Serenity @ Hell Diest

Serenity was, net als Temperance, het laatste concert op Brainstormfest. En toen was de nieuwe cd nog niet uit. Intussen is deze grijs gedraaid en ken ik dan ook alle nummers.
De eerste song was direct prijs voor mij, Fall of man, mijn lievelingsnummer van de laatste cd. Fijne opener. Daarna werden nieuwe songs afgewisseld met oudere hits. En het was telkens een plezier om naar te luisteren.
Wel een beetje een domper: iemand in het publiek die er niets aan vond en Georg die het nodig vond om er op in te gaan. Op zich goed opgelost, de leraar weet wel hoe om te gaan met lastige, ongeïnteresseerde leerlingen, maar niet nodig. Interactie met publiek is ok zolang het positief en binnen de perken blijft en dit hoorde daar niet onder thuis.
Komt daarbij dat er door het te kleine podium geen optie was dat Michele aansloot bij 'Souls and Sins' waardoor het magische van het duet (wat ik wel zag op Brainstormfest en op videos van de voorbije tour) er niet was.
Hoewel de bandleden hun best deden en er wel wat plezier was op het podium, heb ik toch net al betere optredens van hen gezien.

Temperance @ Hell Diest

Het laatste optreden dat ik zag was op Brainstormfest toen ik de 1e keer de nieuwe nummers live hoorde. Intussen werd het album al veel vaker beluisterd en waren de nieuwe nummers beter gekend.
Het optreden startte met technische problemen. De micro van Michele werkte niet. Maar dat werd opgelost. En we kregen een leuke show te zien. Veel fun op het podium. Ook veel fun naast het podium, want hé, waarom niet tussen het publiek gaan staan om te zingen dachten Marco en Michele. Heerlijk dat dit gewoon kan.
Er was ook veel interactie met het publiek. En als tussendoor ook nog eens de zangeres van Tulip mee komt op het podium, dan is het helemaal geen 'Mission Impossible' meer. Je ziet gewoon dat de band met plezier optreedt.
Heel erg genoten!
Het enige minpunt: geen headliner-show en dus maar een uurtje showtime is te kort! 

Serenity Temperance Tulip Flowerleaf in Hell, Diest

Eindelijk nog eens Belgische shows voor Temperance en Serenity, dus wij trokken gisternavond naar Hell, euh, Diest.
Eerste indruk:
Wat een kleine zaal. En ja, het werd inderdaad snel 'sardientjes in een blik'-gevoel. Op de 3e rij staan en de hele avond niet eens een drankje kunnen halen. Het was ook superwarm en we waren telkens blij als tussen de concerten de buitendeur even open kon. Er was geen backstage. De bands moesten tussen het publiek door gaan om op het podium komen. En ook de muziekinstrumenten,... moesten tussen het publiek door naar buiten gedragen worden. Geen ideale omstandigheden!
De bands voorprogramma:
- Flowerleaf
De zangeres toverde wel wat mooie noten tevoorschijn. Maar ze kreeg het publiek niet mee. Ze acteerde ook te veel naar mijn gevoel, het kwam niet naturel over. De andere bandleden brachten weinig bij aan de x-factor op het podium. Ook de sound van de band was niets speciaals. Niet dat het zo slecht was, maar er was niets beklijvend, er was niets waardoor ik hier opnieuw wou naar luisteren, het was middelmaat.
- Tulip
Verrassing van de avond. Mooi, vol geluid, een goeie stem. Muzikaal zat het helemaal goed. En we zagen dat de artiesten plezier hadden op het podium. Ook B vond dit goed. 
De kans dat we deze groep nog eens kunnen zien is klein, aangezien dit nog maar hun 1e tour in Europa was. Maar zeg nooit nooit. Vanaf nu volg ik hun social media. En ik ga met plezier naar nog een optreden kijken als ze in de buurt zijn.

Flowerleaf

Tulip

Scram!

Scram!
Beverbende in teams, zo kan je dit spel het best omschrijven.
Een paar verschillen in mogelijke acties, je start met 2 kaarten open en 3 gedekt, je kan pas stop roepen als er maar 2 kaarten meer voor je liggen en je speelt in teams. Maar voor de rest is het van gameplay heel gelijkaardig aan Beverbende.

Conclusie:
Beverbende is niet mijn ding, deze is dus ook niet voor mij. Al vind ik deze wel beter dan beverbende. Het artwork is schattiger. En doordat je in teams werkt, zit er net wat meer diepgang in gameplay.