Deze morgen was ik blijkbaar nog niet goed wakker. M en J hebben dezelfde broek, maar wel in een andere maat. Ik had eerst M aangekleed. Daarna wou ik J aankleden. T-shirt geen probleem. Maar in die broek leek hij te zwemmen, toch van lengte, de breedte paste goed. Raar. Toch maar eens naar de maat gekeken. En ja hoor, ik had J de broek maat 86 aangedaan en M had dus maatje 74 aan. Toen ik beter keek bij M vond ik inderdaad dat die broek wel erg kort was, maar de breedte paste dus perfect. Ik had dus echt niets gemerkt toen ik M aankleedde. Gelukkig ben ik er op tijd achter gekomen, anders hadden mijn kabouters met een verkeerde broek rondgelopen.
Vanaf nu dus zorgen dat ik wakker ben 's morgens en ik dus beter oplet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hey, net zoals jou ben ik mama van 2 zoontjes. Ben nog maar een maand aan het bloggen. In eerste instantie sprak de titel van je blog mij aan omdat ik dacht: "oef, nog een getrouwde vrouw die veel 'ups and downs' kent" (hihi) Maar bij het lezen van je blog werd mij duidelijk waarom juist die titel. Die ene zin zegt gewoon alles: hoe jullie het leven met een kind met Down-syndroom zien, hoe gelukkig jullie zijn en hoeveel leuke momenten jullie samen kunnen beleven met hem (en natuurlijk met je andere zoon ook) BRAVO!
Groetjes,
Val
valeriesdream.skynetblogs.be
lol;hier lukt het s.zelfs grote stoere broer in een broek van klein broertje te wurmen(die maten schelen ongeveer 2(!!!!!!)jaar)
Een reactie posten