Evaluatie van een schooljaar

Miguel heeft mooie vooruitgang geboekt op een aantal vlakken. Het veranderen van klas na de paasvakantie was een goeie zet en hij genoot van het mogen gaan 'werken'. Aan de andere kant zien we nog altijd de interesse in schoolse vaardigheden en willen we daar blijven op inzetten. 

We zien wel wat volgend jaar brengt en hopen op een traject op maat.

Joaquin mikte dit jaar hoger en had het wat moeilijker om aansluiting te vinden in zijn nieuwe klas. Het eerste en enige oudercontact ging dan ook over inzetten op meer welbevinden in de klasgroep. Met zijn punten kunnen we alleen maar blij zijn. 

Hij mag dan ook naar 6BVO en kan al beginnen zoeken wat hij daarna verder wil studeren.

Nerea had het net als vorig jaar niet gemakkelijk met de leerstof. Ondanks inspanningen bleven de resultaten bij een aantal vakken uit. Dankzij haar inzet behaalde ze wel een A-attest. Er was al eerder besloten dat ze volgend jaar een nieuwe richting inslaat. 

Haar A-attest opent de deur naar het 4e jaar Maatschappij en Welzijn in Sint Vincentius Gent. 

Al blijft het afwachten of er plaats zal zijn in de gekozen school. Nog een eindje nagelbijten of ze kan instromen in het 4e of toch in het 3e jaar zal moeten starten wegens plaatsgebrek.

Alle 3 hun eigen traject met positieve verhalen en het overwinnen van valkuilen. Goed gewerkt alle 3. Jullie hebben dat goed gedaan.

Nu boekentassen leeg, vakantiemodus aan. En laat ze maar genieten!

Beste vrienden

M en P, genieten van elkaars gezelschap.

Medici

Medici
Een al wat ouder spel in een nieuw jasje. Bieden en area-control op tracks. Een kickstarter van een paar jaar geleden die woensdag ook op tafel kwam op Meeples.
De speler aan beurt draait kaarten open (1, 2 of 3). Daarna mag de volgende aan tafel bieden en zo ga je de tafel rond. Het hoogste bod wint en neemt de kaarten op zijn spelbord. Daarna neemt de volgende speler het draaien van kaarten over en wordt er opnieuw geboden.
Bieden kan enkel wanneer je nog voldoende plaats hebt op je spelbord om alle kaarten te leggen. Als startspeler is het dus belangrijk om hier rekening mee te houden.
Het bieden stopt wanneer er nog 1 speler lege velden heeft op zijn spelersbordje. Die vult (kosteloos) de resterende plaatsen aan met de bovenste kaarten van de stapel.
Daarna tel je de waardes van de kaarten op en de hoogste waarde krijgt de meeste punten enz (punten is afhankelijk van aantal spelers).
Daarna wordt elke handelswaar (kleur kaart) overlopen en zet je zoveel passen vooruit op het track als je kaarten hebt van die kleur. Per kleur wordt ook hier gescoord voor de meeste en 2e plaats. En hoe hoger je gaat op een track, hoe meer punten het je kan opleveren.
Na 3 rondes is het enkel nog de eindscores vergelijken, er komen geen andere punten meer bij.

Conclusie:
Eenvoudig van regels, maar heel wat denkwerk. Ga je voor de hoge cijfers of net voor de kaarten die je op het gekozen track veel opleveren. En hoeveel heb je er voor over. Ook veel interactie, want met het bieden kan de prijs wel opgedreven worden. En je zal sowieso wel eens bieden om een ander te laten dokken. Maar wat als die er dan voor kiest om jou te laten betalen en een gokje te wagen dat er nog andere goeie kaarten komen. Speelt heel vlot. Heerlijk psychologische spelletjes.
Gegokt en verloren? Nee, deze is 'you win!'

Castello Methoni

Castello Methoni
Op Meeples kwam deze op tafel. Area-control. Ik had nog nooit van deze titel gehoord. En het werd algauw bij ons bekend als het pasta-spel, want zeg nu zelf: die muren lijken van ver toch wel op een soort italiaanse pasta.
Je krijgt 1 doelkaart (geheim) en 5 kaarten met een gebied.
In je beurt kan je 2 acties doen.
- Daarbij kan je kiezen om een gebiedskaart te spelen om een muur te bouwen. Je plaatst een muur op (een grens van) het gebied dat je speelt, legt een blokje van jouw kleur aan 1 kant van de muur en een blokje van 1 van je buren aan de andere kant van de muur.
Wanneer je daardoor een gebied afsluit, betaal je geld aan de bank (aantal driehoeken in het gebied) en geld aan je tegenspelers (per blokje van hun kleur krijgen ze een munt van jou). Je plaats 1 van je torens om aan te geven dat het gebied nu aan jou toebehoort. Daarna vormen 3 blokjes van 1 kleur in dat gebied een villa en gaan die blokjes terug naar de eigenaar. Als je wil, kan je nu aangrenzende afgesloten gebieden gaan annexeren. Daarbij betaal je nu 2 munten per driehoek in het gebied dat je gaat annexeren. En je betaalt per blokje 1 munt en per villa 5 munten aan de speler aan wie de toren in dat gebied behoorde. Daarna plaats je je eigen toren in de plaats van de toren van de medespeler.
- Of je speelt ze om te 'traden' met de markt en 2 munten te krijgen van de bank. Je kan enkel traden met een markt die al in gebruik is (en die dus in een afgesloten gebied ligt).
Wanneer je eigenaar bent van een markt, dan krijg je aan het begin van je beurt 2 munten.
Belangrijk hierbij is dat het een gesloten economie is en dat je het dus moet doen met het weinige geld in het spel. Ligt er geen geld in de pot, dan kan je ook geen geld krijgen.
Er zijn ook kaarten die neutraal zijn. Dit wil zeggen dat je gelijk welke markt kan kiezen om te traden. Of je plaats een muur op een aan zee grenzende plaats naar keuze.
Het spel stopt onmiddellijk nadat de laatste muur is gebouwd. Er is enkel een endgame-puntentelling.
1 punt per 1 munt
1 punt per 1 driehoekje in de kleuren van je doelkaart in jouw afgesloten gebieden.
3 punten per driehoekje in jouw afgesloten gebieden
10 punten en 5 punten voor grootste en 2e grootste gebied
1/3/5/10 punten voor 1/2/3/4 toren van jouw kleur op het speelbord.

Conclusie:
Heel eenvoudig van regels. Niet simpel om te winnen. Area-control. Veel interactie. Alle factoren aanwezig om bij mij een hit te zijn. Het gesloten economie-systeem werkt heel goed. Het geld wordt telkens opnieuw verdeelt en wie zijn gebied moest afgeven door annexatie wordt daar mooi voor vergoed.
Het artwork is niet mijn ding. De gebieden zijn erg duidelijk van kleur. De muren zijn functioneel. Maar het geheel spreekt mij niet aan. Al is dat natuurlijk ondergeschikt in het geheel van het spel.
Het enige (grote) minpunt vond ik de 'luck of the draw'. Wanneer je 2 acties gespeeld hebt, neem je de 2 bovenste kaarten van de trekstapel. En daar moet je het mee doen. Soms is dat goed. Maar als je daar pech hebt, kan dit wel een grote invloed hebben op je scoring. En dat is jammer.
Eentje die ik een volgende keer zeker nog eens wil spelen.

Rock for Specials

M ging met de scouts voor de 1e keer naar een festival: Rock for Specials.
Een lange dag. En de avond zelf was hij dan ook echt doodop toen hij thuiskwam. Veel info kregen we niet.
Gisteren vertelde hij echter enthousiast over het festival. Vooral het optreden van Niels Destadsbader was een hit geweest. Volgend jaar wil hij wel opnieuw gaan. Niet met mama en/of papa. Ook broer en zus moeten thuisblijven. Maar met de scoutsvrienden (en leiding) ziet hij dat volledig zitten.
Heerlijk om te zien hoe hij hier in groeit. Waar een paar jaar geleden een optreden in het sportpaleis te veel was, gaat hij nu gewoon mee naar een festival, staan er nog 2 shows/optredens gepland van zaken die hij echt leuk vindt en geniet hij volop! 

Oosteroever-strand

Zaterdag was een luierdagje. Eerst in het appartement, op het gemak een boek lezen. Na de middag naar het strand. En wat doen we daar? Juist ja, een boek lezen. Of wat muziek luisteren.
P vond niets leuker dan een kuil graven in het zand om lekker fris te liggen. Natuurlijk alle zand op baasje haar handdoek. En dan maar onschuldig kijken. Met wat overtuiging ging hij uiteindelijk dan toch even met de pootjes in het water.
Na een paar uurtjes relaxen keerden we terug naar het drukke centrum. Om daar nog een ijsje te scoren voor we terug naar huis gingen.
We genoten volop van de rust. En kijken al uit naar ons volgende weekendje aan zee.

Avondwandeling aan zee

Een weekendje heerlijk weer, dus we beslissen om toch even naar Oostende te gaan. 2 van de 3 tieners zijn zaterdag op uitstap met de scouts, dus wij profiteren er van om met M ook een uitstap te maken.
Vrijdagavond startten we met pizza en daarna een avondwandeling op het strand. Een terrasje hoort er natuurlijk ook bij. Om dan met de bijna ondergaande zon terug te wandelen.

Bruce Springsteen @ TW Classic

Dit jaar geen Graspop want het viel samen met TW Classic. En B wou heel graag Bruce Springsteen zien optreden. Voor de eerste keer -en gezien de hoge leeftijd van de man- waarschijnlijk ook de enigste keer.
De 2 voorprogramma's die we zagen zijn amper het vermelden waard.
Jack Johnson was achtergrondmuziek en dat was het dan ook.
Simply Red is niet mijn ding en ook op het podium was er van présence weinig te merken. Hij kreeg het publiek ook nooit echt mee. Iedereen kwam maar voor 1 persoon:
The Boss.
2,5 uur vol passie, overgave, emotie, hits,... 2,5 uur onder de indruk. Zoveel verschillende genres, zoveel verschillende songs. En dat allemaal in 1 playlist. Geen grote show, gewoon een man op een podium met zijn E Street band. 
Het was goed! Met 'The River' als wauw-moment voor mij.
Het vervoer naar huis was echter een domper. Vroeger weggegaan van de wei om toch maar op tijd de (dure) nachttrein te halen. Vlot op de bus, vlot op de trein. En dan bleef die trein nog 1u15min extra staan omdat nog niet iedereen in het station geraakte. Ipv op een deftig uur thuis en toch nog wat slaap, werd het thuiskomen tegen het opstaan-uur. Van de wei tot thuis deden we er met openbaar vervoer 4,5u over. Eénmaal en nooit meer!
Toch genieten we vandaag nog wat na van een super optreden.

Dagje Oostende

Kledij nodig voor een feest, dus shoppingtime. In Oostende hebben/hadden ze een Desigual-winkel dus voor deze defenitief sluit volgende maand, wou ik daar zeker nog even snuisteren.
En dat combineren we natuurlijk met een dagje genieten.
Na het shoppen een broodje eten op de houten bankjes, met zicht op de zee en het strand. In alle rust. Daarna van ons plekje over het strand terugwandelen naar het centrum. Voor mij met de voeten in het water, B koos liever het zand. Zeehondjes kijken. En over de dijk terug naar het appartement. Met nog een terrasje.
Heerlijk weertje, rust in het hoofd. En jammer genoeg bij het thuiskomen een rode neus en armen. Niet smeren aan zee is dus geen goed idee!