Zondag was een geplande rustdag. Even de nabije omgeving te voet verkennen en een kleine wandeling. En voor de rest een siësta, genieten van een boekje in de zon, aperitieven, lekker eten,…
Wat we de vorige dag niet zagen, werd nu volledig gecompenseerd.
Prachtig uitzicht op de uitlopers van de Picos, superrustig. Behalve de vogels en de schapen (en hun bel), hoor je hier helemaal niets.
Rust! Stilte! Heerlijk gewoon.
Prachtig uitzicht op de uitlopers van de Picos, superrustig. Behalve de vogels en de schapen (en hun bel), hoor je hier helemaal niets.
Rust! Stilte! Heerlijk gewoon.
Het dorpje telt 8 huizen en ligt halverwege de berg. Maar in vergelijking met vorig jaar, is dit wel gewoon vlot te bereiken. Er komt ook bijna niemand en de weg die we bewandelden was gewoon leeg.
Want ja, terwijl de tieners aan het bijkomen waren, gingen wij op pad. De weg volgen naar de andere kant, zodat we zicht kregen op de rest van het gebergte. En deze volgen naar beneden. What goes up, must go down. Maar dan omgekeerd: when we go downhill, we must climb again. Maar ondanks de inspanning was dit meer dan de moeite waard. Prachtig zicht, even tot de rivier, de hangbrug over. En tussendoor de gieren spotten.
In de namiddag was er een plotse donderslag en een kort en hevig onweer, maar met een mooie regenboog die we konden spotten.
In de namiddag was er een plotse donderslag en een kort en hevig onweer, maar met een mooie regenboog die we konden spotten.
Een geslaagde eerste vakantiedag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten