Maandag plots een hondje dat jankte en beefde van de pijn tijdens een wandeling. Hij krabde aan zijn oor en het was duidelijk dat hij last had. Dit bleef duren en hij liep intussen ook met zijn kopje helemaal scheef dus maandagavond nog naar de dierenarts. Omdat die niets vond, vermoedde hij een insectenbeet, al kon hij een gras-aar niet uitsluiten. Medicatie tegen de pijn en ontsteking en de melding van terug te komen wanneer het niet beter ging. Met de medicatie een hondje dat niet meer beefde maar wel nog altijd met een scheef kopje liep.
Dinsdagochtend echter een heel zielig hoopje. Beven, niet op zijn pootjes kunnen staan, bijten omdat hij zoveel pijn had. We aarzelden niet en belden voor een spoedafspraak naar de dierenkliniek in Merelbeke. We konden daar heel snel terecht, ze waren supervriendelijk en efficiënt. Een halfuurtje na binnenkomst hadden ze P al verdoofd om zijn oor verder te kunnen bekijken (zonder verdoving was niet mogelijk omdat hij zoveel pijn had). En we kregen snel nieuws dat ze het probleem gevonden hadden en er effectief een gras-aar (hard stuk van bloeiend gras) diep in zijn oortje zat. Een uurtje later mochten we hem al terug ophalen. Tegen dinsdagavond kregen we ons vrolijk kwispelend P'tje stilletjes aan terug. Gelukkig, want we waren allemaal erg bezorgd geweest.
Foto van internet geplukt: gras-aar
