Viticulture (essential edition)
Een klassieker. Workerplacement. Eentje die al heel lang op mijn 'wil-ik-spelen'-lijstje stond. Donderdagavond kon ik deze eindelijk eens spelen.
Er zijn verschillende rondes. En elke ronde bestaat uit de lente met het bepalen van spelersvolgorde, de zomerfase met workerspots, de herfst waarin je extra kaarten kan trekken en de winterfase met workerspots. Het spel stopt wanneer iemand 20 punten behaald heeft maar de ronde wordt nog uitgespeeld, waardoor je nog ruim boven de 20 kan gaan.
Lente: de startspeler bepaalt waar hij zijn haan zet en welke bonus hij krijgt en hoeveelste hij mogelijks wordt in de spelersvolgorde. Dit doe je tot iedereen zijn haan gezet heeft.
Zomer: je kan wijnkaarten nemen, wijnkaarten uitspelen, geld verzamelen, gebouwen bouwen, grond kopen/verkopen, zomerkaarten uitspelen. De eerste die de actie neemt, krijgt een bonus er bij.
Je kiest hierbij zelf hoeveel acties je wil doen door te passen als je stopt. Je kan hier dus veel acties doen maar even goed je werkers houden voor de winterfase. Elke workerspot heeft plaats voor 1 werker. Maar je grote werker kan een plaatsje innemen naast de gewone workerspots.
Herfst: je kiest of je een zomer- of winterkaart neemt.
Winter: je kan doelkaarten (paars) nemen, druiven oogsten, druiven omzetten in wijn, doelkaarten vervullen voor punten, extra werker vrijspelen of winterkaarten uitspelen. Ook hier geldt net als in de zomer dat elke workerspot plaats heeft voor 1 werker. Maar je grote werker kan een plaatsje innemen naast de gewone workerspots.
Het einde van het spel is echt een race: wanneer kan je de eindronde triggeren en dan moet je ook nog zorgen dat je daarna nog wat extra punten kan rapen.
Conclusie:
Artwork is vrij basic. Niets speciaals maar doet wat het moet doen en is vrij duidelijk in zowel bordindeling als in symbolen.
Gameplay is leuk. Heel eenvoudige regels, weinig mogelijke acties maar elke actie doet er toe. En dat je zelf kan beslissen hoeveel werkers je in welke fase inzet is een belangrijk deel van het spel.
Eentje die ik -gezien de vele workerplacements in de collectie- niet zelf wil aanschaffen maar die ik zeker met véél plezier meespeel als die ergens op tafel komt.
Een klassieker. Workerplacement. Eentje die al heel lang op mijn 'wil-ik-spelen'-lijstje stond. Donderdagavond kon ik deze eindelijk eens spelen.
Er zijn verschillende rondes. En elke ronde bestaat uit de lente met het bepalen van spelersvolgorde, de zomerfase met workerspots, de herfst waarin je extra kaarten kan trekken en de winterfase met workerspots. Het spel stopt wanneer iemand 20 punten behaald heeft maar de ronde wordt nog uitgespeeld, waardoor je nog ruim boven de 20 kan gaan.
Lente: de startspeler bepaalt waar hij zijn haan zet en welke bonus hij krijgt en hoeveelste hij mogelijks wordt in de spelersvolgorde. Dit doe je tot iedereen zijn haan gezet heeft.
Zomer: je kan wijnkaarten nemen, wijnkaarten uitspelen, geld verzamelen, gebouwen bouwen, grond kopen/verkopen, zomerkaarten uitspelen. De eerste die de actie neemt, krijgt een bonus er bij.
Je kiest hierbij zelf hoeveel acties je wil doen door te passen als je stopt. Je kan hier dus veel acties doen maar even goed je werkers houden voor de winterfase. Elke workerspot heeft plaats voor 1 werker. Maar je grote werker kan een plaatsje innemen naast de gewone workerspots.
Herfst: je kiest of je een zomer- of winterkaart neemt.
Winter: je kan doelkaarten (paars) nemen, druiven oogsten, druiven omzetten in wijn, doelkaarten vervullen voor punten, extra werker vrijspelen of winterkaarten uitspelen. Ook hier geldt net als in de zomer dat elke workerspot plaats heeft voor 1 werker. Maar je grote werker kan een plaatsje innemen naast de gewone workerspots.
Het einde van het spel is echt een race: wanneer kan je de eindronde triggeren en dan moet je ook nog zorgen dat je daarna nog wat extra punten kan rapen.
Conclusie:
Artwork is vrij basic. Niets speciaals maar doet wat het moet doen en is vrij duidelijk in zowel bordindeling als in symbolen.
Gameplay is leuk. Heel eenvoudige regels, weinig mogelijke acties maar elke actie doet er toe. En dat je zelf kan beslissen hoeveel werkers je in welke fase inzet is een belangrijk deel van het spel.
Eentje die ik -gezien de vele workerplacements in de collectie- niet zelf wil aanschaffen maar die ik zeker met véél plezier meespeel als die ergens op tafel komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten