ma. Ma is een meisje dat 6 maandjes jonger is dan M en ook downsyndroom heeft. We babbelden wat en nu blijkt dat Ma naar dezelfde school zal gaan als M. Blijkbaar zit Ma haar oudere zusje in Henri D'Haese en zal Ma ook zoals M inclusief onderwijs volgen. Dit wel zeggen dat M naar een gewone school zal gaan (zolang hij zich daar goed bij voelt).

Ik sta! (deel 2)

J kan nu een 10-tal seconden alleen staan en oefent dit dan ook met veel plezier. Het is een leuk spelletje om zich recht te trekken, zich dan aan mij af te duwen zodat hij zelfstandig staat en zich dan op zijn poep te laten vallen.
Weer een stapje in zijn ontwikkeling. Weer iets meer loslaten. En vooral heel trots.

Genieten

Lekker genieten van het mooie weer en daar hoort natuurlijk spelen in het zwembadje bij.

Puzzelen

K, de thuisbegeleidster, had tijdens haar vorige bezoekje uit de spelotheek een puzzel mee. Het leuke aan deze puzzel is dat het eenvoudige vormen zijn en dat er onder de puzzelstukken nog tekeningen staan.
Vroeger werd M heel vlug gefrustreerd omdat het niet lukte om de puzzelstukjes op de juiste plaats te leggen. Nu vindt hij puzzelen erg leuk. Hij kan zich er goed op concentreren, is nieuwsgierig wat er onder de puzzelstukjes zit en kan door de associaties (bv was-wasmand) gemakkelijk zoeken waar het puzzelstukje hoort.

Dubbel gevoel

J doet nu ook een aantal stapjes aan de hand. En ik ben dan ook heel trots op hem. En toch doet het ook pijn.
Wat zo vanzelfsprekend is bij J, gaat zo moeilijk bij M. Al een paar maanden staat M bijna stil in zijn motorische ontwikkeling. Stappen aan de hand en loopkar lukt, maar daar blijft het bij. Spontaan komen handjes nemen om te stappen, dat doet M niet, J wel. J begint zijn broer meer en meer in te halen en dat is als mama heel moeilijk om te verwerken.
Ik hou van allebei mijn zoontjes evenveel, maar toch kan ik niet ontkennen dat M veel meer energie vraagt. En het is soms heel moeilijk om het evenwicht te vinden.

Kersen

Lekker smullen van de kersen. En natuurlijk moet er dan ook wat gesmost worden. ;-)

Huisje

M heeft een nieuw spelletje. Hij wil een huisje voor zichzelf en speelt daar dan in. Vandaag was de wasmand zijn nieuwe huisje. Met een (propere) handdoek en wat wasspelden heb ik een deurtje gemaakt. Dat vond M wel leuk! Eerst was hij heer en meester in zijn huisje, daarna was het leuk om kiekeboe te spelen vanachter de handdoek en als laatste was het heel plezant om de wasspelden ervan te nemen en die open en dicht te duwen.

Koekjes bakken (deel 2)

Vandaag heb ik samen met M en J koekjes gebakken (receptje). Een leuke bezigheid bij regenweer. Het deeg maken, daar heb ik voor gezorgd, ook al heeft M helpen de bloem, de suiker en het zout door elkaar roeren.
Dan mochten ze vormpjes uitsteken. Samen met M heb ik zo vele koekjes in vormpjes gesneden. J daarentegen had niet zo veel interesse in de vormpjes. Hij had al vlug door dat je deeg kan eten en was niet te stoppen. Toen M dat zag, moest hij natuurlijk ook proeven.
De koekjes mochten dan in de oven en intussen aten M en J een banaan. Veel honger hadden ze wel niet meer, na al dat deeg.
De koekjes zijn dan nog gekeurd en lekker bevonden.
Ik ben best wel trots op mezelf. Koekjes maken met een baby en een peuter is niet zo vanzelfsprekend, maar ik heb het er goed vanaf gebracht, al zeg ik het zelf. ;-)

Koekjes bakken

Duracell-konijn

De meeste mensen zullen zich de reclame van het duracell-konijn wel herinneren.

Wel, wij hebben thuis zo'n duracell-konijn rondkruipen. Van 6u 's morgens zijn de batterijtjes opgeladen en begint de pret. J wil rondkruipen in bed, trekt zich recht aan de vensterbank, prutst aan de gordijnen, is boos wanneer je hem eventjes neerlegt,...

En dan rond 9u, valt alles stil. De batterijen zijn leeg en moeten terug opgeladen worden. Een uurtje rust voor ons.

Bumba

Gisteren hadden zowel M als J een lastig dagje. Het slechte weer zal daar wel voor wat tussen zitten. Normaal heb ik (meestal) geen problemen om iets te vinden om hen bezig te houden, maar gisteren in de late namiddag was mijn creativiteit onder nul gezakt. Ik wist echt niet meer wat ik nog met hen kon spelen, zonder dat ze elkaar constant ambeteerden.

Tot ik een geniale inval kreeg. Een Bumba-dvd bracht de oplossing. Gezellig samen in de zetel, eventjes tot rust komen, lekker knuffelen en lachen met de dolle fratsen van Bumba en zijn vriendjes.

Normaal probeer ik, zeker overdag, het tv-gebruik tot een minimum te beperken, maar op sommige dagen ben ik heel erg blij met deze uitvinding!

Bad

Na het spaghetti-eten is een badje wel nodig. De spaghetti met saus hangt overal. Gezicht, handen, haar,... Dus dat wordt goed schrobben. Gelukkig vinden ze dit wel leuk.
Spelen met water, mama en papa natspetteren,... En dan gieren ze van het lachen.
Ik zucht eens, want de badkamer heeft dinsdag nog maar een grondige beurt gehad en alles zit onder water. Maar als ik dan hun guitige snoetjes zie die zoveel plezier hebben is het me allemaal wel waard!

Thuisbegeleiding

Vandaag kwam K, de thuisbegeleidster van De Tandem, langs. M heeft leuk gespeeld met haar. Een legpuzzel maken ging heel goed. Potjes stapelen was leuk, maar ze omver duwen was nog leuker. Daarna werd nog de vormendoos bovengehaald en M begint het verschil tussen de vormpjes te kennen. Af en toe nog een misser, maar regelmatig vond hij het juiste vormpje.
Ik heb ook met haar een gesprek gehad over M's gedrag. Sinds J rechtstaat is M erg agressief geworden naar zijn broer toe.
Ze gaf me wat tips om er nog gerichter mee om te gaan. Het komt er op neer om de time-out volledig buiten het spel te houden, dus gaan we de time-out plaats (het park) verhuizen naar een andere ruimte.
Daarnaast gaan we hem ook aanleren om "nee" te zeggen, ipv direct te slaan, duwen of bijten.
En hij krijgt een speelhoekje enkel voor zich alleen, zodat hij toch het gevoel blijft hebben dat hij de grote broer is.

Speelstraat

Iedere zondag in juli en augustus wordt onze straat omgetoverd tot speelstraat. Dit wil zeggen dat er tussen 14u en 19u enkel stapvoets verkeer door onze straat mag (en dan liefst enkel wie er echt moet zijn) en dat fietsers, voetgangers en spelende kinderen voorrang hebben.
De voorspelde regen bleef gelukkig uit en de eerste speelstraat van dit jaar werd een succes! Voor de kinderen waren er pannekoeken. En toen de ijskar langskwam was er voor iedereen nog een ijsje.
M had het in het begin wat moeilijk. Waarschijnlijk was hij overdonderd door het aantal kindjes. Maar hij begon dan toch te spelen. Vooral met J, onze overbuurjongen van ongeveer dezelfde leeftijd, was het leuk samen spelen. Een toren bouwen met grote dobbelstenen en dan omverduwen, dat was lachen geblazen.
J vond zijn overbuurmeisje dan weer erg aardig. Ze zijn ook ongeveer even oud en vonden elkaar lief. Aaikes geven en lachen naar elkaar. Wie weet wordt dit nog grote liefde.

Trouw en heiligschennis

Gisteren trouwden V en S, vrienden van ons. Ook de kerkelijke trouw hoort daarbij voor hen. Omdat we hun mooie moment ook wilden meemaken, zijn we met M en J naar de kerkdienst geweest.
Hoewel wij vonden dat zowel M en J heel erg flink geweest zijn, vonden sommigen in de kerk het heel erg storend dat ze erbij waren. Tja, baby's en peuters maken eens wat lawaai en zitten niet stil, heel normaal voor die leeftijd. Van een aantal mensen hebben we dan ook geërgerde blikken gekregen. J had plots honger en kreeg dus borstvoeding in de kerk. Ik had heiligschennis gepleegd! (Gelukkig trek ik me daar niets van aan!)
Toch raar dat een maatschappij die zo aan het vergrijzen is en nood heeft aan (veel) kinderen, die kinderen het liefst ergens buiten het dagelijkse leven houdt. Kinderen worden eerder als een last ervaren, terwijl ze zo'n verrijking in het leven en de maatschappij zijn.
V en S vonden het trouwens heel leuk dat de kindjes erbij waren, hadden een prachtige viering en waren gelukkig. Nog eens proficiat aan de gehuwden!