Dreamscape

Dreamscape is een abstract spel ontworpen door een Belg. Je begeeft je in de droomwereld en moet je dromen proberen reconstrueren op je playboard.
Er zijn 6 rondes en in die rondes ga je reizen over het speelbord en daarbij shards verzamelen. Met die shards bouw je dan je droom na. Zo sprokkel je punten. Of krijg je minpunten als Mr Nightmare in je dromen verschijnt.
In het begin van het spel krijg/kies je een droomkaart.
In de ronde ga je reizen. Je hebt 4 actiepunten. Een stap kost je een actiepunt. Een shard oprapen is ook een actiepunt. Maar als je reist naar een andere locatie waar als key (1e shard) eenzelfde kleur ligt als je op je playerboard in je hand hebt of waar geen shards meer liggen, is dit gratis. Je kan 1x per ronde een gratis actie van het bord doen. Afhankelijk van welke locatie je staat. Mogelijke acties zijn 1 shard uit het zakje trekken en in je hand nemen. 2 shards uit het zakje trekken en op de zones plaatsen. 2 shards van je playerboard wegnemen en terug in je hand nemen. 3 shards verschuiven. De shards op een locatie van plaats wisselen. 6 droomkaarten trekken en er 1 kiezen.
Deze actie komen ook terug op je droomkaarten, maar de acties van de droomkaarten kan je ook gebruiken tijden het creëren van je droomtafereel. Belangrijk dus dat je naast het mogelijks kunnen bouwen van je kaart, ook kijkt naar welke actie je er bij krijgt.
Wanneer je speelt met Mr Nightmare (als je een beetje spelersinteractie wil, is dit toch aan te raden!), wordt ook telkens de actie geblokkeerd waar de speler geëindigd is en worden rode shards gelegd, die je moet oprapen bij het reizen.
Daarna ga je je droom nabouwen. Alle opgepikte shards ga je op je playerboard plaatsen. Je kan wel nog ruilen, 2 dezelfde is 1 naar keuze, 3 rode (Mr Nightmare) is 1 naar keuze, een groene kan je inwisselen voor een boompje, witte heb je nodig om je dromertje te verplaatsen. En hierbij kan je ook je acties van de droomkaarten gebruiken. Dit doe je best, want die shards komen in het begin van de volgende beurt terug in je hand en zorgen er voor dat je bv van het begin al gratis kan reizen naar bepaalde locaties.
Als je je droomkaart gemaakt hebt, scoor je de punten en afhankelijk op welk cijfer van de locatie je staat, mag je zoveel droomkaarten kiezen en eentje houden.
Bij het verplaatsen van je dromertje, kan je punten scoren door op bepaalde shards te gaan staan, of krijg je een extra beweging met je dromertje.
Daarna wordt alles bijgevuld. En wordt de nieuwe spelersvolgorde bepaald.
Na 6 ronden is het spel gedaan. Wie nog rode shards liggen heeft, krijgt minpunten. Ook per niet gehaalde droomkaart krijg je minpunten. En om het nog wat ingewikkelder te maken, worden na de laatste ronde ook nog 4 doelkaarten gescoord.
Zelf ben ik over het algemeen geen fan van abstracte (bouw)spellen. Maar deze zit gewoon zo goed in elkaar! Het artwork is ook niet mijn stijl, maar past wel mooi bij het thema. Het spel heeft mij aangenaam verrast! Echt een topper!
Voor herspeelbaarheid zijn er verschillende doelkaarten, er zijn verschillende uitbreidingen,... Dus dat zit zeker ook goed.

The Grimm Forest

Op aanvraag van de kinderen speelden we deze nog eens.
We kochten dit spel nadat we vorig op Spel het leerden kennen. En het kwam na de eerste keer spelen niet meer terug op tafel.
Nu alle miniaturen geschilderd zijn, toont het toch wel mooier.
Gameplay is eenvoudig. Iedereen kiest verborgen waar hij naartoe gaat. Daarna worden gespeelde fable-kaarten getoond en uitgevoerd. Daarna worden de gather-kaarten getoond en gaat iedereen op de gekozen locatie staan. De resources worden verdeeld.
Daarna volgt de actiefase. Daarbij kies je 2 acties, dat mag dezelfde actie zijn. Behalve je friends-kaart mag je maar 1x per beurt activeren.
Je kiest uit 1 resource nemen, 1 deel van een huisje bouwen, 1 fable-kaart nemen of je friends-kaart activeren.
Wanneer je een muur bouwt, krijg je een friends-kaart die je zelf kan houden of aan een medespeler kan geven. Je kan maar 1 friends-kaart in bezit hebben. Neem/krijg je een nieuwe, dan wordt de andere gediscard.
Wie als 1e een huisje van stro/hout/steen bouwt, krijgt nog een bonus.
Het spel eindigt als iemand 3 huisjes gebouwd heeft. De ronde wordt afgewerkt.
Indien er meerdere spelers 3 huisjes hebben, wint diegene die de sterkste huisjes gebouwd heeft.
Leuk gok- bouw- en race-spelletje met wat backstabbing.

Kerstsfeer in huis

Birthday

Het leven is toch lastig. Gisteren 41 worden, eerst zelf moeten zorgen voor je verjaardags'taart' (vlaai) en dan ook nog eens kaarsjes moeten uitblazen.
Gelukkige verjaardag B!

Trismegistus

Een Essen-hype. Deze zag je regelmatig terugkeren. Wij hebben hem niet aangeschaft maar hij zit wel in de collectie bij vrienden. Gisterenavond konden we hem spelen.
Typische eurogame met een thema opgeplakt. Het leek op basis van de uitleg veel en ingewikkeld maar éénmaal je aan het spelen bent, gaat het vlot en vrij intuïtief.
Er zijn 3 rondes waarbij je elke verschillende beurten hebt. Een beurt bestaat uit het kiezen van een dobbelsteen, je actie uitvoeren, medespelers die een reactie kunnen doen op jou actie en een clean-up wanneer je 3 dobbelstenen gespeeld zijn.
Als startkapitaal krijg je een aantal resources, een activatietegel, een starters-experimentkaart, een expert experimentkaart en een geheime opdrachtkaart.
Je kiest een dobbelsteen waarbij je niet enkel moet letten op de kleur en het symbool maar ook op hoeveel dobbelstenen er liggen en wat dus de 'waarde' is van je dobbelsteen. Je kiest enkel een dobbelsteen als je geen dobbelsteen op je actie-track hebt liggen.
Je kiest een actie.
Ofwel gebruik je het symbool van je dobbelsteen.
Zo kan je ofwel 1 of meerdere ruwe materialen (resources) krijgt van dit symbool. Je betaalt per resource 1 actiepunt (schuift de dobbelsteen eentje op). Je kan ook 1 (of meerdere) experimentenkaarten reserveren. Of je neemt de essence verbonden aan het symbool. Of je kan een activatietegel weer naar de actieve kant brengen.
Je kan ook de kleur van de dobbelstenen gebruiken.
Dan kan je resources transformeren door ze via een pijl door te schuiven naar het volgende vakje. Daarbij geef je een essence naar keuze af en stijg je op dat essence-spoor.
Of je kiest een tegel die bonussen oplevert, zowel van activatie wanneer iets over een bovenstaande lijn getransformeerd wordt, als een symbool dat je nodig hebt om je opdrachtkaart te kunnen scoren.
Tijdens je beurt kan je als gratis actie ook een experimentkaart vervullen waarbij je de kaart onder hetzelfde kleur schuift en je een bonustegel op je playerboard kan leggen. Of met goud een bonustegel kopen. Bonustegels moet je ook goed kijken hoe je ze inroostert op je playerboard, want bij een volledig rij of kolom krijg je ook nog de afgebeelde resources of voordelen. En een bonustegel flippen is ook een gratis actie en levert je het voordeel van de tegel op.
Andere spelers hebben 2 reactie-fiches waarbij ze een eigen actie kunnen doen op basis van jouw symbool of kleur van dobbelsteen. Zij mogen de gekozen actie maar éénmalig doen en flippen dan hun token.
Nadat van iedereen de 3 dobbelstenen opgebruikt zijn, start de volgende ronde.
Voor de eindscore worden de punten van de vervulde experimenten geteld. Ook sommige tokens en goud levert nog 1 punt op per fiche of per goud. Je scoort de punten van je behaalde doelkaart(en). Als je hoog genoeg eindigt op een track levert dit ook nog punten op. En natuurlijk hoeveel bonustegels je op je playerboard hebt kunnen leggen, zorgt nog voor heel wat punten.
Dit spel krijgt van ons een mooie score. Het speelt vlot. Het zorgt voor een aantal lastige keuzes. Het kiezen van de dobbelstenen is echt een leuk mechanisme. En het heeft ook asymetrische playerboards waarbij er allemaal verschillende bonustegels en voordelen zijn per playerboard, wat de herspeelbaarheid vergroot.
Het is wel jammer dat er een aantal fouten zijn op de player-aids, symbolen die omgekeerd staan, zwarte kaarten die onder geel geschoven moeten worden,... En de symbolen lijken ook heel erg op elkaar wat ervoor zorgt dat vergissingen wel mogelijk zijn.
Al bij al een degelijk spel waar we graag bij aansluiten als hij op tafel komt.

13 monsters

Een prototype van een spel dat nu op Kickstarter is. Ik was wel benieuwd. Het spel ziet er grafisch erg mooi uit en trok daarom wel mijn aandacht. Het leek op het 1e zicht een leuke filler om met de kinderen te spelen.
Je start met 13 monsters verdeelt over 6 kaartjes voor elk monster. Die gooi je allemaal door elkaar. En dan spelen we memory. Maar niet zomaar memory. Je moet 2 kaartjes bij elkaar zien te krijgen die een match zijn. Bv 2 ogen van hetzelfde monster, 2 voeten van een ander monster. Per setje kan je zo een apart monster opbouwen.
Wanneer je een volledig monster hebt gebouwd, dus 6 kaarten van max 3 verschillende monsters, kan je extra acties doen, afhankelijk van de sterkte van je monster (maw uit hoeveel verschillende monsters je nieuwe product bestaat speelt een rol).
Je kan een ander gaan aanvallen. Daarbij gooi je de dobbelstenen en probeer je zo hoog mogelijk te gaan met dobbelstenen van hetzelfde aantal ogen. Die worden dan opgeteld en daar moet de verdediger boven gaan met zijn dobbelstenen. Het aantal keer dat je mag gooien is afhankelijk van het aantal gelijke symbooltjes op je monster, je kiest zelf hoeveel en welke dobbelstenen je opnieuw gooit. Diegene die verliest, moet een setje afgeven aan de winnaar, waarbij de winnaar kiest welk setje hij wil van het monster (of een apart setje) dat hij aangevallen heeft.
Je kan ook monsters veranderen door bv voeten van de ene naar de andere te verplaatsen, zodat je een sterker monster hebt. En de ghost kan ook nog iets extra doen door te exploderen.
Het spel gaat door tot alle monsterstukjes gematcht zijn bij de memory. De winnaar is diegene met de meeste punten waarbij een nieuw monster samengesteld uit 3 andere monsters voor 10 telt, eentje van 2 verschillende monsters voor 20, een echt monster voor 30 en de 'ghost', het 13e monster, voor 60.
Het concept klinkt leuk.
Maar bij het spelen bleek al snel dat het minder goed uitgewerkt was. De memory-puzzel bleek geweldig moeilijk te zijn. 13 verschillende monsters die dan nog eens erg goed op elkaar lijken. En waarbij je dan niet enkel een ander deeltje van dat monster moet vinden, maar echt het andere deeltje dat gelijkwaardig is. Dat zorgt er voor dat het spel héél traag op gang komt en veel langer dan nodig duurt. Er bestaat een variant waarbij iedereen al start met 1 paar 'haren', 1 paar 'ogen' en 1 paar 'voeten'. Maar dan nog blijft het moeilijk.
De aanvalsfase is dan eerder compleet het tegenovergestelde en hangt puur af van dobbelgeluk. Je zal dus al niet snel geneigd zijn om aan te vallen omdat de kans groot is dat je zelf je setje van je monster verliest.
Het komt er dus op neer dat het memory-deel te moeilijk is om echt leuk te zijn. En dat het aanvalsgedeelte veel te random is voor alle moeite die je moest doen om je monster samen te stellen.
Het enige positieve dat ik kan bedenken is het mooie artwork en de mogelijkheid om zelf monsters te bouwen die visueel wel pareltjes kunnen zijn.
Dit spel ga ik dus niet backen en ga ik ook niet aanraden aan andere spelers.

Heart of Crown - Fairygarden

Een typische deckbuilder in de japanse anime-stijl met elfjes.
Je start met een deck van 7 territory (munten) en 3 maids (minpunten). En dan ga je zo je deck uitbreiden met kaarten. Sommige actiekaarten, sommige territory (extra munten) en dan de puntenkaarten. Je moet je beurt wel goed plannen want als er een pijl op de kaart staat mag je een volgende kaart spelen. Bij andere kaarten staat er geen pijl en dan stopt daarna je beurt.
Een prinses koop je in je beurt met je munten. Maar pas op, wanneer je die koopt, moet je ook 3 gebruikte territory erbij leggen. En de laagste daarvan (startkaarten) leveren minpunten op. Je wil dus liefst pas een prinses kopen wanneer je de betere territory in je hand hebt. Puntenkaarten kan je enkel uitspelen als een domain en een prinses hebt.
Wanneer je een prinses en territory kaarten hebt, kan je ook kaarten uit je hand reserveren op je territory voor de volgende beurt. Dit mogen enkel actiekaarten zijn. Vanaf nu kan je kiezen om nadat je je kaarten gespeeld hebt, ofwel iets te kopen, ofwel een puntenkaart toe te voegen aan je territory. Wanneer je 20 punten hebt, kan je het spel beëindigen. De andere spelers krijgen nog een beurt. Als iemand nog aan 20 punten geraakt, dan spelen de spelers met 20 verder tot aan 30.
Grote herspeelbaarheid door de hoeveelheid kaarten in het spel die je kan kiezen in welke combinatie je wil. Leuke artwork als je er van houdt (minder mijn ding). Simpele regels. Niets echt vernieuwends. Wie graag deckbuilders speelt, zal deze wel leuk vinden.
Minpunt is wel de erg kleine tekst op sommige kaarten. Eenmaal je de kaarten kent, levert dat geen problemen op. Maar in het begin moet je echt wel de kaarten overlopen want dit kan je echt niet lezen als je gewoon aan tafel zit.

Ticket To Ride Rails and Sails - Great Lakes

Een klassieker in een ander jasje.
Zelf ben ik niet de grootste Ticket To Ride fan, maar als er eentje op tafel komt, speel ik wel mee.
Het is dan ook een gateway-game met een tikkeltje extra waarbij je routes van punt A naar punt B gaat bouwen.
Een beurt bestaat uit 1 actie. Je kan kiezen uit 5.
Ofwel neem je 2 kaarten, waarbij je kan kiezen uit 2 open kaarten of 2 gesloten kaarten.
Ofwel bouw je een route, waarbij je je x-aantal kaarten van dezelfde kleur aflegt, je treintjes of bootjes op het speelbord zet en je de punten scoort. Hoe langer je route, hoe meer punten je scoort.
Je bouwt een haven, waarbij je 2 trein en 2 bootkaarten met het havensymbool afgeeft.
Je kan ook nieuwe bestemmingskaarten trekken.
Of je wisselt treintjes in voor bootjes of omgekeerd, waarbij je het aantal punten achteruit gaat afhankelijk van hoeveel je inwisselt.
Wanneer er iemand nog 6 speelstukken heeft, krijgt iedereen nog 2 beurten. En daarna volgt de puntentelling. Je krijgt nog pluspunten voor de bestemmingskaarten die je volledig hebt en ook minpunten als je die niet hebt kunnen afwerken. En je scoort nog punten van je havens en minpunten voor de havens die je niet kon bouwen.
Wij speelden gisterenavond De Grote Meren. 1 van de 2 mogelijke speelborden die je kan kiezen. Zelf heb ik ook al De Wereldkaart gespeeld, het andere speelbord, die nog wat moeilijker is.
Ik verkies sowieso de Rails and Sails boven de Europe wegens meer uitdaging, meer diepgang. Het spelen op 2 sporen van boten en treinen maakt het net wat moeilijker en dat mag ook wel.
Het nadeel, vind ik, is dat je meer moet zoeken naar welke plaats waar ligt. Zeker als je niet zo bekend bent met de ligging van de steden in Noord-Amerika. Maar dat nadeel weegt zeker niet op tegen de extra twist met 2 sporen. en wanneer je de map vaker speelt, zal dit ook wel vlotter gaan.

25 jaar Anneke van Giersbergen

Een speciaal verjaardagconcert in Eindhoven. 25 jaar op het podium. Een overzicht van haar carriere, projecten, muziek. En een aantal speciale gastoptredens.
Het concert begon rustig. Met een strijkorkest. De akoestische songs. Mooie opener met een aantal pareltjes. En het gastoptreden van Sharon den Adel (Within Temptation).
Daarna een pauze terwijl het podium een reorganisatie kreeg. Daarna volgde het meer pop/rock stuk. Met nummers van Aqua de Annique, een aantal nummers uit haar solowerk en covers. Met als kers op de taart het gastoptreden van Daniel Cavanagh (Anathema). Waarbij Anneke daarna ook nog 2 songs van Anathema coverde.
Gelukkig was dit een beter optreden van Daniel Cavanagh dan het optreden wat we vorig jaar van hem zagen.
Na dit stuk was er opnieuw pauze met een herorganisatie van het podium.
Vuur kwam op en zorgde voor de vlam in de pan. Met nummers van The Gentle Storm, Vuur, Amorphis en The Gathering.
Een mooi opgebouwde show. Een rit doorheen de jaren. Wel wat jammer van de pauzes tussendoor. Noodzakelijk voor de instrumenten op het podium maar het zorgde wel telkens voor een terugval in sfeer. Maar we zagen wel een goed optreden.

Rajas of the Ganges

Gisteren was er in de Krook een International Games Day waarbij verschillende spellenclubs en spellenspeciaalzaken samen werkten om de uitleg te geven. Het was ongelofelijk druk. Een succes!
Wij hadden geluk om tussen de Carcasonne, Azul,... een spel Rajas of the Ganges te kunnen meepikken.
Een mid-weight euro, workerplacement en met dobbelstenen. Waarbij je door verschillende acties vooruitgaat op 2 sporen en wanneer die 2 sporen elkaar kruisen wordt de laatste ronde uitgespeeld. Diegene die het meeste stappen heeft tussen zijn 2 gekruiste sporen, is de winnaar.
Je moet dus enerzijds balans vinden tussen de 2 puntensporen (punten- en geldspoor) en liefst ook zo snel mogelijk je extra meeples vrijspelen. Anderzijds is het belangrijk om daarna op het ene spoor sneller vooruit te gaan (grotere stapstenen) en zo aanspraak te kunnen maken op de overwinning.
Naast de 2 puntensporen heb je ook nog een botenspoor dat extra acties, punten, dobbelstenen,... oplevert. En ga je ook nog tegels aankopen en leggen op je playerboard wat ook nog punten en voordelen oplevert. En waarmee je geld kan krijgen als je speelt op het actieveld van de markt.
Het lijkt veel info maar eigenlijk zit het ook logisch in elkaar.
Net zoals zoveel spellen is resources (dus hier de dobbelstenen) krijgen niet zo gemakkelijk. Je hebt 1 actie die je wel extra dobbelstenen oplevert en die gelukkig gekopieerd kan worden.
Dobbelstenen hebben sowieso wel een geluksfactor. Gelukkig kan je soms je dobbelsteen manipuleren om hem om te draaien (6 naar 1 - 5 naar 2 - 4 naar 3 en omgekeerd). Of kan je een actie gebruiken om een aantal dobbelstenen te herrollen.
Typische workerplacement. Leuk innovatief mechanisme om de winnaar te bepalen.
Pluspunt is zeker ook het mooie kleurrijke artwork. En dat in combinatie met kleurrijke dobbelstenen.
3 van de 4 spelers vonden dit een leuk spel. De 4e speler vond er niets aan.
Zelf vond ik hem wel leuk. Maar aangezien we al een aantal workerplacements in de collectie hebben die beter zijn, kopen we hem niet aan. Wanneer hij op tafel komt, zal ik met veel plezier aanschuiven.

Master of Renaissance

Lorenzo Il Magnifico in kaartspel. Of zo wordt het toch omschreven. Terwijl het eigenlijk engine-building en resource-management is.
Je hebt 2 karakterkaarten die je punten opleveren als je aan de voorwaarden voldoet.
Je hebt in je beurt de keuze uit 3 acties.
Ofwel krijg je resources en stockeer je die op je playerboard. Resources krijg je door een rij knikkers te activeren. Witte knikkers leveren niets op, andere kleuren leveren die kleur resources op. Belangrijk is dat je maar een aantal plaatsen hebt. En dat je rekening moet houden met dat je gelijke resources moet samen stockeren. 1, 2 of 3 gelijke en daar kan geen ander kleurtje bij. Als je resources moet weggooien omdat je ze niet kan plaatsen, krijgen de medespelers een stap vooruit op het pauselijk spoor. Ook de rode knikker levert een stap op dat spoor op.
Ofwel koop je een kaart. Dan lever je resources in en bouw je je engine op. Je start met een level 1 en kan daar een level 2 en daarna een level 3 op bouwen.
Ofwel zet je je engine in werking. Dan plaats je je resources op de plaatsen die je wil activeren en krijg je daarna de uitkomst, waarbij je nieuw geproduceerde resources in je kist legt (niet op je stockage op je playerboard) en je stappen vooruit kan op het pausenspoor.
Het spel eindigt wanneer iemand 7 kaarten liggen heeft in zijn engine (karakterkaarten tellen hier niet bij mee!) of wanneer iemand het eind van het spoor bereikt.
Dan worden de punten op je enginekaarten geteld, de extra punten van je karakterkaarten, de punten van je pausenspoor en per 5 resources krijg je ook nog een punt.
Het spelmechanisme van de knikkers die je schuift als resources is erg leuk. Het zorgt ook voor interessante keuzes: welke resources je kan stockeren, welke je nodig hebt, hoeveel stappen vooruit je je medespelers wil geven,...
Je speelt vooral multiplayer solitaire, maar door de korte duur van het spel, is dit niet zo'n groot nadeel. Blokkeren doe je vooral door een goeie combinatie van knikkers weg te spelen of door net de kaart die iemand wil voor de neus weg te kapen.
Een aangenaam spel met leuke spelmechaniek die we zeker nog eens willen spelen. Eentje die perfect kan na een wat langer of zwaarder spel.

Aquatica

Eentje die op onze interesselijst van Essen stond maar die al uitverkocht was op zaterdagochtend en waarbij alle tafels telkens bezet waren.
Op Meeples was hij intussen ook op tafel gekomen (een andere tafel, ik speelde toen Nocturion) en daar waren de meningen niet zo positief. We waren dan ook blij die bij vrienden te kunnen spelen ipv een preorder te plaatsen zonder het spel te kennen.
Je hebt een aantal handkaarten (karakters) en speelt in je beurt eentje. Daarmee koop je locatiekaarten of karakters. De locatiekaarten schuif je in je speelbord en zo heb je extra's (munten of wapens, de kist-actie, doorschuiven,...) die je in een volgende beurt kan spelen. Heb je die gebruikt, dan schuift je kaartje omhoog en speel je een volgende extra vrij. Deze kaarten zijn ook punten waard wanneer ze tot helemaal bovenaan geschoven zijn en je ze daarna in je kistje stopt. Zo bouw je een engine op om de beste kaarten of karakters te kunnen kopen.
Je hebt ook nog een paar manta's in je spelerskleur die extra's opleveren. Je eigen kleur manta's (starters) zijn voor iedereen gelijk. Tijdens het spel kan je ook manta's bijverdienen.
Die manta's in je eigen kleur, ga je ook nodig hebben om punten te scoren.
Want daar komt het 2e stuk van het spel kijken, het race-element. De eerste die 1 van de doelen haalt, legt een manta in de eigen kleur op het scorebord. Die manta ben je kwijt voor verdere acties maar levert dan wel punten op tijdens de eindscoring.
Wie als eerste zijn 4 manta's op het speelbord legt, en dus de 4 doelen behaalt heeft, triggert de laatste ronde. En dan volgt de puntentelling.
We zijn beide niet overtuigd van gameplay.
Enerzijds is het race-element moeilijk te rijmen met de engine-building. Je moet echt wel meedoen om ergens één (of liefst zelfs meer) doel(en) te halen, want dit levert echt veel punten op. Maar dat zorgt er voor dat je je engine niet optimaal kan opbouwen, omdat je andere prioriteiten hebt. Anderzijds is alle doelen halen een manier om het spel te beëindigen. Wat er dus voor zorgt dat die race nog belangrijker wordt, want je wil niet zonder die grote punten vallen.
Artwork is mooi. Maar het spel benut dit niet. Doordat je de kaarten er onder moet schuiven, zie je het artwork amper. De manta's zijn in plastiek, oogt mooi maar is niet handig. De leesbaarheid op de manta's is erbarmelijk, zeker bij de niet spelersgebonden manta's.
De extra's bij het schuiven zijn een groot pluspunt voor je engine. Maar dit is zo klein afgedrukt dat ook hiervan de leesbaarheid niet erg goed is. De iconen verdwijnen dan ook vaak in het artwork.
Conclusie: B en ik waren het er over eens dat hij leuk is voor een keertje maar dat we blij zijn dat we hem niet aangekocht hebben.

Watervallen van Coo

Op maandagvoormiddag alles inpakken, nog even genieten van de infrarood-sauna en dan naar huis. Onderweg stopten we nog even aan de watervallen van Coo. Het blijft indrukwekkend, zo'n massa water die naar beneden tuimelt.
Jammer genoeg was het er erg doods. PlopsaCoo was dicht (niet dat dit op het lijstje stond om te doen) en blijkbaar is dat het signaal voor zowat alle café'tjes, restaurantjes,... in de buurt om ook niet meer open te gaan. Wandelingen in de omgeving stonden niet goed aangeduid waardoor we wat over de parking van het pretpark doolden.
Er waren nochtans wel redelijk wat toeristen die de watervallen kwamen bewonderen en dat maar terug naar de auto gingen wegens niets anders te doen.
Ach ja, we waren wel net op tijd terug in de auto om niet in de regenbuien te zitten. En een vieruurtje aten we dan maar lekker thuis, terwijl de eerste wasjes in de machine zaten.
Home sweet home.