Dog Park: het basisspel wordt wel vaker gespeeld. Maar de uitbreiding New Tricks was nog altijd niet op tafel gekomen. Daar brachten we deze middag verandering in.
Bij New Tricks blijft gameplay bijna hetzelfde als het basisspel. Er zijn 2 grote veranderingen:
- Er is een nieuw bord bijgekomen: het trick-bord. Daarbij heeft elke soort hond een trucje toebedeeld gekregen die hij kan uitvoeren. Maar daarvoor moet hij eerst getraind worden. Dit doe je door je trainer op de hond te zetten die je uitlaat en die krijgt daarna een trainingstoken. Telkens je die hond later selecteert kan die het 'trucje' (mits betalen van resources) opnieuw uitvoeren. Daardoor ga je tussendoor meer keuze moeten maken tussen punten/resources oprapen met je getrainde honden of toch gaan om met elke hond minstens 1x te gaan wandelen.
- Daarnaast heb je honden die ingedeeld worden in 2 categorieën. Dus ipv enkel toy zit die dan bv in toy/hound. Dit zorgt er voor dat je voor meerderheden veel meer kans hebt om dit te gaan winnen (maar dus ook minder zicht hebt op waar de andere spelers op spelen).
Bij de uitbreiding zitten ook nog andere 'forecast' en doelkaarten, net zoals andere kaarten die je wandelroute kunnen beïnvloeden (bv resources omwisselen voor punten of omgekeerd). En er kan een 5e speler meedoen.
Conclusie: Artwork ea sluit helemaal aan bij het basisspel, daar is niets veranderd. Voor de hondenliefhebbers blijft dit genieten.
Gameplay-gewijs waren wij niet zo overtuigd. De tricks zorgen er voor dat je meer gaat focussen op dezelfde honden. Maar dit in combinatie met de dubbele categorieën van honden maakte het wel heel eenvoudig om aan resources/punten te geraken. Waar je in het basisspel echt goed je wandelroute moet uitstippelen om aan de juiste resources te geraken, lijkt dit minder belangrijk te worden en ga je soms zo'n grote combo's kunnen maken dat je een overvloed aan resources hebt.
De dubbele categorieën zijn enerzijds wel leuk ivm het getouwtrek om meerderheden voor endgame-scoring. Maar net daardoor heb je minder zicht op de andere spelers. En het komt er op neer dat wie veel van deze honden kan scoren bij het bieden/swappen, niet veel moeite moet doen om de winst te pakken. Deze honden zijn zo sterk in trucjes en meerderheden dat dit toch wel zorgde voor meer ongebalanceerde gameplay tijdens ons spel.
De nieuwe doelkaarten zijn an sich wel leuk omdat ze op iets anders focussen dan diegene in het basisspel.
De wandelkaarten waarbij je punten kan omzetten in resources of omgekeerd is een leuke toevoeging. En daar werd ook wel op gespeeld.
De forecast-kaarten hebben dan weer te maken met de nieuwe gameplay en zijn ok daarvoor.
De 5e speler hebben we niet uitgetest (we speelden met 3) maar lijkt me vooral meer tijd toe te voegen aan het spel en zou ik dus niet snel gebruiken.
Het deck samenstellen (25 multi-breed kaarten en dat mengen met een hoop andere kaarten) en dus spel klaarzetten en opruimen vraagt veel meer tijd, wat ook al niet zo positief is, toch zeker bij een light-medium weight spel.
We waren het uiteindelijk unaniem eens dat we het basisspel zonder uitbreiding leuker vinden omdat het vlotter speelt en toch meer uitdaging biedt in resource-management.
Deze uitbreiding komt dus jammer genoeg op de 'te koop' stapel.
zondag 29 september 2024
donderdag 26 september 2024
Serenity @ Kavka Zappa Antwerpen
Een half jaartje geleden kwam Serenity ook naar België, toen als headliner in een kleine zaal. Gisteren stonden ze als voorprogramma van Battle Beast in Kavka Zappa, op het Kiel.
Mooie grote zaal, goed podium,... Dit was toch al een verbetering.
Het was echter toch wat speciaal: Georg is ziek en kon het eerste deel van de tour niet mee. Marco nam de lead-zang op zich. Heel mooi gezongen, super om te zien dat Marco dit ook echt vast nam en er helemaal voor ging. Maar het is niet hetzelfde. We misten toch wel Georg op het podium. En de x-factor waarbij Georg en Marco zo op elkaar ingespeeld zijn en er meer chemie is. Ondanks dit genoten N en ik toch wel van het concert. Dat (zoals gewoonlijk als voorprogramma) te kort was en met vooral de focus op de laatste cd.
Over het eerste voorprogramma kan ik kort zijn: niet ons ding. Brymir is te hard, te veel grunten,... voor onze oren.
Battle Beast was de headliner. Ok muziek maar niet zo interessant. En als er dan op het einde met drank een show wordt opgevoerd, dan haak ik toch wel af. We zijn dan ook voor het einde doorgegaan. Nog even een kort babbeltje met Marco en dan naar huis, want N had tegen die tijd ook wel haar bed nodig (en ik kon ook wel wat slaap gebruiken).
Mooie grote zaal, goed podium,... Dit was toch al een verbetering.
Het was echter toch wat speciaal: Georg is ziek en kon het eerste deel van de tour niet mee. Marco nam de lead-zang op zich. Heel mooi gezongen, super om te zien dat Marco dit ook echt vast nam en er helemaal voor ging. Maar het is niet hetzelfde. We misten toch wel Georg op het podium. En de x-factor waarbij Georg en Marco zo op elkaar ingespeeld zijn en er meer chemie is. Ondanks dit genoten N en ik toch wel van het concert. Dat (zoals gewoonlijk als voorprogramma) te kort was en met vooral de focus op de laatste cd.
Over het eerste voorprogramma kan ik kort zijn: niet ons ding. Brymir is te hard, te veel grunten,... voor onze oren.
Battle Beast was de headliner. Ok muziek maar niet zo interessant. En als er dan op het einde met drank een show wordt opgevoerd, dan haak ik toch wel af. We zijn dan ook voor het einde doorgegaan. Nog even een kort babbeltje met Marco en dan naar huis, want N had tegen die tijd ook wel haar bed nodig (en ik kon ook wel wat slaap gebruiken).
Caldera Park
Caldera Park
Puzzelpret met dieren
Er worden 5 rondes gespeeld.
Iedere speler heeft een eigen set met tegels (iedere speler dezelfde). Groene tegels bevatten 1, 2 of 3 dieren met al dan niet een meer. Deze ga je puzzelen op je spelbordje.
Daarnaast heb je ook nog grijze tegels die je gedekt onderaan legt en die je op het einde van een ronde eentje blind gaat trekken en op de volgende witomrande plaats gaat leggen. Dat zijn dan tegels die een negatieve impact kunnen hebben. Er is 1 grijze tegel die altijd mee doet en die wel een positief effect heeft (gele achtergrond).
Je gaat om de beurt een combi maken van een dier met een gebied en die combi moet elke speler dan uitvoeren. Is dat niet mogelijk bv omdat je dat dier niet liggen hebt of dat gebied al volledig vol ligt, dan mag je kiezen welk dier of welk gebied je legt. Als elk dier op het spelbord in een gebied ligt, dan schuift de first-player marker door en mag deze speler als 1e een dier en gebied kiezen.
Na 5 rondes zijn al je groene tegels op en stopt het spel.
Je gaat kijken welke tegels aangrenzen aan de grijze tegels en dit niet mogen en die omdraaien. Het gebied blijft bedekt, maar deze tegels tellen niet meer mee voor eindscoring. Daarna wordt gekeken welk gebieden volledig bedekt zijn en dus punten opleveren. En dan ga je per dier kijken hoeveel die scoort: daarbij tel je het aantal verbonden dieren van die soort op en vermenigvuldig je met het aantal verbonden meren waar die soort op staat. Tel alles samen en je kent de winnaar.
Conclusie: Artwork is vrij duidelijk en de dieren zijn wel schattig getekend. De symbolen zijn van de grijze tegels zijn ook duidelijk en het zijn er ook niet veel.
Gameplay is wel fijn. Het puzzel-element waar ik wel fan van ben wordt gecombineerd met wat geluk ( wat komt er open te liggen van de groene tegels in combi met de grijze gedekte tegels) maar waar je zelf ook wel wat in de hand hebt. Het interactieve ligt er dan weer in dat je voor elke speler gaat bepalen waar welk dier moet en je dus ook wel wat kan kiezen om een ander wat dwars te liggen en een dier op een vervelende plek te laten plaatsen, zeker naar het einde van het spel toe. Dit maakt dat deze toch wel wat herspeelbaarheid heeft.
Ik ben fan. Maar ik moet B wel gelijk geven dat we al redelijk wat gelijkaardige spellen hebben (calico, cascadia) en er ook nog eentje onderweg is (spectacular), dus voor nu berg ik mijn plannen voor aanschaf op. Ik speel deze wel met veel plezier mee als hij nog eens ergens op tafel komt!
Puzzelpret met dieren
Er worden 5 rondes gespeeld.
Iedere speler heeft een eigen set met tegels (iedere speler dezelfde). Groene tegels bevatten 1, 2 of 3 dieren met al dan niet een meer. Deze ga je puzzelen op je spelbordje.
Daarnaast heb je ook nog grijze tegels die je gedekt onderaan legt en die je op het einde van een ronde eentje blind gaat trekken en op de volgende witomrande plaats gaat leggen. Dat zijn dan tegels die een negatieve impact kunnen hebben. Er is 1 grijze tegel die altijd mee doet en die wel een positief effect heeft (gele achtergrond).
Je gaat om de beurt een combi maken van een dier met een gebied en die combi moet elke speler dan uitvoeren. Is dat niet mogelijk bv omdat je dat dier niet liggen hebt of dat gebied al volledig vol ligt, dan mag je kiezen welk dier of welk gebied je legt. Als elk dier op het spelbord in een gebied ligt, dan schuift de first-player marker door en mag deze speler als 1e een dier en gebied kiezen.
Na 5 rondes zijn al je groene tegels op en stopt het spel.
Je gaat kijken welke tegels aangrenzen aan de grijze tegels en dit niet mogen en die omdraaien. Het gebied blijft bedekt, maar deze tegels tellen niet meer mee voor eindscoring. Daarna wordt gekeken welk gebieden volledig bedekt zijn en dus punten opleveren. En dan ga je per dier kijken hoeveel die scoort: daarbij tel je het aantal verbonden dieren van die soort op en vermenigvuldig je met het aantal verbonden meren waar die soort op staat. Tel alles samen en je kent de winnaar.
Conclusie: Artwork is vrij duidelijk en de dieren zijn wel schattig getekend. De symbolen zijn van de grijze tegels zijn ook duidelijk en het zijn er ook niet veel.
Gameplay is wel fijn. Het puzzel-element waar ik wel fan van ben wordt gecombineerd met wat geluk ( wat komt er open te liggen van de groene tegels in combi met de grijze gedekte tegels) maar waar je zelf ook wel wat in de hand hebt. Het interactieve ligt er dan weer in dat je voor elke speler gaat bepalen waar welk dier moet en je dus ook wel wat kan kiezen om een ander wat dwars te liggen en een dier op een vervelende plek te laten plaatsen, zeker naar het einde van het spel toe. Dit maakt dat deze toch wel wat herspeelbaarheid heeft.
Ik ben fan. Maar ik moet B wel gelijk geven dat we al redelijk wat gelijkaardige spellen hebben (calico, cascadia) en er ook nog eentje onderweg is (spectacular), dus voor nu berg ik mijn plannen voor aanschaf op. Ik speel deze wel met veel plezier mee als hij nog eens ergens op tafel komt!
River of Gold
River of Gold
Rondel met workerplacement en resourcemanagement.
Het spel speelt niet in rondes maar is afhankelijk van de acties van de spelers. Hoe meer er gebouwd wordt of de rivier afgevaren wordt, hoe sneller het spel stopt, want de tegels die gebouwd worden (of gediscard worden wanneer een boot op het einde van de rivier is) gelden als time-tracker.
Je bent tijdens het spel voor een groot stuk afhankelijk van je dobbelsteen maar er zijn manieren om die te gaan veranderen door je schijfje op je spelersbord te laten zakken of door 5 munten af te geven.
In je beurt kies je 1 van de 3 acties:
- Bouwen: je kiest 1 van de 4 havens en bouwt die op 1 van de plaatsen aan de rivier, op het gebied waar jouw dobbelsteen naar verwijst. Je betaalt het aantal munten en legt de haventegel. Daarbij schuif je ook je schijfje op op het track gekoppeld aan dat stuk van de rivier, afhankelijk van het cijfer in de vlag. Daarna leg je 1 van je schijfjes op de haven om aan te tonen dat dit nu jouw bezit is.
- Varen: je beweegt 1 van je boten x-stappen waarbij x gelijk is aan het getal op de dobbelsteen. Je krijgt de voordelen/resources van elke haven waarmee het riviervlak waar je eindigt verbonden is. Liggen daar gebouwen van een ander bij, dan krijgen die spelers het voordeel of de resource die achteraan op de haventegel gedrukt staat. Je kan met meerdere spelers op 1 tegel staan. Ben je op het einde van de rivier, dan begin je weer vooraan maar krijg je een aantal voordelen/resources en wordt 1 haventegel gediscarded.
- Doelkaarten vervullen: Je geeft de nodige resources af en krijgt de voordelen van de kaart (eenmalig of ongoing of endgamescoring). Ook hier is het belangrijk dat het cijfer/symbool matcht met dit van de dobbelsteen.
Aan het einde van je beurt gooi je de dobbelsteen opnieuw en ken je dus al het cijfer/symbool voor je volgende beurt.
Wanneer iemand endgame triggert, krijgt deze speler 5 punten en de andere spelers nog 1 beurt.
Endgamescoring is de punten die je verzamelde tijdens het spelen optellen met de punten voor meerderheden op de 6 riviertracks, endgamescoring van je eigen doelkaarten en het aantal doelkaarten levert ook nog punten op. Daarnaast heb je nog 3 publieke doelkaarten waar je ook op kan scoren.
Conclusie: Artwork spreekt mij niet zo aan maar is wel thematisch. De rivier en sommige aspecten op het spelbord hebben een goudlaagje, dat wel een mooi glanseffect heeft. In sé niet nodig maar wel een eyecatcher. De symbolen zijn duidelijk maar bv op de haventegels wel wat klein. De kleuren echter zijn te gelijkend. Geen felle kleuren maar eerder zachtere tinten. Mooi maar de kleurschakeringen liggen wel erg dicht tegen elkaar wat het spelverloop niet ten goede komt omdat je soms per ongeluk iets over het hoofd ziet of in je hoofd met een ander gebied zat. Jammer.
Gameplay-gewijs werd deze wel heel positief onthaald door ons spelgezelschap. Vlotte beurten, maar 3 mogelijke acties, niet moeilijk maar toch wel wat diepgang. Deze wordt wel eens vergeleken met Iki en dan vind ik River of Gold toch wel het betere spel wegens eenzelfde mechanisme maar veel vlotter spelverloop.
Al is ook wel duidelijk wat veel punten oplevert (bv doelkaarten die de punten verdubbelen bij de meerderheden) en waar je gaat op willen spelen. Door de meerderheden die altijd anders zullen liggen-n en de verschillende haventegels is de herspeelbaarheid er wel.
Het enige waar wij in ons 4-speler spel tegenaan liepen is dat de extra module met asymmetrische startkaart niet zo gebalanceerd lijkt, 1 van de rode kaarten is echt wel heel sterk.
Met Spiel Essen voor de deur zal dit nu geen aanschaf worden maar deze blijft wel op het lijstje staan, ook al omdat B deze wel goed vond.
Rondel met workerplacement en resourcemanagement.
Het spel speelt niet in rondes maar is afhankelijk van de acties van de spelers. Hoe meer er gebouwd wordt of de rivier afgevaren wordt, hoe sneller het spel stopt, want de tegels die gebouwd worden (of gediscard worden wanneer een boot op het einde van de rivier is) gelden als time-tracker.
Je bent tijdens het spel voor een groot stuk afhankelijk van je dobbelsteen maar er zijn manieren om die te gaan veranderen door je schijfje op je spelersbord te laten zakken of door 5 munten af te geven.
In je beurt kies je 1 van de 3 acties:
- Bouwen: je kiest 1 van de 4 havens en bouwt die op 1 van de plaatsen aan de rivier, op het gebied waar jouw dobbelsteen naar verwijst. Je betaalt het aantal munten en legt de haventegel. Daarbij schuif je ook je schijfje op op het track gekoppeld aan dat stuk van de rivier, afhankelijk van het cijfer in de vlag. Daarna leg je 1 van je schijfjes op de haven om aan te tonen dat dit nu jouw bezit is.
- Varen: je beweegt 1 van je boten x-stappen waarbij x gelijk is aan het getal op de dobbelsteen. Je krijgt de voordelen/resources van elke haven waarmee het riviervlak waar je eindigt verbonden is. Liggen daar gebouwen van een ander bij, dan krijgen die spelers het voordeel of de resource die achteraan op de haventegel gedrukt staat. Je kan met meerdere spelers op 1 tegel staan. Ben je op het einde van de rivier, dan begin je weer vooraan maar krijg je een aantal voordelen/resources en wordt 1 haventegel gediscarded.
- Doelkaarten vervullen: Je geeft de nodige resources af en krijgt de voordelen van de kaart (eenmalig of ongoing of endgamescoring). Ook hier is het belangrijk dat het cijfer/symbool matcht met dit van de dobbelsteen.
Aan het einde van je beurt gooi je de dobbelsteen opnieuw en ken je dus al het cijfer/symbool voor je volgende beurt.
Wanneer iemand endgame triggert, krijgt deze speler 5 punten en de andere spelers nog 1 beurt.
Endgamescoring is de punten die je verzamelde tijdens het spelen optellen met de punten voor meerderheden op de 6 riviertracks, endgamescoring van je eigen doelkaarten en het aantal doelkaarten levert ook nog punten op. Daarnaast heb je nog 3 publieke doelkaarten waar je ook op kan scoren.
Conclusie: Artwork spreekt mij niet zo aan maar is wel thematisch. De rivier en sommige aspecten op het spelbord hebben een goudlaagje, dat wel een mooi glanseffect heeft. In sé niet nodig maar wel een eyecatcher. De symbolen zijn duidelijk maar bv op de haventegels wel wat klein. De kleuren echter zijn te gelijkend. Geen felle kleuren maar eerder zachtere tinten. Mooi maar de kleurschakeringen liggen wel erg dicht tegen elkaar wat het spelverloop niet ten goede komt omdat je soms per ongeluk iets over het hoofd ziet of in je hoofd met een ander gebied zat. Jammer.
Gameplay-gewijs werd deze wel heel positief onthaald door ons spelgezelschap. Vlotte beurten, maar 3 mogelijke acties, niet moeilijk maar toch wel wat diepgang. Deze wordt wel eens vergeleken met Iki en dan vind ik River of Gold toch wel het betere spel wegens eenzelfde mechanisme maar veel vlotter spelverloop.
Al is ook wel duidelijk wat veel punten oplevert (bv doelkaarten die de punten verdubbelen bij de meerderheden) en waar je gaat op willen spelen. Door de meerderheden die altijd anders zullen liggen-n en de verschillende haventegels is de herspeelbaarheid er wel.
Het enige waar wij in ons 4-speler spel tegenaan liepen is dat de extra module met asymmetrische startkaart niet zo gebalanceerd lijkt, 1 van de rode kaarten is echt wel heel sterk.
Met Spiel Essen voor de deur zal dit nu geen aanschaf worden maar deze blijft wel op het lijstje staan, ook al omdat B deze wel goed vond.
zondag 22 september 2024
Nocturne
Nocturne
Bieden en set-collection
In Nocturne worden 2 rondes gespeeld.
In elke ronde ga je bieden voor tegels door op de aangrenzende tegel hoger te bieden (zelfde soort biedsysteem als Metropolys/Skyrise) in een grid (bv4x4 bij 2 spelers). De winnaar neemt de uiteindelijke gewonnen tegel, de verliezer kan er voor kiezen zijn bied-token op het spelbord te leggen om op het einde van de ronde nog extra tegels van het spelbord te kunnen nemen. Hoe hoger de waarde van het token, hoe meer rechts dit komt te liggen. Andere tokens worden verder opgeschoven naar rechts.
Sommige tegels leg je gewoon bij jou voor set-collection, andere tegels geven een éénmalige bonus bv 3 tegels trekken en 1 houden of 3 doelkaarten trekken en 1 houden.
Wie het bod wint, mag het volgende bod starten (op een aangrenzende tegel van waar je het bod won).
Tussendoor kan je, als je de eerste bent die dit haalt, de doelkaart claimen in.
Wanneer alle tegels verdeeld zijn of iedereen past (en er dus niemand nog de overblijvende tegels wil) stopt de ronde. Daarna wordt het spelbord afgewerkt en mag iedere speler in de volgorde van de waarde van de tokens op het spelbord een tegel kiezen van het spelbord.
Daarna worden er nog extra biedtokens met hogere waarde verdeeld, afhankelijk van wie nog de meeste biedtokens over heeft. En dan bereid je je voor op de volgende ronde.
Je neemt alle bied-tokens terug, legt nieuwe tegels op het spelbord plus in een grid en je legt eindscore-doelkaarten klaar. Daarna volgt nog een rondje bieden.
Op het einde worden punten geteld. Punten scoor je door set-collection (afhankelijk van welk soort setje scoor je andere punten), punten voor persoonlijke doelkaarten die je kan verzamelen tijdens het spel, punten voor de doelkaarten die je in de 1e ronde verzamelde, publieke eindscore-doelkaarten, punten voor biedtokens die je nog over hebt en voor het niet gebruiken van je karakter.
De meeste punten wint.
Conclusie: Artwork is leuk, het ziet er mooi en kleurrijk uit, ondanks de donkere achtergrond. De symbolen zijn groot en duidelijk genoeg.
Gameplay viel voor mij wat plat. Waar ik in Metropolys dit biedmechanisme super vond, met het psychologische spelelement, is dit in Nocturne minder. Je bent veel meer gelimiteerd doordat je enkel boven-onder of links-rechts van de tegel kan gaan en er weinig beweegruimte is. Het voelt in Nocturne veel mechanischer aan terwijl dit in Metropolys alle kanten uit kon gaan.
De set-collection is vrij basic. Setjes van iets levert punten op maar je hebt anderzijds ook verschillende symbolen nodig voor je doelkaarten dus het is wat een evenwicht vinden of net voluit voor iets gaan.
De karakter-eigenschappen zijn verwaarloosbaar. 1x per spel kan je die inzetten of je gebruikt ze niet voor 2 extra punten. Dat mijn tegenspeler gewoon vergeten was dat hij nog een kracht had, toont al aan dat dit niet zo veel toe voegt. Het asymmetrische aspect dat ze hiermee leken te ambiëren mist toch wel wat zijn doel.
Waar ik van dezelfde uitgever Calico en Cascadia wel toppers vind, en ik Verdant ook wel kan smaken, slaat Nocturne voor mij de plank mis. Deze gaat dan ook op de verkoopstapel.
Bieden en set-collection
In Nocturne worden 2 rondes gespeeld.
In elke ronde ga je bieden voor tegels door op de aangrenzende tegel hoger te bieden (zelfde soort biedsysteem als Metropolys/Skyrise) in een grid (bv4x4 bij 2 spelers). De winnaar neemt de uiteindelijke gewonnen tegel, de verliezer kan er voor kiezen zijn bied-token op het spelbord te leggen om op het einde van de ronde nog extra tegels van het spelbord te kunnen nemen. Hoe hoger de waarde van het token, hoe meer rechts dit komt te liggen. Andere tokens worden verder opgeschoven naar rechts.
Sommige tegels leg je gewoon bij jou voor set-collection, andere tegels geven een éénmalige bonus bv 3 tegels trekken en 1 houden of 3 doelkaarten trekken en 1 houden.
Wie het bod wint, mag het volgende bod starten (op een aangrenzende tegel van waar je het bod won).
Tussendoor kan je, als je de eerste bent die dit haalt, de doelkaart claimen in.
Wanneer alle tegels verdeeld zijn of iedereen past (en er dus niemand nog de overblijvende tegels wil) stopt de ronde. Daarna wordt het spelbord afgewerkt en mag iedere speler in de volgorde van de waarde van de tokens op het spelbord een tegel kiezen van het spelbord.
Daarna worden er nog extra biedtokens met hogere waarde verdeeld, afhankelijk van wie nog de meeste biedtokens over heeft. En dan bereid je je voor op de volgende ronde.
Je neemt alle bied-tokens terug, legt nieuwe tegels op het spelbord plus in een grid en je legt eindscore-doelkaarten klaar. Daarna volgt nog een rondje bieden.
Op het einde worden punten geteld. Punten scoor je door set-collection (afhankelijk van welk soort setje scoor je andere punten), punten voor persoonlijke doelkaarten die je kan verzamelen tijdens het spel, punten voor de doelkaarten die je in de 1e ronde verzamelde, publieke eindscore-doelkaarten, punten voor biedtokens die je nog over hebt en voor het niet gebruiken van je karakter.
De meeste punten wint.
Conclusie: Artwork is leuk, het ziet er mooi en kleurrijk uit, ondanks de donkere achtergrond. De symbolen zijn groot en duidelijk genoeg.
Gameplay viel voor mij wat plat. Waar ik in Metropolys dit biedmechanisme super vond, met het psychologische spelelement, is dit in Nocturne minder. Je bent veel meer gelimiteerd doordat je enkel boven-onder of links-rechts van de tegel kan gaan en er weinig beweegruimte is. Het voelt in Nocturne veel mechanischer aan terwijl dit in Metropolys alle kanten uit kon gaan.
De set-collection is vrij basic. Setjes van iets levert punten op maar je hebt anderzijds ook verschillende symbolen nodig voor je doelkaarten dus het is wat een evenwicht vinden of net voluit voor iets gaan.
De karakter-eigenschappen zijn verwaarloosbaar. 1x per spel kan je die inzetten of je gebruikt ze niet voor 2 extra punten. Dat mijn tegenspeler gewoon vergeten was dat hij nog een kracht had, toont al aan dat dit niet zo veel toe voegt. Het asymmetrische aspect dat ze hiermee leken te ambiëren mist toch wel wat zijn doel.
Waar ik van dezelfde uitgever Calico en Cascadia wel toppers vind, en ik Verdant ook wel kan smaken, slaat Nocturne voor mij de plank mis. Deze gaat dan ook op de verkoopstapel.
zaterdag 21 september 2024
Epica @ AFAS Amsterdam
Epica, the Symphonic Synergy @ AFAS Amsterdam.
Met koor, kinderkoor en een symfonisch orkest.
Prachtig hoe de nummers nog meer tot hun recht komen in deze setting met echt alle instrumenten en zang live. En de nieuwe nummers klonken ook fantastisch goed. Vooral fan van 'The ghost in me' die flirt met het horror/halloweenthema.
Het was echt genieten van zowel de muziek als de show.
Als ik dan toch een kritische noot mag geven: door de strak gedirigeerde show kwam het soms net wat te gemaakt over. Er was weinig (of zelfs geen) ruimte om met het publiek in interactie te gaan. Zo werd bv de volgende song al ingezet terwijl men nog volop aan het klappen was. En ik weet dat dit eigen is aan dit soort producties, maar ik blijf het jammer vinden. Zeker omdat het gewoon zo goed was.
Met nog een paar concerten te gaan, blijft het nog wat afwachten. Maar deze is tot hier toe het beste concert wat ik dit jaar zag.
Het was echt genieten van zowel de muziek als de show.
Als ik dan toch een kritische noot mag geven: door de strak gedirigeerde show kwam het soms net wat te gemaakt over. Er was weinig (of zelfs geen) ruimte om met het publiek in interactie te gaan. Zo werd bv de volgende song al ingezet terwijl men nog volop aan het klappen was. En ik weet dat dit eigen is aan dit soort producties, maar ik blijf het jammer vinden. Zeker omdat het gewoon zo goed was.
Met nog een paar concerten te gaan, blijft het nog wat afwachten. Maar deze is tot hier toe het beste concert wat ik dit jaar zag.
Abonneren op:
Posts (Atom)